Dezomorfina: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Blue berry (dyskusja | edycje) m →Uzależnienie i sposoby jego leczenia: wprowadzono poprawki językowe |
|||
| (Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{:Metka:{{PAGENAME}}}} | |||
<!-- | |||
<!-- | |||
UWAGA!!!!! Zawartości metki nie edytujemy w Kuchni [H]yperreala. Jest ona generowana automatycznie z repozytorium https://github.com/hyperreal/Substancje - zapraszamy do współpracy przy tworzeniu tej listy na GitHubie. | UWAGA!!!!! Zawartości metki nie edytujemy w Kuchni [H]yperreala. Jest ona generowana automatycznie z repozytorium https://github.com/hyperreal/Substancje - zapraszamy do współpracy przy tworzeniu tej listy na GitHubie. | ||
--> | --> | ||
=== Wikipedia === | === Wikipedia === | ||
| Linia 21: | Linia 10: | ||
== Informacje ogólne == | == Informacje ogólne == | ||
Dezomorfina – organiczny związek chemiczny, pochodna morfiny, różniąca się od niej brakiem grupy hydroksylowej i wiązania podwójnego. Ma działanie uspokajające i przeciwbólowe, jest ok. 8–10 razy silniejsza od morfiny. Tradycyjnie syntetyzowana z kodeiny. | |||
Dezomorfina została opisana i opatentowana w 1932 roku w Stanach Zjednoczonych. Stała się popularna w Rosji w 2010 roku, gdzie jest otrzymywana domowymi sposobami z mieszaniny m.in. kodeiny, jodu i fosforu. Uzyskany w ten sposób narkotyk, tzw. krokodyl (ros. крокодил), ze względu na zanieczyszczenia i toksyczne związki powstałe w procesie produkcji, nieodwracalnie uszkadza organizm zażywającego, na którego skórze pojawiają się zielonkawe plamy spowodowane gniciem ciała. Po pewnym czasie występują również niegojące się rany, w które często wdaje się gangrena, doprowadzając do śmierci albo do konieczności amputacji mięśnia (o ile nie został on wcześniej dostatecznie zniszczony, aby nastąpiło samoistne oderwanie się od ścięgien i kości) | |||
=== Opracowania naukowe === | === Opracowania naukowe === | ||
Motyka M., Marcinkowski J. T., ''Nowe metody odurzania się. Cz. II. Dezomorfina, Oxi'', Probl Hig Epidemiol (2014) [https://d1wqtxts1xzle7.cloudfront.net/57277709/M._Motyka_Nowe_metody_odurzania_sie._Cz._2._Dezomorfina__Oxi.pdf?1535709507=&response-content-disposition=inline%3B+filename%3DNowe_metody_odurzania_sie_Cz_II_Dezomorf.pdf&Expires=1616929841&Signature=Fa5GYibskUrKH-6KINdoASmqEDs6u6dF~Vh-hRJLLm9DWkXVgVgHKNOmEVmsyF9yQ8iLbL6-fONBe0~W~j5vBDcTsXLzH2yphLMVdlmT3ZK2blA8gIV-xPAYFZiSHDR8XOKeQmweec4HjrZ47NWnm22isLr0LqrNpZjUUkI1GDMEgygWznHka9sUUfq7ZBUwqJU2ZfKy-c-2bl2kH-IL8XqgH5awVolC47ZFLGWV4NwGNvgKHDCAGeWc3LUm1cx6PhbAX2SR7q1Gc0f81Z1r3sZWVturcBgMA5Tkeiq~bIPh4MWEsCwJMTXKYPZUv~9G7IpdrO~xGqwWe32g41mj~Q__&Key-Pair-Id=APKAJLOHF5GGSLRBV4ZA] | |||
=== Autorskie zdjęcia i filmy związane z substancją === | === Autorskie zdjęcia i filmy związane z substancją === | ||
== Otrzymywanie / pozyskiwanie == | == Otrzymywanie / pozyskiwanie == | ||
Zwykle zanieczyszczoną dezomorfinę uzyskuję się przez gotowanie mieszaniny jodu, fosforu, kodeiny i kwasu solnego. Lecz ja powiem jak zrobić czystą dezomorfinę. Wlewamy kwas siarkowy do kwasoodpornego naczynia, dodajemy mieszaniny miedzi, kodeiny i nadmanganianu potasu. Gotujemy przez piętnaście minut. Następnie zalewamy acetonem, i mieszamy przez 10 minut. Później filtrujemy przez filtr do kawy. Gotujemy aby odparować cały aceton, to co zostało do dezomorfina. | |||
== Zastosowanie == | == Zastosowanie == | ||
Aktualna wersja na dzień 13:20, 31 mar 2023
