Bufotenina

Z Narkopedia
(Przekierowano z Bufo)
Skocz do:nawigacja, szukaj


Klasyfikacja podstawowa

Metka substancji

hyperreal.info

Wzór chemiczny

[]CN(C)CCC1=CNC2=C1C=C(C=C2)O

Inne nazwy substancji

5-OH-DMT, 5-hydroksy-N,N-dimetylotryptamina, 3-(2-dimetyloetyloamino)-1H-indol-5-ol, 3-(2-dimetyloetyloamino)-5-hydroksyindol, bufo

Odmiany nazwy substancji

bufoteniny, bufoteninie, bufoteninę, bufoteniną


Wikipedia

Na polskiej Wikipedii substancji poświęcona jest strona: https://pl.wikipedia.org/wiki/bufotenina

Informacje ogólne

Bufotenina (5-HO-DMT, N,N-dimetyloserotonina, bufotenina) jest naturalnie występującym podstawionym alkaloidem tryptaminy i serotoninergicznym lekiem psychodelicznym. Bufotenina jest strukturalną pochodną tryptaminy i serotoniny. Bufotenina występuje w szerokiej gamie flory i fauny, w tym w kilku gatunkach psychoaktywnych ropuch, w szczególności w ropusze Colorado River. Ogólne efekty działania bufoteniny są ogólnie opisywane jako mniej przyjemne niż w przypadku innych psychodelików, takich jak LSD.

Opracowania naukowe

Autorskie zdjęcia i filmy związane z substancją

Otrzymywanie / pozyskiwanie

Bufotenina najczęściej pozyskiwana jest od ropuchy Agi (bufo marinus). Hodowla i posiadanie ropuchy jest w polsce legalne. Jej gruczoły u nasady głowy (za oczami a przed przednimi kończynami) wytwarzają ową substancję gdy ropucha się boi, czuje się zagrożona bądź jest atakowana. Również poprzez masowanie i delikatne uciskanie można wymusić gruczoł do wydzielenia jadu. Gruczoł wydziela płynną postać jadu w którym znajdują się inne substancje w tym toksyczne.

Zastosowanie

Zastosowanie medyczne

Zastosowanie rekreacyjne

Inne zastosowania

Sposoby przyjmowania, dawkowanie i zagrożenia

Bufotenina przyjmowana jest zazwyczaj przez palenie. Uważa się, że w wypadku korzystania z zawierającego ją jadu ropuchy, metoda ta minimalizuje zagrożenie ze strony substancji towarzyszących.

Zagrożenia

Negatywne efekty fizyczne przyjmowania bufoteniny mogą obejmować mdłości i wymioty, zaburzenia regulacji temperatury ciała, wazokonstrykcję. Bufotenina w znacznym stopniu wpływa na poczucie ciała, które może wydawać się ociężałe, mogą pojawić się zaburzenia odczuwania grawitacji oraz wrażenie ucisku różnych części ciała. Specyficznym efektem jest wzmożenie odczuwania dotyku, które może skutkować spontanicznymi cielesnymi "orgazmami" bądź przeciwnie, uczuciem trudności w oddychaniu, które jednak obiektywnie raczej nie występują.

Potencjalne negatywne efekty psychiczne to zaniki pamięci, niepokój i stany depresyjne.

Dawkowanie palonej bufoteniny (wg. psychonautwiki.org)

Odczuwalne: 2 - 5 mg

Lekko: 5 - 20 mg

Średnio: 20 - 40 mg

Mocno: 40 - 60 mg

Bardzo mocno: Ponad 60 mg


Czas działania


Całkowity czas działania: 15 - 90 minut

Wejście: 15 - 60 sekund

Szczyt (peak): 1 - 5 minut

Stopniowe zanikanie efektów: 5 - 10 minut

Typowe postefekty (afterglow): 10 - 60 minut

Funkcjonowanie na rynku lub w podziemiu

Chemia i farmakologia substancji

Uzależnienie i sposoby jego leczenia

Pamiętaj! Hyperreal posiada spis placówek pomocy uzależnionym: https://hyperreal.info/help

Status prawny w poszczególnych krajach

Niemcy

Bufotenina jest kontrolowana na mocy NpSG (ustawa o nowych substancjach psychoaktywnych) od 18 lipca 2019 r. Produkcja i import w celu wprowadzenia do obrotu, przekazanie innej osobie, wprowadzenie do obrotu i handel są karalne. Posiadanie jest nielegalne, ale nie podlega karze. Ustawodawca uważa za możliwe, że zamówienia Bufoteniny podlegają karze jako podżeganie do wprowadzenia jej do obrotu.

Szwajcaria

Bufotenina nie jest kontrolowana w ramach Buchstabe A, B, C i D. Można ją uznać za legalną.

Anglia

Bufotenina jest lekiem klasy A.

Stany Zjednoczone

Bufotenina jest substancją z Wykazu I.

Pamiętaj! Dane z psychonautwiki.org
Pamiętaj! Na forum hyperreala mamy dział poruszający prawne kwestie użytkowania narkotyków: https://hyperreal.info/talk/prawo.html

Obecność substancji / rośliny w dziełach kultury i dyskursie społecznym