Tlenek diazotu: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Strona została utworzona automatycznie z pliku Substancje.json |
|||
| Linia 27: | Linia 27: | ||
== Otrzymywanie / pozyskiwanie == | == Otrzymywanie / pozyskiwanie == | ||
'''Otrzymywanie N2O z mocznika''' | |||
Prócz trudnej do wykonania metody otrzymywania podtlenku azotu((N2O) poprzez termiczny rozkład azotanu(V) amonu (NH4NO3) istnieje także metoda dużo prostsza, wymagająca niższej temperatury i tworząca produkt w wysokiej wydajności i czystości. | |||
Do przeprowadzenia reakcji potrzebny jest mocznik (do nabycia w sklepach ogrodniczych; stosowany jako nawóz), stężony kwas azotowy(V) i siarkowy(VI) (oba do nabycia w sklepach z odczynnikami w cenie ok 12zł za dm3). Wodorotlenek sodu można zastąpić tzw. "Kretem" - preparatem do udrożniania zapchanych rur kanalizacyjnych (preparat ten w większości składa się z NaOH, jednak należy sprawdzić w składzie czy występuje sodium hydroxide lub coś podobnego). | |||
Reakcja przebiega zgodnie z równaniem: | |||
2 (NH2)2CO + 2 HNO3 + H2SO4 -> 2 N2O + 2 CO2 + (NH4)2SO4 + 2 H2O. | |||
3 mole 98% kwasu siarkowego(VI) wlano do 300ml kolby, a następnie dodano mieszając 1 mol sproszkowanego mocznika. Kiedy mocznik się rozpuścił, wkroplono do mieszaniny 1 mol 68% kwasu azotowego(V). Reakcja przebiegała przez ok. 5 godzin w temperaturze 70°C (można ogrzewać na łaźni wodnej, wtedy temp. będzie mniejsza niż 100°C). Utworzony gaz przepuszczono przez płuczkę z 10% wodnym roztworem NaOH i w rezultacie otrzymano 21,3 dm3 tlenku azotu(I). Nie wykryto innych tlenków azotu w otrzymanym gazie. | |||
Reakcję najlepiej przeprowadzać w temp. 65-90°C. Niższa temperatura zmniejsza wydajność reakcji, natomiast wyższa powoduje powstawanie innych, toksycznych tlenków azotu. Przy bardziej stężonym, lub mniej stężonym kwasie azotowym(V) zaobserwowano mniejszą wydajność reakcji. | |||
Mieszaninę otrzymanych gazów przepuszcza się przez płuczkę z NaOH w celu pochłonięcia CO2. | |||
Otrzymany gaz można zebrać np. do baloników. Należy pamiętać, by nie wdychać czystego gazu tylko mieszaninę N2O z powietrzem (1:1). | |||
Płuczkę z NaOH w domowych warunkach można zrobić z plastikowej butelki (sprawdzić, czy butelka nie stopi się w temp. ok 70°C) w ten sposób, że wywiercamy w nakrętce dwa otwory, w które wkładamy dwie rurki - jedną sięgającą dna butelki, drugą krótszą - sięgającą 2-3 cm poniżej otworu. Obie rurki uszczelniamy w korku (np. klejem Poxipol), napełniamy wodą (na tyle, by krótsza rurka wystawała kilka cm ponad poziom wody!). Poniższy rysunek przedstawia płuczkę (wybaczcie brak zdolności). Ja posłużyłem się starym rowerowym bidonem, w boku wypaliłem rozgrzanymi do czerwoności nożyczkami otwór przez który przeprowadziłem plastikowy wąż. Sprawdzamy szczelność dmuchając przez rurkę dłuższą. Bąbelki powinny przechodzić przez całą butelkę, a powietrze uchodzić przez rurkę krótszą. Zatykamy palcem krótszą rurkę dmuchając nadal w dłuższą - powinniśmy poczuć opór i niemożność kontynuowania. Jeśli tak nie jest, korek należy lepiej uszczelnić. | |||
Źródło syntezy: United States Patent 4,376,105 | |||
== Zastosowanie == | == Zastosowanie == | ||
Wersja z 07:51, 21 kwi 2015
Klasyfikacja podstawowa
Metka substancji
hyperreal.info
Tripraporty na NeuroGroove: http://neurogroove.info/tagi/chemia/inhalanty
Dyskusja na forum Talk: https://hyperreal.info/talk/topic261.html
Wzór chemiczny
![[]](/wzory/Tlenek diazotu.svg)
N#[N+][O-]Inne nazwy substancji
podtlenek azotu, gaz rozweselający, N2O
Odmiany nazwy substancji
tlenku diazotu, tlenkowi diazotu, tlenkiem diazotu, podtlenku azotu, podtlenkowi azotu, podtlenkiem azotu, gazu rozweselającego, gazowi rozwesalającemu, gazie rozweselającym, gazem rozweselającym
Wikipedia
Na polskiej Wikipedii substancji poświęcona jest strona: https://pl.wikipedia.org/wiki/tlenek diazotu
Informacje ogólne
Opracowania naukowe
Autorskie zdjęcia i filmy związane z substancją
Otrzymywanie / pozyskiwanie
Otrzymywanie N2O z mocznika
Prócz trudnej do wykonania metody otrzymywania podtlenku azotu((N2O) poprzez termiczny rozkład azotanu(V) amonu (NH4NO3) istnieje także metoda dużo prostsza, wymagająca niższej temperatury i tworząca produkt w wysokiej wydajności i czystości.
