DPT: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Linia 10: | Linia 10: | ||
== Informacje ogólne == | == Informacje ogólne == | ||
N,N-Dipropylotryptamina (znana również jako Dipropylotryptamina, DPT) jest mniej znaną substancją psychodeliczną z klasy tryptamin. Jest blisko spokrewniona z DMT i wyjątkowo podobna pod względem intensywności halucynogenów, aczkolwiek ma umiarkowanie dłuższy czas trwania i większą nieprzewidywalność w stosunku do DMT i innych psychodelicznych tryptamin. | |||
DPT został po raz pierwszy zsyntetyzowany w 1950 r. Pierwsze doniesienia o jego stosowaniu u ludzi pojawiły się w 1973 r., kiedy to badano go w niskich dawkach jako środek wspomagający terapię alkoholizmu. Był również badany w wysokich dawkach w celu wywołania szczytowych doświadczeń u pacjentów w terminalnym stadium raka. [3] Zyskała pewną sławę dzięki przyjęciu jej jako podstawowego sakramentu dla "Świątyni Prawdziwego Wewnętrznego Światła" w Stanach Zjednoczonych, chrześcijańskiej organizacji off-shoot, która wierzy w rytualne użycie psychodelików i odnosi się do nich jako "prawdziwego ciała Boga. | |||
DPT, czyli N,N-dipropylotryptamina, jest syntetyczną cząsteczką indolu należącą do klasy tryptamin. Tryptaminy mają wspólną podstawową strukturę składającą się z dwucyklicznego heterocyklu indolowego połączonego na R3 z grupą aminową za pośrednictwem etylowego łańcucha bocznego. DPT zawiera dwa łańcuchy węglowe grup propylowych związane z końcową grupą aminową RN jego tryptaminowego szkieletu. | |||
DPT posiada szereg podstawionych analogów, takich jak 4-HO-DPT lub 4-AcO-DPT. | |||
=== Opracowania naukowe === | === Opracowania naukowe === |
Wersja z 20:14, 2 paź 2022
Klasyfikacja podstawowa
Metka substancji
hyperreal.info
Tripraporty na NeuroGroove: http://neurogroove.info/tagi/chemia/DPT
Dyskusja na forum Talk: https://hyperreal.info/talk/dpt-t31422.html
Wzór chemiczny
Inne nazwy substancji
dipropylotryptamina, N,N-dipropylotryptamina, 3-[2-(dipropyloamino)etylo]indol
Odmiany nazwy substancji
dipropylotryptaminy, dipropylotryptaminą, dipropylotryptaminę
Wikipedia
Na polskiej Wikipedii substancji poświęcona jest strona: https://pl.wikipedia.org/wiki/DPT
Informacje ogólne
N,N-Dipropylotryptamina (znana również jako Dipropylotryptamina, DPT) jest mniej znaną substancją psychodeliczną z klasy tryptamin. Jest blisko spokrewniona z DMT i wyjątkowo podobna pod względem intensywności halucynogenów, aczkolwiek ma umiarkowanie dłuższy czas trwania i większą nieprzewidywalność w stosunku do DMT i innych psychodelicznych tryptamin.
DPT został po raz pierwszy zsyntetyzowany w 1950 r. Pierwsze doniesienia o jego stosowaniu u ludzi pojawiły się w 1973 r., kiedy to badano go w niskich dawkach jako środek wspomagający terapię alkoholizmu. Był również badany w wysokich dawkach w celu wywołania szczytowych doświadczeń u pacjentów w terminalnym stadium raka. [3] Zyskała pewną sławę dzięki przyjęciu jej jako podstawowego sakramentu dla "Świątyni Prawdziwego Wewnętrznego Światła" w Stanach Zjednoczonych, chrześcijańskiej organizacji off-shoot, która wierzy w rytualne użycie psychodelików i odnosi się do nich jako "prawdziwego ciała Boga.
DPT, czyli N,N-dipropylotryptamina, jest syntetyczną cząsteczką indolu należącą do klasy tryptamin. Tryptaminy mają wspólną podstawową strukturę składającą się z dwucyklicznego heterocyklu indolowego połączonego na R3 z grupą aminową za pośrednictwem etylowego łańcucha bocznego. DPT zawiera dwa łańcuchy węglowe grup propylowych związane z końcową grupą aminową RN jego tryptaminowego szkieletu.
DPT posiada szereg podstawionych analogów, takich jak 4-HO-DPT lub 4-AcO-DPT.
