Kodeina: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Blue berry (dyskusja | edycje) m →Chemia i farmakologia substancji: wprowadzono spacje |
|||
Linia 93: | Linia 93: | ||
* przeciwwrzodowe leki zobojętniające kwas solny nasilają depresyjne działanie kodeiny | * przeciwwrzodowe leki zobojętniające kwas solny nasilają depresyjne działanie kodeiny | ||
* alkohol etylowy zażyty wraz z kodeiną wzmaga depresję ośrodkowego układu nerwowego | * alkohol etylowy zażyty wraz z kodeiną wzmaga depresję ośrodkowego układu nerwowego | ||
* leki antyhistaminowe H1 I generacji(np. hydroksyzyna, difenhydramina) zwiększają depresyjne działanie kodeiny na ośrodkowy układ nerwowy | * leki antyhistaminowe H1 I generacji (np. hydroksyzyna, difenhydramina) zwiększają depresyjne działanie kodeiny na ośrodkowy układ nerwowy | ||
* neuroleptyki zwiększają depresyjne działanie kodeiny na ośrodkowy układ nerwowy | * neuroleptyki zwiększają depresyjne działanie kodeiny na ośrodkowy układ nerwowy | ||
* benzodiazepiny oraz barbiturany w dużym stopniu zwiększają depresyjne działanie kodeiny na ośrodkowy układ nerwowy | * benzodiazepiny oraz barbiturany w dużym stopniu zwiększają depresyjne działanie kodeiny na ośrodkowy układ nerwowy | ||
Kodeina jest metabolizowana w wątrobie przez enzymy wątrobowe cytochromu P-450. Ważniejsze metabolity kodeiny: | Kodeina jest metabolizowana w wątrobie przez enzymy wątrobowe cytochromu P-450. Ważniejsze metabolity kodeiny: | ||
* morfina(5-10% dawki, przykładowo jak zażyjemy 150mg, zostanie to zmetabolizowane w ok. 15mg morfiny) | * morfina (5-10% dawki, przykładowo jak zażyjemy 150mg, zostanie to zmetabolizowane w ok. 15mg morfiny) | ||
* norkodeina(ok. 10% dawki) | * norkodeina (ok. 10% dawki) | ||
* reszta jest sprzęgana z kwasem glukuronowym do 6-glukuronidu kodeiny | * reszta jest sprzęgana z kwasem glukuronowym do 6-glukuronidu kodeiny | ||
Linia 106: | Linia 106: | ||
90% zażytej kodeiny wraz z metabolitami są wydalane wraz z moczem w przeciągu 24 godzin. | 90% zażytej kodeiny wraz z metabolitami są wydalane wraz z moczem w przeciągu 24 godzin. | ||
Działanie kodeiny, zależne od różnorodności cytochromu P-450 2D6(CYP2D6) jest w ogromnej mierze zależne od fenotypu tegoż enzymu, który jest odpowiedzialny za demetylację kodeiny do morfiny. Każdy z nas może mieć inaczej zbudowany ten enzym i na każdego kodeina może różnie działać. Na jednego mocniej, na innego słabiej, na innego prawie w ogóle. | Działanie kodeiny, zależne od różnorodności cytochromu P-450 2D6 (CYP2D6) jest w ogromnej mierze zależne od fenotypu tegoż enzymu, który jest odpowiedzialny za demetylację kodeiny do morfiny. Każdy z nas może mieć inaczej zbudowany ten enzym i na każdego kodeina może różnie działać. Na jednego mocniej, na innego słabiej, na innego prawie w ogóle. | ||
Istnieją substancje, które mogą nasilić działanie euforyczne jak i sedatywne kodeiny, są to: | Istnieją substancje, które mogą nasilić działanie euforyczne jak i sedatywne kodeiny, są to: | ||
* inhibitory CYP3A4 | * inhibitory CYP3A4 | ||