Do przeprowadzenia reakcji potrzebny jest mocznik (do nabycia w sklepach ogrodniczych; stosowany jako nawóz), stężony kwas azotowy(V) i siarkowy(VI) (oba do nabycia w sklepach z odczynnikami w cenie ok 12zł za dm3). Wodorotlenek sodu można zastąpić tzw. "Kretem" - preparatem do udrożniania zapchanych rur kanalizacyjnych (preparat ten w większości składa się z NaOH, jednak należy sprawdzić w składzie czy występuje sodium hydroxide lub coś podobnego).
Reakcja przebiega zgodnie z równaniem: 2 (NH2)2CO + 2 HNO3 + H2SO4 -> 2 N2O + 2 CO2 + (NH4)2SO4 + 2 H2O.
3 mole 98% kwasu siarkowego(VI) wlano do 300ml kolby, a następnie dodano mieszając 1 mol sproszkowanego mocznika. Kiedy mocznik się rozpuścił, wkroplono do mieszaniny 1 mol 68% kwasu azotowego(V). Reakcja przebiegała przez ok. 5 godzin w temperaturze 70°C (można ogrzewać na łaźni wodnej, wtedy temp. będzie mniejsza niż 100°C). Utworzony gaz przepuszczono przez płuczkę z 10% wodnym roztworem NaOH i w rezultacie otrzymano 21,3 dm3 tlenku azotu(I). Nie wykryto innych tlenków azotu w otrzymanym gazie.
Reakcję najlepiej przeprowadzać w temp. 65-90°C. Niższa temperatura zmniejsza wydajność reakcji, natomiast wyższa powoduje powstawanie innych, toksycznych tlenków azotu. Przy bardziej stężonym, lub mniej stężonym kwasie azotowym(V) zaobserwowano mniejszą wydajność reakcji. Mieszaninę otrzymanych gazów przepuszcza się przez płuczkę z NaOH w celu pochłonięcia CO2.
Otrzymany gaz można zebrać np. do baloników. Należy pamiętać, by nie wdychać czystego gazu tylko mieszaninę N2O z powietrzem (1:1).
Płuczkę z NaOH w domowych warunkach można zrobić z plastikowej butelki (sprawdzić, czy butelka nie stopi się w temp. ok 70°C) w ten sposób, że wywiercamy w nakrętce dwa otwory, w które wkładamy dwie rurki - jedną sięgającą dna butelki, drugą krótszą - sięgającą 2-3 cm poniżej otworu. Obie rurki uszczelniamy w korku (np. klejem Poxipol), napełniamy wodą (na tyle, by krótsza rurka wystawała kilka cm ponad poziom wody!). Poniższy rysunek przedstawia płuczkę (wybaczcie brak zdolności). Ja posłużyłem się starym rowerowym bidonem, w boku wypaliłem rozgrzanymi do czerwoności nożyczkami otwór przez który przeprowadziłem plastikowy wąż. Sprawdzamy szczelność dmuchając przez rurkę dłuższą. Bąbelki powinny przechodzić przez całą butelkę, a powietrze uchodzić przez rurkę krótszą. Zatykamy palcem krótszą rurkę dmuchając nadal w dłuższą - powinniśmy poczuć opór i niemożność kontynuowania. Jeśli tak nie jest, korek należy lepiej uszczelnić.
Źródło syntezy: United States Patent 4,376,105