Opracowania naukowe
Autorskie zdjęcia i filmy związane z substancją
Otrzymywanie / pozyskiwanie
Synteza wg. TIHKAL:
(z tryptaminy) Roztwór 1.6g wolnej tryptaminy w 1ml izopropanolu potraktowano 5.1g jodku propylu i 5.2g diizopropyloetyloaminy, mieszając następnie przez 36h. Lotne związki oddzielono pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość podzielono między CH2Cl2 i zalkalizowaną NaOH wodą. Warstwę organiczną oddzielono, warstwę wodną ekstrahowano dwoma dodatkowymi porcjami CH2Cl2, ekstrakty zlano, a rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Na pozostałość, brązowy olej ważący 2.75g, podziałano 5g bezwodnika octowego i ogrzewano w łaźni parowej przez 20 minut. Po ochłodzeniu dodano małą ilość wody amoniakalnej i całość wlano do 200ml 0.5N H2SO4. Roztwór ten przemyto trzykrotnie CH2Cl2 i zalkalizowano 25% NaOH. Ekstrahowano z użyciem 3x40ml CH2Cl2, ekstrakty zlano, a rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem Oleistą pozostałość przedestylowano przy 145–155 °C i 0.08 mm/Hg otrzymując 1.14 g N,N-dipropylotryptaminy w postaci białego oleju. Rozpuszczono ją w 5ml izopropanolu, zakwaszono stęż. HCl i rozcieńczono 20ml bezwodnego eteru, otrzymując chlorowodorek N,N-dipropylotryptaminy (DPT) w postaci ładnego białego proszku. Wydajność wynosiła 1.10 g (45%), temp topn. 174–176 °C. IR (in cm-1): 759, 774, 831, 987 (br.), 1084, 1101. Zastąpienie diizopropyloetyloaminy taką samą ilością NaHCO3 prowadziło do powstania produktu, ale z 10% spadkiem wydajności.
(z indolu) Do dobrze mieszanego roztworu 10g indolu w 150ml bezw. eteru dietylowego dodano, wkraplając przez 30 min., roztwór 11g chlorku oksalilu w 150ml bezw. eteru dietylowego. Mieszanie kontynuowano przez kolejne 15min., w czasie tym oddzielił się chlorek indolilo-3-glioksylu. Odsączono go i użyto bezpośrednio w kolejnym etapie. Dodawano go, małymi porcjami do 20ml bezwodnej dipropyloaminy, mieszając przy tym. Dodano następnie nadmiar 2N HCl, mieszaninę ochłodzono, a powstały osad odsączono. Przekrystalizowano z wodnego r-ru etanolu otrzymując, po wysuszeniu na powietrzu, 13.2 g indolilo-3-N,N-dipropyloglioksylamidu o temp. topn. 95-96 °C. Roztwór 13g tego związku w 350ml bezwodnego dioksanu dodano, powoli, do 19g LAH w 350ml dobrze mieszanego, umieszczonego w atmosferze gazu obojętnego i ogrzewanego pod chłodnicą zwrotną dioksanu. Po dodaniu całości kontynuowano ogrzewanie przez kolejne 16h, mieszaninę reakcyjną ochłodzono, nadmiar wodorku rozłożono dodając ostrożnie wilgotny dioksan. Utworzony osad odsączono, przemyto gorącym dioksanem; filtrat i dioksan z przemycia wysuszono nad bezw. MgSO4, po czym usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Brązowawą pozostałość rozpuszczono w bezw. eterze i nasączono bezwodnym chlorowodorem. Powstałe kryształy przekrystalizowano z benzenu/metanolu otrzymując 11.9g chlorowodorku N,N-dipropylotryptaminy (DPT) o temp. topn. 178–179 °C i z całkowitą wydajnością 49%.
Zastosowanie
Zastosowanie medyczne
Zastosowanie rekreacyjne
Inne zastosowania
Sposoby przyjmowania, dawkowanie i zagrożenia
DPT może być przyjmowane doustnie, wciągane do nosa, wstrzykiwane domięśniowo lub (w formie freebase) palone.
Dawkowanie wg Erowid:
Doustnie
Działanie wyczuwalne: 75 mg
Średnio: 150 - 250 mg
Mocno: 200 - 350 mg
Wejście: 20 - 60 minut (zależnie od zawartości żołądka)
Czas trwania: 2 - 4 godziny
Typowe postefekty: 2 - 3 godziny
Donosowo
Działanie wyczuwalne: 5 - 20 mg
Średnio: 25 - 100 mg
Mocno: 60 - 200 mg
Wejście: 5 - 20 minut
Szczyt działania: T + 30 - 45 minut
Czas trwania: 3 - 4 godziny
Typowe postefekty: 2 - 4 godziny
Domięśniowo
Działanie wyczuwalne: 10 mg
Średnio: 15 - 75 mg
Mocno: 50 - 125 mg
Wejście: 2 - 10 minut
Szczyt działania: T + 30 - 45 minut
Czas trwania: 3 - 4 godziny
Typowe postefekty: 2 - 4 godziny
Palenie/waporyzacja postaci freebase
Działanie wyczuwalne: 10 mg
Średnio: 20 - 50 mg
Mocno: 50 - 100 mg
Wejście: natychmiastowe
Czas trwania: 30 - 60 minut
Typowe postefekty: 2 - 4 godziny