2C-P: Różnice pomiędzy wersjami

Z Narkopedia
Skocz do:nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Heheszka (dyskusja | edycje)
Heheszka (dyskusja | edycje)
Linia 109: Linia 109:


2C-P jest narkotykiem klasy A w Wielkiej Brytanii w wyniku klauzuli catch-all dotyczącej fenetyloaminy.
2C-P jest narkotykiem klasy A w Wielkiej Brytanii w wyniku klauzuli catch-all dotyczącej fenetyloaminy.
=== Stany Zjednoczone ===
2C-P jest substancją podlegającą kontroli z Wykazu I. Oznacza to, że produkcja, zakup, posiadanie, przetwarzanie lub jej dystrybucja bez licencji wydanej przez Drug Enforcement Administration (DEA) jest nielegalna.


{{info|Na forum hyperreala mamy dział poruszający prawne kwestie użytkowania narkotyków: https://hyperreal.info/talk/prawo.html|alert-info}}
{{info|Na forum hyperreala mamy dział poruszający prawne kwestie użytkowania narkotyków: https://hyperreal.info/talk/prawo.html|alert-info}}


== Obecność substancji / rośliny w dziełach kultury i dyskursie społecznym ==
== Obecność substancji / rośliny w dziełach kultury i dyskursie społecznym ==

Wersja z 12:23, 3 wrz 2023


Klasyfikacja podstawowa

Metka substancji

hyperreal.info

Wzór chemiczny

[]CCCC1=CC(=C(C=C1OC)CCN)OC

Inne nazwy substancji

dwacep, 2-(2,5-dimetoksy-4-propylofenylo)etanoamina


Wikipedia

Na polskiej Wikipedii substancji poświęcona jest strona: https://pl.wikipedia.org/wiki/2C-P

Informacje ogólne

2,5-dimetoksy-4-propylofenetyloamina (znana również jako 2C-P) to mniej znana nowa substancja psychodeliczna z klasy fenetyloamin. 2C-P jest stosunkowo mało znanym członkiem rodziny 2C-x psychodelicznych fenetyloamin, które są blisko spokrewnione z klasyczną psychodeliczną meskaliną. Jest znana jako jedna z najsilniejszych, wrażliwych na dawkę i długotrwałych z tej serii. Chociaż dokładny mechanizm nie jest znany, uważa się, że wywołuje ona efekty psychoaktywne poprzez aktywację receptorów serotoninowych w częściach mózgu.

2C-P został po raz pierwszy zsyntetyzowany i przetestowany pod kątem działania na ludzi przez amerykańskiego chemika Alexandra Shulgina, który udokumentował swoje odkrycia w książce PiHKAL ("Phenethylamines I Have Known and Loved") z 1991 r.[1] Raporty znalezione we wpisie 2C-P PiHKAL zwracają uwagę na jego głębokość oraz długi początek i czas działania, z sekcją komentarza opisującą 16 mg jako wyraźne przedawkowanie z "fizycznymi konsekwencjami". W komentarzu zwrócono również uwagę na małe okno oddzielające odpowiednią dawkę od nadmiernej dawki, co sugeruje, że przedawkowanie jest stosunkowo łatwe.

Opracowania naukowe

Autorskie zdjęcia i filmy związane z substancją

Otrzymywanie / pozyskiwanie

Synteza według PIHKAL:

Do mieszanego roztworu 138g p-dimetoksybenzenu w 400ml chlorku metylenu dodano zawiesinę 172g bezwodnego AlCl3 w 500ml chlorku metylenu, który zawierał 92.5g chlorku propionylu. Po 1.5h mieszania, mieszaninę reakcyjną wlano do 2 litrów wody z lodem. Fazy oddzielono i fazę wodną ekstrahowano 2x100ml chlorku metylenu. Warstwę organiczną i ekstrakty zmieszano, przemyto jednokrotnie wodą, a następnie 2x100ml 5% NaOH. Rozpuszczalnik z warstwy organicznej usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując ciemno zabarwioną pozostałość. Przedestylowano ją w 150–165 °C przy 20 mm/Hg otrzymując 170g 2,5-dimetoksypropiofenonu w postaci jasnego bursztynowego oleju. Zakwaszenie ekstraktów z wodorotlenku sodu, ekstrakcja chlorkiem metylenu i odparowanie rozpuszczalnika pozwoliło uzyskać 3g powoli krystalizującego oleju. Osady te, po krystalizacji z metanolu, zawierały 1.0g 2-hydroksy-5-metoksypropiofenon o temp. topn. 47-48 °C. Ta sama reakcja Friedela-Craftsa, przeprowadzona w tej samej skali w CS2 zamiast chlorku metylenu, wymaga zmniejszonej temperatury (5 *C) i 24 godzin. Reakcja w CS2 pozwala uzyskać 76g 2,5-dimetoksypropiofenonu, wrzącego w 130-137 *C przy 4mm/Hg.

150g sproszkowanego (mossy) cynku amalgamowano traktując roztworem 15g chlorku rtęci w 1l wody. Po mieszaniu przez 0.5h, warstwę wodną usunięto przed dekantację i tak otrzymany cynk dodano do 1l kolby trójszyjnej. Dodano do niej następnie 20ml wody i 20ml stężonego kwasu solnego, a następnie 20g 2,5-dimetoksypropiofenonu rozpuszczonego w 50ml etanolu. Mieszaninę utrzymywano pod chłodnicą zwrotną w koszu grzejnym przez noc, dodając od czasu do czasu HCl, by zachować środowisko kwaśne. Po ochłodzeniu do temperatury pokojowej, pozostały osad odsączono, a filtraty ekstrahowano z użyciem 100ml chlorku metylenu (górna warstwa). Dodano odpowiednią ilość wody, by móc przeprowadzić ekstrakcję z 2x100ml dodatkowego chlorku metylenu, gdzie rozpuszczalnik organiczny był w warstwie dolnej. Połączone ekstrakty organiczne przemyto dwukrotnie 5% NaOH, a następnie jednokrotnie rozcieńczonym kwasem. Usunięcie rozpuszczalnika pod zmniejszonym ciśnieniem pozwoliło otrzymać 18g ciemnobrązowego oleju, który przedestylowano pod pompką wodną, uzyskując 7.2g 2,5-dimetoksypropylobenzenu w postaci jasnożółtego oleju, wrzącego przy 90-130 *C.

Mieszaninę 22g 2,5-dimetoksypropylobenzenu, 23g POCl3 i 22g N-metyloformanilidu ogrzewano na łaźni parowej przez 1.5h. Gorącą, ciemną masę reakcyjną przeniesiono do 1l wody, co pozwoliło na oddzielenie 2,5-dimetoksy-4-n-propylobenzaldehydu w postaci czystego żółtego oleju o masie 14g. Mimo, że homologiczne 4-etylo i 4-butylo benzaldehydy były czystymi krystalicznymi ciałami stałymi, ten homolog propylowy pozostawał w postaci oleju. Chromatografia gazowa pokazała, że jest on ok 90% czystości; został użyty następnie do otrzymania nitrostyrenu przy użyciu nitrometanu (tu) lub nitroetanu (przy DOPR). Do roztworu 13g 2,5-dimetoksy-4-n-propylobenzaldehydu w 100ml nitrometanu dodano 1.3g bezwodnego octanu amonu i ogrzewano pod chłodnicą zwrotną przez godzinę. Usunięcie rozpuszczalnika/substratów pod zmniejszonym ciśnieniem prowadziło do spontanicznej krystalizacji pomarańczowych kryształów, które przeniesiono z użyciem małych ilości metanolu. Po odsączeniu i wysuszeniu na powietrzu, otrzymano 7.5g 2,5-dimetoksy-beta-nitro-4-n-propylostyrenu o temp. topn. 118-122 *C. Rekrystalizacja z acetonitrylu pozwalała uzyskać próbkę analityczną o temp. topn. 123-124 *C.