Klasyfikacja podstawowa
Metka substancji
hyperreal.info
Tripraporty na NeuroGroove: http://neurogroove.info/tagi/chemia/Inne
Dyskusja na forum Talk: https://hyperreal.info/talk/dezomorfina-t32116.html
Wzór chemiczny
![[]](/wzory/Dezomorfina.svg)
CN1CCC23C4CCCC2C1CC1=C3C(O4)=C(O)C=C1Inne nazwy substancji
dihydrodezoksymorfina, 4,5-α-epoksy-17-metylomorfinan-3-ol, (4R,4aR,7aS,12bS)-3-metylo-2,4,4a,5,6,7,7a,13-oktahydro-1H-4,12-metanobenzofuro[3,2-e]izochinolin-9-ol
Odmiany nazwy substancji
dezomorfiny, dezomorfinie, dezomorfiną, dezomorfinę
Wikipedia
Na polskiej Wikipedii substancji poświęcona jest strona: https://pl.wikipedia.org/wiki/dezomorfina
Informacje ogólne
Dezomorfina – organiczny związek chemiczny, pochodna morfiny, różniąca się od niej brakiem grupy hydroksylowej i wiązania podwójnego. Ma działanie uspokajające i przeciwbólowe, jest ok. 8–10 razy silniejsza od morfiny. Tradycyjnie syntetyzowana z kodeiny.
Dezomorfina została opisana i opatentowana w 1932 roku w Stanach Zjednoczonych. Stała się popularna w Rosji w 2010 roku, gdzie jest otrzymywana domowymi sposobami z mieszaniny m.in. kodeiny, jodu i fosforu. Uzyskany w ten sposób narkotyk, tzw. krokodyl (ros. крокодил), ze względu na zanieczyszczenia i toksyczne związki powstałe w procesie produkcji, nieodwracalnie uszkadza organizm zażywającego, na którego skórze pojawiają się zielonkawe plamy spowodowane gniciem ciała. Po pewnym czasie występują również niegojące się rany, w które często wdaje się gangrena, doprowadzając do śmierci albo do konieczności amputacji mięśnia (o ile nie został on wcześniej dostatecznie zniszczony, aby nastąpiło samoistne oderwanie się od ścięgien i kości)
Opracowania naukowe
Motyka M., Marcinkowski J. T., Nowe metody odurzania się. Cz. II. Dezomorfina, Oxi, Probl Hig Epidemiol (2014) [1]
Autorskie zdjęcia i filmy związane z substancją
Otrzymywanie / pozyskiwanie
Zwykle zanieczyszczoną dezomorfinę uzyskuję się przez gotowanie mieszaniny jodu, fosforu, kodeiny i kwasu solnego. Lecz ja powiem jak zrobić czystą dezomorfinę. Wlewamy kwas siarkowy do kwasoodpornego naczynia, dodajemy mieszaniny miedzi, kodeiny i nadmanganianu potasu. Gotujemy przez piętnaście minut. Następnie zalewamy acetonem, i mieszamy przez 10 minut. Później filtrujemy przez filtr do kawy. Gotujemy aby odparować cały aceton, to co zostało do dezomorfina.
Zastosowanie
Zastosowanie medyczne
Zastosowanie rekreacyjne
Inne zastosowania
Sposoby przyjmowania, dawkowanie i zagrożenia
Funkcjonowanie na rynku lub w podziemiu
Chemia i farmakologia substancji
Uzależnienie i sposoby jego leczenia
Uzależnienie od Dezomorfiny wygląda tak samo jak od innych opioidów, obejmuje ono:
- głód - powodując silną chęć ponownego przyjęcia narkotyku
- tolerancję - początkowe dawki już nie dają pożądanego efektu, przez co konieczne jest ich zwiększanie
- zespół abstynencyjny – dreszcze, łzawienie, wysięk z nosa, ziewanie, kichanie, rozszerzenie źrenic, nudności i wymioty, bóle brzucha, biegunka, bóle stawów mięśni i kości, podwyższone ciśnienie krwi, zaburzenia snu (głównie bezsenność), zmiany nastroju z dominującą drażliwością i napadami złości, czasem z apatią.
Leczenie powinno rozpoczynać się odtruciem organizmu, następnie, jeśli to konieczne, należy udać się do specjalisty: psychologa, terapeuty ds. uzależnień. Innym rozwiązaniem dla osób uzależnionych jest Ośrodek Leczenia Uzależnień. Pomocne są grupy wsparcia na przykład Wspólnoty Anonimowych Narkomanów