Dekstrometorfan: Różnice pomiędzy wersjami

Z Narkopedia
Skocz do:nawigacja, szukaj
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Linia 49: Linia 49:


== Chemia i farmakologia substancji ==
== Chemia i farmakologia substancji ==
DXM szybko wchłania się z przewodu pokarmowego, maksymalne stężenie we krwi osiąga po upływie 2,5 godziny, okres biologicznego półtrwania (T1/2) wynosi 3–6 godzin. Łatwo przechodzi przez barierę krew–mózg. Przy udziale izoenzymu CYP2D6 cytochromu P450 lek ulega biotransformacji w wątrobie do metabolitów: dekstrorfanu, (+)-3-metoksymorfinianu i (+)-3-hydroksymorfinianu, które po sprzęgnięciu z kwasem glukuronowym są wydalane z moczem. Głównym metabolitem leku jest dekstrorfan, który ma wyższe powinowactwo do receptorów glutaminergicznych typu NMDA niż DXM. Uważa się, że za działanie psychoaktywne odpowiada zarówno związek macierzysty (DXM), jak i dekstrorfan, przy czym niektóre źródła podają, że za działanie dysocjacyjne DXM odpowiada głównie dekstrorfan.
Dekstrometorfan ma złożony mechanizm działania. Jest agonistą receptorów sigma-1 i antagonistą receptorów NMDA. Blokowanie receptorów NMDA jest mechanizmem wspólnym dla halucynogennych związków dysocjacyjnych, stąd DXM w dawkach znacznie przekraczających terapeutyczne wykazuje działanie podobne do substancji psychodysleptycznych, takich jak ketamina czy fencyklidyna.Ponadto DXM hamuje wychwyt zwrotny serotoniny, co zwiększa ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego, zwłaszcza w przypadku łącznego zażycia z lekami o podobnym działaniu.


== Uzależnienie i sposoby jego leczenia ==
== Uzależnienie i sposoby jego leczenia ==

Wersja z 08:33, 24 kwi 2015


Klasyfikacja podstawowa

Metka substancji

hyperreal.info

Wzór chemiczny

[]CN1CC[C@]23CCCC[C@@H]2[C@@H]1CC4=C3C=C(C=C4)OC

Nazwa generyczna

Acodin, Tussidex, Dexatussin, Tussal, Argotussin, Robitussin

Inne nazwy substancji

DXM, deks, ako, dex, Dextromethorphanum, dexter

Odmiany nazwy substancji

dekstrometorfanu, dekstrometorfanem, dekstrometorfanie, dekstrometorfanowi, deksa, deksem, deksowi, deksie, dexa, dexem, dexowi, dexie, dextera, dexterem, dexterowi, dexterze, Acodinu, Acodinowi, Acodinie, Acodinem, Akodinu, Akodinowi, Akodinie, Akodinem

Uwaga! Zawartości metki nie edytujemy w Kuchni [H]yperreala. Jest ona generowana automatycznie z repozytorium https://github.com/hyperreal/Substancje - zapraszamy do współpracy przy tworzeniu tej listy na GitHubie.

Wikipedia

Na polskiej Wikipedii substancji poświęcona jest strona: https://pl.wikipedia.org/wiki/dekstrometorfan

Informacje ogólne

Prawoskrętny enancjomer metorfanu używany w medycynie pod postacią bromowodorku jako lek przeciwkaszlowy. W dawkach o wiele przekraczających te stosowane przeciwkaszlowo, wykazuje działanie charakterystyczne dla narkotyków z grupy dysocjantów. Mimo pewnych podobieństw do opiatów, nie wykazuje działania typowego dla nich.

Opracowania naukowe

Piątek A, et al. Rekreacyjne używanie leków dostępnych w odręcznej sprzedaży: odurzanie i doping mózgu. Alcohol. Drug Addict. (2015) [1]

Autorskie zdjęcia i filmy związane z substancją

Opakowanie leku zawierającego dekstrometorfan http://zapodaj.net/images/4de1b77a9e580.jpg

Otrzymywanie / pozyskiwanie

Zastosowanie

Zastosowanie medyczne

Działa ośrodkowo na poziomie rdzenia przedłużonego, hamując odruch kaszlu, poprzez aktywację receptora σ1(sigma). Działanie przeciwkaszlowe rozpoczyna się po 10-30 minutach i trwa od 4 do 8 godzin w zależności od dawki.

Istnieją teorię na temat możliwości użycia go w leczeniu uzależnień(niektórzy naukowcy sugerują, że specyfik ten może być stosowany w leczeniu większości uzależnień, jeśli nie wszystkich.) i jako antydepresant, jednak oficjalnie nie jest w ten sposób wykorzystywany.

Zastosowanie rekreacyjne

Inne zastosowania

Powszechnie znany i wykorzystywany jest fakt że DXM zmniejsza tolerancję na wiele substancji i wzmacnia ich działanie.

Sposoby przyjmowania, dawkowanie i zagrożenia

Funkcjonowanie na rynku lub w podziemiu

Chemia i farmakologia substancji

DXM szybko wchłania się z przewodu pokarmowego, maksymalne stężenie we krwi osiąga po upływie 2,5 godziny, okres biologicznego półtrwania (T1/2) wynosi 3–6 godzin. Łatwo przechodzi przez barierę krew–mózg. Przy udziale izoenzymu CYP2D6 cytochromu P450 lek ulega biotransformacji w wątrobie do metabolitów: dekstrorfanu, (+)-3-metoksymorfinianu i (+)-3-hydroksymorfinianu, które po sprzęgnięciu z kwasem glukuronowym są wydalane z moczem. Głównym metabolitem leku jest dekstrorfan, który ma wyższe powinowactwo do receptorów glutaminergicznych typu NMDA niż DXM. Uważa się, że za działanie psychoaktywne odpowiada zarówno związek macierzysty (DXM), jak i dekstrorfan, przy czym niektóre źródła podają, że za działanie dysocjacyjne DXM odpowiada głównie dekstrorfan.

Dekstrometorfan ma złożony mechanizm działania. Jest agonistą receptorów sigma-1 i antagonistą receptorów NMDA. Blokowanie receptorów NMDA jest mechanizmem wspólnym dla halucynogennych związków dysocjacyjnych, stąd DXM w dawkach znacznie przekraczających terapeutyczne wykazuje działanie podobne do substancji psychodysleptycznych, takich jak ketamina czy fencyklidyna.Ponadto DXM hamuje wychwyt zwrotny serotoniny, co zwiększa ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego, zwłaszcza w przypadku łącznego zażycia z lekami o podobnym działaniu.

Uzależnienie i sposoby jego leczenia

Pamiętaj! Hyperreal posiada spis placówek pomocy uzależnionym: https://hyperreal.info/help

Status prawny w poszczególnych krajach

Polska

Pamiętaj! Na forum hyperreala mamy dział poruszający prawne kwestie użytkowania narkotyków: https://hyperreal.info/talk/prawo.html

Obecność substancji / rośliny w dziełach kultury i dyskursie społecznym