W 1l kolbie okrągłodennej zaopatrzonej w mieszadło magnetyczne i w atmosferze helu dodano 120ml 1M LAH w tetrahydrofuranie. Mieszaninę mieszano i chłodzono z użyciem łaźni lodowej; dodano, wkraplając, 3.2ml 100% H2SO4, świeżo sporządzonego przez dodanie 13.5g 20% dymiącego H2SO4 do 15.0g standardowego 96% H2SO4. Kiedy dodano całość, 3.2ml, wprowadzono w kilku partiach 7.2g suchego 2,5-dimetoksy-beta-nitro-4-n-propylostyrenu, (against a flow of He), w ciągu 20 minut. Mieszaninę reakcyjną pozostawiono do ogrzania do temp. pokojowej i mieszano przez dodatkowe pół godziny, następnie przeniesiono pod chłodnicę zwrotną i ogrzewano przez 10 min w łaźni parowej. Nadmiar wodorku usunięto dodając 18ml izopropanolu i wystarczającej ilości 15% NaOH, by zalkalizować tlenki glinu i umożliwić ich odsączenie. Pozostały na sączku osad tlenków glinu przemyto tetrahydrofuranem. Połączono ekstrakty z filtratem i odparowano rozpuszczalnik, otrzymując kilka g jasnożółtego oleju, który zawieszono w dużej objętości rozcieńczonego H2SO4. Warstwę wodną przesączono, przemyto małą ilością chlorku metylenu i zalkalizowano wodnym roztworem NaOH. Ekstrahowano 3x40ml CH2Cl2 i, po usunięciu rozpuszalnika pod zmniejszonym ciśnieniem, pozostałe 2g szarego oleju przedestylowano. Frakcja wrząca przy 100-110 *C przy 0.3mm/Hg była bezbawna jak woda, ważyła 1.59g i spontanicznie krystalizowała. Frakcję tę rozpuszczono w 7.5ml ciepłego izopropanolu i zobojętniono 0.6ml stężonego HCl. Spontanicznie krystalizujący chlorowodorek 2,5-dimetoksy-4-n-propylofenyloetyloaminy (2C-P) zawieszono w 20ml bezwodnego eteru dietylowego, przesączono, pozostałość na sączku przemyto eterem i wysuszono na powietrzu. Produkt o temp. topn. 207-209 °C (z wcześniejszym spiekaniem w 183 °C) ważył 1.65g.

Zastosowanie

Zastosowanie medyczne

Zastosowanie rekreacyjne

2C-P nadaje się bardziej na trip w zaufanym towarzystwie niż na imprezy. Raczej nie nadaje się na pierwszy psychodelik. Jego działanie utrzymuje się stosunkowo długo, 8-20h w zależności od przyjętej dawki. Pierwsze efekty w skrajnych przypadkach mogą się pojawić dopiero po 2-3h od połknięcia. Początkujący mogą czuć się przytłoczeni doświadczeniem, szczególnie w dalszych etapach tripu i przy większych dawkach (>10mg). Efekty po zażyciu 2C-P są opisywane raczej jako intensywne zarówno w sferze mentalnej i wizualnej. Narkotyk ten jest ceniony głównie za silne CEV i OEV, wyczuwalną euforię i duże w porównaniu do innych psychodelicznych fenyloetyloamin zaburzenie toku myślenia. Stymulacja jest znikoma, ale bezsenność po zakończeniu działania może wystąpić. 2C-P nie powoduje też raczej zwiększonej empatii. Dysocjacja, utrata ego może pojawić się przy wyższych dawkach. Czasem może indukować przeżycia enteogeniczne. Bodyload jest mocno odczuwalny i występuje często. Na tym polu raczej negatywnie wyróżnia się na tle innych psychodelików. Często występują bóle brzucha, drżenie mięśni i nudności, czasem wymioty.

