Dihydrokodeina

Klasyfikacja podstawowa

Metka substancji

hyperreal.info

Tripraporty na NeuroGroove: http://neurogroove.info/tagi/chemia/Inne

Dyskusja na forum Talk: https://hyperreal.info/talk/dihydrokodeina-watek-ogolny-t12655.html

Wzór chemiczny

CN1CCC23C4C1CC5=C2C(=C(C=C5)OC)OC3C(CC4)O

Inne nazwy substancji

Dihydrocodeinum, DHC, 4,5α-epoksy-3-metoksy-17-metylomorfinan-6α-ol

Odmiany nazwy substancji

dihydrokodeiny, dihydrokodeinie, dihydrokodeiną, dihydrokodeinę

Wikipedia

Na polskiej Wikipedii substancji poświęcona jest strona: https://pl.wikipedia.org/wiki/dihydrokodeina

Informacje ogólne

Dihydrokodeina jest półsyntetycznym morfinowym opioidowym lekiem przeciwbólowym przepisywanym na ból lub jako środek przeciwkaszlowy (samodzielnie lub w połączeniu z paracetamolem lub aspiryną). Została opracowana w Niemczech w 1908 roku i po raz pierwszy wprowadzona na rynek w 1911 roku.

Dihydrokodeina jest również znana jako Drocode, Paracodeine i Parzone. Jej liczne nazwy handlowe obejmują Synalgos DC, Panlor DC, Panlor SS, Contugesic, Bron Tablet, New Bron Solution-ACE, Pabron S Gold W Tablets, Huscode, Drocode, Paracodin, Codidol, Dehace, Didor Continus, Dicogesic, Codhydrine, Dekacodin, DHC, DH-Codeine, Didrate, Dihydrin, Hydrocodin, Makatussin, Nadeine, Novicodin, Rapacodin, Paramol, Remedeine, Dico i DF-118.

Dihydrokodeina jest dostępna w postaci tabletek, roztworów, eliksirów i innych form doustnych. W niektórych krajach lek jest dostępny w postaci roztworu do wstrzykiwań do głębokiego podskórnego i domięśniowego podawania. Podobnie jak w przypadku kodeiny, należy unikać podawania dożylnego, ponieważ może to spowodować anafilaksję i niebezpieczny obrzęk płuc. Dihydrokodeina jest dostępna w postaci czopków na receptę.

Dihydrokodeina jest stosowana jako alternatywa lub dodatek do kodeiny i ma podobną strukturę chemiczną. Dihydrokodeina jest nieco bardziej przeciwbólowa.

Zastosowanie

Zastosowanie medyczne

Dihydrokodeinę stosuję się w bólach o umiarkowanym i silnym nasileniu. Od złamanej kości po lżejsze bóle nowotworowe. Jest to lek II-stopnia tabeli anelgetycznej, podobnie jak Tramadol, chociaż była ona kiedyś na tzw. "różową receptę". Hamuje odruch kaszlowy, jednak nie jest w tej przypadłości stosowana ze względu na prawdopodobieństwo nadużywania.

Zastosowanie rekreacyjne

Dawki rekreacyjne dihydrokodeiny dla osób bez tolerancji dla opioidy zaczynają się (mówimy o preparacie 90mg) : 2 tabl - 180mg - słaby lekki stan wychillowania, wszystko staje się lekko wolniejsze, spokojniejsze, cieplejsze, przyjaźniejsze; 3 - 4 tabl - 270mg - 360mg - średni, ale już całkiem przyjemny stan i nie polecam przekraczać go niedoświadczonym userom, wszystkie w/w efekty są znacznie wzmocnione, dochodzi duże lenistwo, bujanie w obłokach, źrenice zaczynają przypominać powoli szpilki (charakterystyczny objaw dla dihydrokodeiny); 5 tabl - 450mg - to już ciężka sprawa, ponieważ mogą się pojawić lekkie kłopoty z oddychaniem, warto mieć przy sobie energy-drinka lub mocną kawę, jeżeli nie lubisz mocnych wrażeń to poprzedni stan bardziej Ci przypasuje, dodatkowo windujesz tolerancję, kompletnie niepotrzebnie, źrenice węższe są już chyba przy opioidach podawanych dożylnie; 6 + [!!!] tabl + - czyli 540 mg i więcej. Że źrenice to szpile to mało powiedziane. Jeżeli nie masz tolerancji i pchasz się w tę dawkę to jest to dla Ciebie bezpośrednie zagrożenie życia, możesz dostać, chociażby zapaści, depresji oddechowej i wielu innych. Znam przypadek zatrzymania krążenia po 7 tabletkach, na szczęście delikwenta udało się uratować.

Później spokojnie dojdziecie do dawek rzędu nawet i 1,5g jak Was będzie stać na tak drogi biznes. Wszystko w swoim czasie. Cieszcie się póki nie musicie wydawać fortuny na opioidy.

