Metadon: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Blue berry (dyskusja | edycje) |
Blue berry (dyskusja | edycje) |
||
Linia 97: | Linia 97: | ||
== Uzależnienie i sposoby jego leczenia == | == Uzależnienie i sposoby jego leczenia == | ||
Uzależnienie od metadonu jest uzależnieniem typu morfinowego. W przypadku długotrwałego przyjmowania pojawia się uzależnienie zarówno psychiczne, jak i fizyczne oraz tolerancja. Objawy fizyczne towarzyszące odstawieniu przypominają te, które występują podczas odstawiania innych opioidów. Pojawiają się ok. 12h od przyjęcia ostatniej dawki i apogeum osiągają po ok. 2 dniach abstynencji. Mogą utrzymywać się od dwóch tygodni do miesiąca. | |||
Jednym ze sposobów odstawiania metadonu jest powolne redukowanie przyjmowanych dawek w skojarzeniu z benzodiazepinami i lekami przeciwwymiotnymi oraz przeciwbiegunkowy, jeśli zachodzi potrzeba ich podania. Można również wdrążyć podawanie leków przeciwbólowych z grupy NLPZ. Inną metodą jest ROD, czyli Szybka Detoksykacja opioidowa - procedura polegająca na wprowadzeniu pacjenta w śpiączkę farmakologiczną na czas 6-10h i podaniu naloksonu. Dzięki temu pacjent nie odczuwa najbardziej nieprzyjemnych objawów związanych z głodem psychofizycznym na pierwszym etapie detoksykacji. | |||
Osoby uzależnione często próbują odstawić metadon na własną rękę przy pomocy innych opioidów/opiatów, jednak zazwyczaj kończy się to niepowodzeniem i powrotem do zażywania środka odurzającego oraz zwiększania jego dawek. Należy również pamiętać, że nagłe odstawienie opioidu bez opieki medycznej i środków wspomagających, może zakończyć się niewydolnością krążeniową i oddechową. | |||
=====tekst autorstwa usera: Blue_Berry===== | |||
{{info|Hyperreal posiada spis placówek pomocy uzależnionym: https://hyperreal.info/help|alert-info}} | {{info|Hyperreal posiada spis placówek pomocy uzależnionym: https://hyperreal.info/help|alert-info}} |
Wersja z 15:34, 10 sie 2015
Klasyfikacja podstawowa
Metka substancji
hyperreal.info
Tripraporty na NeuroGroove: http://neurogroove.info/tagi/chemia/metadon
Dyskusja na forum Talk: https://hyperreal.info/talk/metadon-watek-ogolny-t18127.html
Wzór chemiczny
Nazwa generyczna
Inne nazwy substancji
6-(dimetyloamino)-4,4-difenyloheptan-3-on
Odmiany nazwy substancji
metadonu, metadonem, metadonie, metadonowi
Wikipedia
Na polskiej Wikipedii substancji poświęcona jest strona: https://pl.wikipedia.org/wiki/metadon
Informacje ogólne
Metadon jest syntetycznym lekiem opioidowym, pochodną 4,4-difenyloheptanonu. Jest mieszaniną racemiczną L-metadonu (agonista receptorów opioidowych) i D-metadonu (antagonizm w stosunku do receptora NMDA, odpowiada również za efekt przeciwkaszlowy i hamowanie rozwoju tolerancji na opioidy). Metadon jest stosowany w leczeniu uzależnienia od morfiny i heroiny (terapia substytucyjna) oraz jako alternatywny lek przeciwbólowy w przypadku, gdy inne opioidy nie są skuteczne lub w związku ze zwiększoną tolerancją na ich działanie.
Opracowania naukowe
Autorskie zdjęcia i filmy związane z substancją
Otrzymywanie / pozyskiwanie
Zastosowanie
Zastosowanie medyczne
- Stosowany w ramach programów leczenia substytucyjnego uzależnienia od morfiny i heroiny (w określonych przypadkach może być stosowany podczas leczenia uzależnienia od innych opioidów jak np. oxykodonu, DHC, czy butyrfentanylu).
- Stosowany również jako lek drugiego rzutu w leczeniu bólów nowotworowych oraz w analgezji przed i pooperacyjnej.
Zastosowanie rekreacyjne
- Zażywany w celach rekreacyjnych, z zamiarem wprowadzenia się w stan odurzenia narkotykowego.
Inne zastosowania
tekst autorstwa usera: Blue_Berry
Sposoby przyjmowania, dawkowanie i zagrożenia
Drogi podania
- doustnie (w medycynie) w postaci syropu.
- W użyciu pozamedycznym bywa również podawany innymi drogami np. i.v/i.m, co stanowi duże zagrożenie dla zdrowia i życia, w związku z faktem, iż substancja aktywna jest w tym przypadku podawania w postaci syropu, a więc jej gęstość nie jest odpowiednia dla iniekcji. Mimo tego, sporo osób decyduje się na ta drogę podania, chcąc zwiększyć biodostępność podawanej substancji.