Linia 116: | Linia 116: | ||
klarytromycyna | klarytromycyna | ||
amentoflawon | amentoflawon | ||
bergamotyna(zawarta w grejpfrucie) | bergamotyna (zawarta w grejpfrucie) | ||
flukonazol | flukonazol | ||
buprenorfina | buprenorfina | ||
Linia 124: | Linia 124: | ||
Aczkolwiek wyżej wymienione substancje mogą okazać się być trudne do zdobycia, bądź też bardziej szkodliwe niż przykładowo antyhistaminy, które działają synergicznie z opioidami, powodując zwiększoną depresję ośrodkowego układu nerwowego, dodatkowo niwelując wyrzut histaminy(który po kodeinie może być całkiem spory). Najbardziej pożądanymi z antyhistamin, są antyhistaminy I generacji, które w większości inhibitują enzym CYP2D6. Przykładami mogą być: | Aczkolwiek wyżej wymienione substancje mogą okazać się być trudne do zdobycia, bądź też bardziej szkodliwe niż przykładowo antyhistaminy, które działają synergicznie z opioidami, powodując zwiększoną depresję ośrodkowego układu nerwowego, dodatkowo niwelując wyrzut histaminy(który po kodeinie może być całkiem spory). Najbardziej pożądanymi z antyhistamin, są antyhistaminy I generacji, które w większości inhibitują enzym CYP2D6. Przykładami mogą być: | ||
prometazyna(np. Diphergan, dostępny na receptę) | prometazyna (np. Diphergan, dostępny na receptę) | ||
difenhydramina(np. Apap noc w połączeniu z paracetamolem, dostępny bez recepty) | difenhydramina (np. Apap noc w połączeniu z paracetamolem, dostępny bez recepty) | ||
dimenhydrynat(np. Aviomarin, dostępny bez recepty) | dimenhydrynat (np. Aviomarin, dostępny bez recepty) | ||
hydroksyzyna(np. Atarax, Hydroxizinum, dostępne na receptę) | hydroksyzyna (np. Atarax, Hydroxizinum, dostępne na receptę) | ||
== Uzależnienie i sposoby jego leczenia == | == Uzależnienie i sposoby jego leczenia == |
Wersja z 23:38, 21 cze 2015
Klasyfikacja podstawowa
Metka substancji
hyperreal.info
Tripraporty na NeuroGroove: http://neurogroove.info/tagi/chemia/kodeina
Dyskusja na forum Talk: https://hyperreal.info/talk/kodeina.html
Wzór chemiczny
Nazwa generyczna
Inne nazwy substancji
metylomorfina, koda, Codeinum, Codeini phosphas, 3-metylomorfina, 4,5-epoksy-3-metoksy-N-metylomorfina-7-en-6-ol
Odmiany nazwy substancji
kodeiny, kodeinie, kodeiną, kodeinę, kodeino, metylomorfiny, metylomorfinie, metylomorfiną, metylomorfinę, kody, kodą, kodę, kodzie
Wikipedia
Na polskiej Wikipedii substancji poświęcona jest strona: https://pl.wikipedia.org/wiki/kodeina
Informacje ogólne
Opracowania naukowe
Autorskie zdjęcia i filmy związane z substancją
Otrzymywanie / pozyskiwanie
Zastosowanie
Zastosowanie medyczne
- przeciwbólowo, pod postacią fosforanu półwodnego - najczęściej w skojarzeniu z lekami z grupy NLPZ np. paracetamolem, w dawkach bez tolerancji - do 30mg jako dawka jednorazowa co 4-6 godzin.
- przeciwkaszlowo, pod postacią fosforanu półwodnego - w skojarzeniu z lekami wykrztuśnymi np. sulfogwajakolem, w dawkach bez tolerancji - do 30mg jako dawka jednorazowa co 4-6 godzin.
Zalecana dawka dobowa kodeiny wynosi 0,5-1mg/kg/dobę.