Jeszcze jedno, ALE. Dihydrokodeiny NIE PODAJEMY DOŻYLNIE (IV) ze względu na reakcję alergiczną, tzn wyrzut histaminy podobny, jaki występuje po dożylnym podaniu kodeiny. Jest on potencjalnie śmiertelny. Przyjmujemy doustnie, tabletki z dihydrokodeiną koniecznie gryziemy, ponieważ są o przedłużonym uwalnianiu i potrzebna byłaby znacznie większa ilość tabletek, aby odczuć pożądany efekt. No i warto dodać, że sporo osób narzeka na szybki zanik działania w ciągu..

Sposoby przyjmowania, dawkowanie i zagrożenia

Przyjmowana doustnie bądź doodbytniczo (przyjęcie doodbytnicze odbywa się w postaci aplikacji roztworu wykonanego z tabletek, pozbywając się wosku, rozpuszczając substancję czynną w wodzie). Dawkowanie do 120mg na dobę dla osób bez tolerancji. Może powodować niewydolność układu oddechowego, napad astmy oskrzelowej, wymioty lub zaparcia. Zwalnia perystaltykę jelit. Alkohol etylowy jak i leki nasenne z grupy benzodiazepin lub pochodnych kwasu barbiturowego nasilają depresyjne ośrodkowe działanie dihydrokodeiny.

Funkcjonowanie na rynku lub w podziemiu

W Polsce winian dihydrokodeiny jest sprzedawany pod nazwą handlową DHC® Continus® w postaci tabletek o przedluzonym uwalnianiu w dawkach 60 mg oraz 90 mg.

Chemia i farmakologia substancji

Dihydrokodeina to opioid, czyli substancja pochodzenia naturalnego lub syntetycznego, która działa na receptory opioidowe w organizmie. Poniżej znajdziesz informacje na temat dihydrokodeiny pod względem chemii i farmakologii:

Chemia Dihydrokodeiny: Struktura chemiczna: Dihydrokodeina to pochodna kodeiny. Jego pełna nazwa to 3-metylo-4-(metyloaminokarbonylo)oksy-17-metylobicyklo[3.5.0]heptan-7-ol. Strukturalnie jest podobna do kodeiny, ale różni się w jednym pierścieniu.

Grupa chemiczna: Należy do grupy opioidów, która jest ogólną nazwą dla substancji oddziałujących na receptory opioidowe w organizmie.

Farmakologia Dihydrokodeiny: Działanie na receptory opioidowe: Dihydrokodeina działa głównie poprzez aktywację receptorów opioidowych w organizmie. Opioidy oddziałują z receptorami opioidowymi (głównie μ-receptory, ale także κ i δ), co powoduje różnorodne efekty, w tym zmniejszenie odczuwania bólu i działanie przeciwpłytkowe.

Działanie przeciwbólowe: Podobnie jak inne opioidy, dihydrokodeina jest stosowana w celu łagodzenia bólu. Działa głównie poprzez zmniejszenie przewodzenia sygnałów bólowych w układzie nerwowym.

Działanie przeciwkaszlowe: Dihydrokodeina może również mieć działanie przeciwkaszlowe, ponieważ działa na ośrodek kaszlu w mózgu, zmniejszając odruch kaszlu.

Możliwe skutki uboczne: Opioidy, w tym dihydrokodeina, mogą powodować szereg skutków ubocznych, takich jak nudności, wymioty, zaparcia, depresja oddechowa, a także ryzyko uzależnienia.

Potencjał uzależnienia: Ze względu na swoje właściwości opioidowe, dihydrokodeina ma potencjał uzależniający, dlatego stosowanie powinno odbywać się zgodnie z zaleceniami lekarza.

Uzależnienie i sposoby jego leczenia

Uzależnienie od DHC wygląda tak samo jak od innych opioidów, obejmuje ono:

• głód - powodując silną chęć ponownego przyjęcia narkotyku
• tolerancję - początkowe dawki już nie dają pożądanego efektu, przez co konieczne jest ich zwiększanie
• zespół abstynencyjny – dreszcze, łzawienie, wysięk z nosa, ziewanie, kichanie, rozszerzenie źrenic, nudności i wymioty, bóle brzucha, biegunka, bóle stawów mięśni i kości, podwyższone ciśnienie krwi, zaburzenia snu (głównie bezsenność), zmiany nastroju z dominującą drażliwością i napadami złości, czasem z apatią.

Uwaga! Leczenie powinno rozpoczynać się odtruciem organizmu, dobrym pomysłem jest redukcja dawek. Następnie, jeśli to konieczne, należy udać się do specjalisty: psychologa, terapeuty ds. uzależnień. Innym rozwiązaniem dla osób uzależnionych jest Ośrodek Leczenia Uzależnień. Pomocne są grupy wsparcia na przykład Wspólnoty Anonimowych Narkomanów

Pamiętaj! Hyperreal posiada spis placówek pomocy uzależnionym: https://hyperreal.info/help

Status prawny w poszczególnych krajach

Polska

Dihydrokodeina należy do grupy III-N (Środki odurzające).