Inne zastosowania

Sposoby przyjmowania, dawkowanie i zagrożenia

2C-P najczęściej przyjmuje się doustnie. Można też brać dożylnie i donosowo (raczej odradzane z racji właściwości silnie drażniących śluzówkę). Donosowo znacznie przyśpiesza ładowanie się substancji, przez co bodyload może być znacznie większy. Nie zaleca się dawkować "na oko", gdyż niewielka zmiana wagi może drastycznie, nieproporcjonalnie wpłynąć na intensywność doświadczenia. Przykładowo 16mg może dać tripa 2 razy mocniejszego niż 12mg, kwestia osobnicza. Biorąc to pod uwagę najlepiej jest zacząć od dawek niskich/średnich i zwiększać je sukcesywnie z każdym doświadczeniem o 1-2mg aż osiągnie się pożądany efekt. Przy podaniu oralnym najczęściej jest to przedział 10-16mg.

Podanie oralne: Próg - 2mg; Słabo 2-6mg; Średnio - 6-12mg; Mocno - 10-16mg; B. mocno - >16mg. Skrajnie niebezpieczene - powyżej 25-30mg

Odnotowano przypadki zapalenia żył przypisywane rzekomo tej substancji. Spekuluje się o jej negatywnym wpływie na układ krwionośny.

Funkcjonowanie na rynku lub w podziemiu

Chemia i farmakologia substancji

Uzależnienie i sposoby jego leczenia

Pamiętaj! Hyperreal posiada spis placówek pomocy uzależnionym: https://hyperreal.info/help

Status prawny w poszczególnych krajach

Polska

Od 2015 roku substancja znajduje się na wykazie substancji psychotropowych grupy II-P. Zarówno obrót, jak i posiadanie substancji są zabronione.

Chiny

Również od 2015 roku jest substancją kontrolowaną.

Rosja

Wszystkie pochodne 2,5-dimetoksyfenetylaminy, w tym 2C-P, są w Rosji zakazane. Zakaz został wprowadzony Dekretem Rządu Federacji Rosyjskiej z dnia 6 października 2011 r. nr 822.

Austria

2C-P jest nielegalny do posiadania, produkcji i sprzedaży zgodnie z NPSG (Neue-Psychoaktive-Substanzen-Gesetz Österreich). W wykazie II, NPSV (Neue-Psychoaktive-Substanzen-Verordnung Österreich) wyraźnie zakazuje wszystkich podstawionych fenetylamin.

Kanada

2C-P zostałaby uznana za substancję z Wykazu III, ponieważ jest pochodną 2,5-dimetoksyfenyloetyloaminy.

Dania

2C-P znajduje się na liście substancji kontrolowanych wykazu B.

Niemcy

2C-P jest kontrolowany w ramach Anlage I BtMG (ustawa o środkach odurzających, wykaz I) od 13 grudnia 2014 r. Wytwarzanie, posiadanie, importowanie, eksportowanie, kupowanie, sprzedawanie, nabywanie lub wydawanie go bez licencji jest nielegalne.

Japonia

2C-P jest substancją kontrolowaną w Japonii od 25 marca 2015 roku.

Łotwa

2C-P jest substancją kontrolowaną z Wykazu I.

Szwajcaria

2C-P jest substancją kontrolowaną wymienioną w Verzeichnis E.

Turcja

2C-P jest klasyfikowany jako narkotyk i jego posiadanie, produkcja, dostawa lub import są nielegalne.

Anglia

2C-P jest narkotykiem klasy A w Wielkiej Brytanii w wyniku klauzuli catch-all dotyczącej fenetyloaminy.

Stany Zjednoczone

2C-P jest substancją podlegającą kontroli z Wykazu I. Oznacza to, że produkcja, zakup, posiadanie, przetwarzanie lub jej dystrybucja bez licencji wydanej przez Drug Enforcement Administration (DEA) jest nielegalna.

Pamiętaj! Na forum hyperreala mamy dział poruszający prawne kwestie użytkowania narkotyków: https://hyperreal.info/talk/prawo.html

Obecność substancji / rośliny w dziełach kultury i dyskursie społecznym