Kodeinę stosuje się również w skojarzeniu z kofeiną, kwasem acetylosalicylowym, ibuprofenem, wapniem i tymiankiem.
Zastosowanie rekreacyjne
Zastosowanie rekreacyjne w przypadku kodeiny objawia się z wzięciem dużo większej dawki, niż jest zalecana. Są dwa popularne preparaty, z których możemy skorzystać:
- Antidol 15 - 1 tabl zawiera 15 mg fosforu półwodnego kodeiny oraz 500mg paracetamolu - preparat jest stosowany przeciwbólowo, cena ok. 10zł
- Thiocodin - 1 tabl zawiera 15 mg fosforu półwodnego kodeiny oraz 300mg sulfogwajakolu - preparat jest stosowany na suchy kaszel, cena od 5zł w górę
W przypadku Antidolu 15 przed wzięciem należy wyekstrahować paracetamol, ponieważ wyższe dawki paracetamolu mogą spowodować uszkodzenie wątroby, a nawet powolną, bolesną śmierć. Popularną metodą na ekstrahowanie paracetamolu jest CWE, czyli cold water extraction. Odsyłam tutaj do linku:
Natomiast w przypadku Thiocodinu możemy śmiało zażywać tabletki bez ekstrakcji. Trzeba jednak uważać, gdyż sulfogwajakol w dużym stopniu podrażnia śluzówkę żołądka, co może prowadzić do tworzenia się stanów zapalnych, nadżerek, a nawet wrzodów w przypadku długiego zażywania. Drażniące właściwości sulfogwajakolu oraz jego smak mogą również prowadzić do odruchów wymiotnych i wymiotów.
Kodeina aby dobrze zadziałać, powinna być przyjmowana na pusty żołądek. Zaleca się aby 2-3 godziny przed aplikacją dawki nic nie jeść.
Przed pierwszym zażyciem powinno się przeprowadzić próbę uczuleniową. Zażyć pół opakowania i obserwować czy nic się nie dzieje. Jeśli nie - możemy śmiało się zabrać za całe opakowanie. Osoba, która po raz pierwszy w życiu ma kontakt z opioidami może wymagać wyrobienia receptorów opioidowych. Wyrabiają się z reguły po paru zażyciach.
Inne zastosowania
Sposoby przyjmowania, dawkowanie i zagrożenia
Drogi podania
- doustnie
- domięśniowo
- doodbytniczo
Dawkowanie
Dawki lecznicze dla osób bez tolerancji zamykają się w przedziale 8-30mg jednorazowo w odstępach 4-6h Dawki odurzające dla osób bez tolerancji mogą być różne w zależności od wydzielanego przez ich organizm enzymu CYP2D6. Standardowo za dawkę początkową uznaje się 150mg.
Zagrożenia
- uzależnienie psychofizyczne
- depresja oddechowa
- zatrzymanie akcji serca
- problemy żołądkowo-jelitowe
- zaburzenia pracy układu wydalniczego
Jednym z zagrożeń jest również silna reakcja histaminowa przy podaniu dożylnym, które może prowadzić bezpośrednio do zgonu. Dlatego też kodeiny nie powinno podawać się dożylnie, a przy podaniu domięśniowym należy zachować szczególną ostrożność.