Austria

Dihydrokodeina jest legalna do użytku medycznego zgodnie z AMG (Arzneimittelgesetz Österreich) i nielegalna w przypadku sprzedaży lub posiadania bez recepty zgodnie z SMG (Suchtmittelgesetz Österreich).

Australia

Dihydrokodeina jest lekiem z Wykazu 3, co oznacza, że jest dostępna bez recepty. na receptę, ale jest przechowywana za ladą w aptece. Zakup wymaga konsultacji z farmaceutą. Jest najczęściej dostępna w postaci płynu doustnego (nazwa handlowa Rikodeine) w dawce 19 mg/10 ml w butelkach o pojemności 100 lub 200 ml.

Niemcy

Dihydrokodeina jest substancją kontrolowaną zgodnie z Anlage III BtMG. Może być przepisywana wyłącznie na receptach na środki odurzające. Istnieje wyjątek dla preparatów zawierających do 2,5% lub 100 mg dihydrokodeiny na jednostkę, które mogą być przepisywane na zwykłej recepcie, jeśli nie są przepisywane osobie uzależnionej od alkoholu lub narkotyków.

Hong Kong

W Hongkongu dihydrokodeina podlega przepisom Załącznika 1 Rozdziału 134 Rozporządzenia o Niebezpiecznych Narkotykach. Może być legalnie stosowana wyłącznie przez pracowników służby zdrowia i do celów badawczych na uniwersytetach. Farmaceuta może wydawać dihydrokodeinę na podstawie recepty lekarskiej. Każdy, kto dostarcza substancję bez recepty, może zostać ukarany grzywną w wysokości 10000 USD (HKD). Za handel lub produkcję substancji grozi grzywna w wysokości 5 000 000 USD (HKD) i kara dożywotniego pozbawienia wolności. Posiadanie substancji do konsumpcji bez licencji wydanej przez Departament Zdrowia jest nielegalne i wiąże się z grzywną w wysokości 1 000 000 USD (HKD) i/lub karą 7 lat pozbawienia wolności.

Rosja

Dihydrokodeina jest substancją kontrolowaną z Wykazu II.

Japonia

W Japonii dihydrokodeina jest dostępna bez recepty; jest stosowana w lekach na kaszel, takich jak New Bron Solution-ACE. Dihydrokodeina jest stosowana jako środek przeciwkaszlowy w wielu produktach jako alternatywa dla dekstrometorfanu. W Japonii leki zawierające dihydrokodeinę są łączone z kofeiną, aby zrównoważyć działanie uspokajające i zniechęcić do stosowania rekreacyjnego. Leki na kaszel zawierające dihydrokodeinę są kontrolowane podobnie jak dekstrometorfan w Stanach Zjednoczonych, ponieważ ich sprzedaż jest ściśle ograniczona ilością zakupu i jest ograniczona do osób powyżej 20 roku życia.

Szwecja

Dihydrokodeina jest lekiem wydawanym wyłącznie na receptę.

Szwajcaria

Dihydrokodeina jest substancją kontrolowaną wymienioną w Verzeichnis A. Dozwolone jest jej stosowanie w celach leczniczych. Niektóre preparaty zawierające dihydrokodeinę są uwzględnione w Verzeichnis C, podczas gdy niektóre są wykluczone.

Anglia

W Wielkiej Brytanii dihydrokodeina jest lekiem klasy B, ale jest dostępna bez recepty w niewielkich ilościach (mniej niż 8 mg) w połączeniu z paracetamolem (patrz co-dydramol). Dihydrokodeina jest wymieniona w wykazie 5 przepisów dotyczących nadużywania narkotyków z 2001 r., zgodnie z którymi jest zwolniona z zakazu posiadania, pod warunkiem, że jest w postaci pojedynczego preparatu nieprzeznaczonego do wstrzykiwań i mniejszego niż 100 mg (w przeliczeniu na wolną zasadę) lub o całkowitym stężeniu mniejszym niż 2,5% (w przeliczeniu na wolną zasadę). Nielegalne posiadanie dihydrokodeiny może skutkować karą do 5 lat więzienia i/lub grzywną.

Stany Zjednoczone

W USA dihydrokodeina jest substancją DEA Schedule II, chociaż preparaty zawierające niewielkie ilości dihydrokodeiny są klasyfikowane jako Schedule III lub Schedule V, w zależności od stężenia dihydrokodeiny w stosunku do innych składników aktywnych, takich jak paracetamol (acetaminofen). Harmonogram ten jest podobny do brytyjskiego. Numer ACSCN DEA dla wolnej zasady dihydrokodeiny i wszystkich soli to 9120. Roczny zagregowany kontyngent produkcyjny na rok 2013 wynosi 250 kilogramów.

Pamiętaj! Na forum hyperreala mamy dział poruszający prawne kwestie użytkowania narkotyków: https://hyperreal.info/talk/prawo.html