Dawkowanie
- doustnie (p.o) - dawka początkowa 15-20mg w odstępach czasowych 4-8h, w przypadku gdy dawka jest niewystarczająca i nie eliminuje objawów odstawienia podczas leczenia substytucyjnego - można ją zwiększać stopniowo o 5-10mg.
Zagrożenia
Zagrożenia dotyczą podawania wysokich dawek metadonu, zwłaszcza w połączeniu z innymi substancjami psychoaktywnymi (w tym innymi depresantami).
- bradykardia
- niedociśnienie
- depresja oddechowa
- zapaść krążeniowa
- utrata przytomności
- zwiększone ciśnienie wewnątrzczaszkowe związane z podwyższeniem ciśnienia płynu mózgowo-rdzeniowego
- zaburzenia czynności układu pokarmowego i wydalniczego
- stupor lub śpiączka
tekst autorstwa usera: Blue_Berry
Funkcjonowanie na rynku lub w podziemiu
Chemia i farmakologia substancji
Działanie metadonu opiera się przede wszystkim na powstawaniu wiązań z receptorami opioidowymi
- silny agonizm względem receptora opioidowego μ (L-metadon)
- niekompetycyjny antagonizm względem receptora NMDA (D-metadon) - Zarówno forma racemiczna, jak i inne izomery osobno są niekompetycyjnymi antagonistami NMDA, co odpowiada za wolny rozwój tolerancji na lek.
- inhibicja zwrotnego wychwytu serotoniny w synapsach
- agonizm względem receptora opioidowego δ
Po podaniu pozajelitowym działanie metadonu pojawia się już po 10-20 minutach, natomiast przy podaniu doustnym okres ten wynosi od 30 do 60min. Metadon wykazuje się dużą biodostępnością (ok. 80%) przy podaniu p.o i długim okresem półtrwania (30-46h). Metadon jest lipofilną zasadą o dużej objętości dystrybucji przy jedynie 1% leku znajdującym się w plazmie. Jego cechą charakterystyczną jest kumulowanie się w tkankach przy częstym podawaniu. Po wypełnieniu rezerwuarów tkankowych czas półtrwania może się wydłużyć do 75 godzin. Metabolizowany jest w wątrobie do nieaktywnych metabolitów. Przy przewlekłym podawaniu dochodzi do autoindukcji enzymów mikrosomalnych. Za główny szlak metabolizmy metadonu, jakim jest N-demetylacja, odpowiada przede wszystkim izoenzym cytochromu P450-CYP3A4 i inne izoenzymy (CYP 1A2 i 2D6). Większość leku i jego metabolitów zostaje wydalona przez jelita, a jego eliminacja na drodze układu wydalniczego (przez nerki) wynosi 20%.
Interakcje z innymi opioidami
Mimo antagonizmu receptora NMDA, na oddzielnym torze wciąż zachodzi inhibicja zwrotnego wychwytu serotoniny i agonizm receptorów opioidowych, które mogą być w tym samym czasie inicjowane przez substancje z tej samej grupy. O interakcjach między metadonem a innymi opioidami decydują również indywidualne predyspozycje i podatność wyżej opisanych mechanizmów powinowactwa na wzmożoną interakcję między substratami do intoksykacji oraz tolerancja na nie.
tekst autorstwa usera: Blue_Berry
Uzależnienie i sposoby jego leczenia
Uzależnienie od metadonu jest uzależnieniem typu morfinowego. W przypadku długotrwałego przyjmowania pojawia się uzależnienie zarówno psychiczne, jak i fizyczne oraz tolerancja. Objawy fizyczne towarzyszące odstawieniu przypominają te, które występują podczas odstawiania innych opioidów. Pojawiają się ok. 12h od przyjęcia ostatniej dawki i apogeum osiągają po ok. 2 dniach abstynencji. Mogą utrzymywać się od dwóch tygodni do miesiąca.
Jednym ze sposobów odstawiania metadonu jest powolne redukowanie przyjmowanych dawek w skojarzeniu z benzodiazepinami i lekami przeciwwymiotnymi oraz przeciwbiegunkowy, jeśli zachodzi potrzeba ich podania. Można również wdrążyć podawanie leków przeciwbólowych z grupy NLPZ. Inną metodą jest ROD, czyli Szybka Detoksykacja opioidowa - procedura polegająca na wprowadzeniu pacjenta w śpiączkę farmakologiczną na czas 6-10h i podaniu naloksonu. Dzięki temu pacjent nie odczuwa najbardziej nieprzyjemnych objawów związanych z głodem psychofizycznym na pierwszym etapie detoksykacji.
Osoby uzależnione często próbują odstawić metadon na własną rękę przy pomocy innych opioidów/opiatów, jednak zazwyczaj kończy się to niepowodzeniem i powrotem do zażywania środka odurzającego oraz zwiększania jego dawek. Należy również pamiętać, że nagłe odstawienie opioidu bez opieki medycznej i środków wspomagających, może zakończyć się niewydolnością krążeniową i oddechową.