Funkcjonowanie na rynku lub w podziemiu
Chemia i farmakologia substancji
Interakcje:
- zwiększa przeciwbólowe działanie salicylanów i pochodnych pirazolonu
- potęguje działanie antykoagulacyjne doustnych leków przeciwzakrzepowych, inhibitorów MAO
- przeciwwrzodowe leki zobojętniające kwas solny nasilają depresyjne działanie kodeiny
- alkohol etylowy zażyty wraz z kodeiną wzmaga depresję ośrodkowego układu nerwowego
- leki antyhistaminowe H1 I generacji (np. hydroksyzyna, difenhydramina) zwiększają depresyjne działanie kodeiny na ośrodkowy układ nerwowy
- neuroleptyki zwiększają depresyjne działanie kodeiny na ośrodkowy układ nerwowy
- benzodiazepiny oraz barbiturany w dużym stopniu zwiększają depresyjne działanie kodeiny na ośrodkowy układ nerwowy
Kodeina jest metabolizowana w wątrobie przez enzymy wątrobowe cytochromu P-450. Ważniejsze metabolity kodeiny:
- morfina (5-10% dawki, przykładowo jak zażyjemy 150mg, zostanie to zmetabolizowane w ok. 15mg morfiny)
- norkodeina (ok. 10% dawki)
- reszta jest sprzęgana z kwasem glukuronowym do 6-glukuronidu kodeiny
W przypadku morfiny, powstaje ona poprzez demetylację kodeiny przy udziale CYP2D6
90% zażytej kodeiny wraz z metabolitami są wydalane wraz z moczem w przeciągu 24 godzin.
Działanie kodeiny, zależne od różnorodności cytochromu P-450 2D6 (CYP2D6) jest w ogromnej mierze zależne od fenotypu tegoż enzymu, który jest odpowiedzialny za demetylację kodeiny do morfiny. Każdy z nas może mieć inaczej zbudowany ten enzym i na każdego kodeina może różnie działać. Na jednego mocniej, na innego słabiej, na innego prawie w ogóle. Istnieją substancje, które mogą nasilić działanie euforyczne jak i sedatywne kodeiny, są to:
- inhibitory CYP3A4
- inhibitory CYP2D6
Przykładami inhibitorów CYP3A4, mogą być:
diritromycyna roksitromycyna klarytromycyna amentoflawon bergamotyna (zawarta w grejpfrucie) flukonazol buprenorfina kafestol kwercetyna
Wzrost stężenia CYP3A4 oznacza więcej transformacji kodeiny -> morfiny, a mniej do mniej aktywnych metabolitów takich jak chociażby norkodeina.
Aczkolwiek wyżej wymienione substancje mogą okazać się być trudne do zdobycia, bądź też bardziej szkodliwe niż przykładowo antyhistaminy, które działają synergicznie z opioidami, powodując zwiększoną depresję ośrodkowego układu nerwowego, dodatkowo niwelując wyrzut histaminy(który po kodeinie może być całkiem spory). Najbardziej pożądanymi z antyhistamin, są antyhistaminy I generacji, które w większości inhibitują enzym CYP2D6. Przykładami mogą być:
prometazyna (np. Diphergan, dostępny na receptę) difenhydramina (np. Apap noc w połączeniu z paracetamolem, dostępny bez recepty) dimenhydrynat (np. Aviomarin, dostępny bez recepty) hydroksyzyna (np. Atarax, Hydroxizinum, dostępne na receptę)
Uzależnienie i sposoby jego leczenia
Uzależnienie w przypadku kodeiny występuje w postaci psychicznej jak i fizycznej. Uzależnienie psychiczne może rozwijać się bardzo szybko, biorący ma chęć powtórzenia stanu odurzenia jaki wywołuje kodeina, widzi w tym swoją ucieczkę od rzeczywistości, problemów, bądź to po prostu bardzo lubi. Rozwinięcie uzależnienia fizycznego trwa znacznie dłużej i wymaga codziennego brania całkiem sporych dawek. W przypadku kodeiny zespół abstynencyjny jest całkiem łagodny w porównaniu do mocniejszych opioidów jak np. morfina, heroina, fentanyl. Objawy występujące po długotrwałym braniu kodeiny mogą być porównywalne z przeziębieniem, mogą wystąpić biegunki, bezsenność i brak motywacji.
Status prawny w poszczególnych krajach
Polska
Kodeina w Polsce jest nielegalna i widnieje w grupie II-N w wykazie środków odurzających i substancji psychotropowych. Występuje natomiast w postaci preparatów medycznych dostępnych do nabycia w aptece.