2C-I: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Linia 46: | Linia 46: | ||
== Interakcje == | == Interakcje == | ||
{{alert|Ostrzeżenie: Wiele substancji psychoaktywnych, które są w miarę bezpieczne w samodzielnym stosowaniu, może nagle stać się niebezpiecznymi, a nawet zagrażającymi życiu, w połączeniu z niektórymi innymi substancjami. Poniższa lista zawiera niektóre znane niebezpieczne interakcje (choć nie ma pewności, że obejmuje wszystkie z nich).|alert-danger}} | |||
'''Ostrożnie''': | '''Ostrożnie''': |
Aktualna wersja na dzień 12:45, 18 lip 2024
Klasyfikacja podstawowa
Metka substancji
hyperreal.info
Tripraporty na NeuroGroove: http://neurogroove.info/tagi/chemia/2C-I
Dyskusja na forum Talk: https://hyperreal.info/talk/topic13683.html
Wzór chemiczny
Inne nazwy substancji
4-jodo-2,5-dimetoksyfenyloetyloamina
Wikipedia
Na polskiej Wikipedii substancji poświęcona jest strona: https://pl.wikipedia.org/wiki/2C-I
Informacje ogólne
2C-I– organiczny związek chemiczny, psychodeliczna substancja psychoaktywna z rodziny 2C, pochodna fenyloetyloaminy.
Efekty działania, podobnie jak w przypadku wszystkich psychodelików są bardzo zróżnicowane i indywidualne. Zwykle jednak obejmują: silne pobudzenie, podniesienie nastroju, euforia, uczucie szczęścia i efekty wizualne. Zgodnie z PIHKAL dawkowanie 2C-I waha się w przedziale 10–20 mg a efekty utrzymują się 6–12 godzin. Mechanizm działania 2C-I opiera się na działaniu agonistycznym na receptory serotoninowe.
2C-I po raz pierwszy zostało otrzymane przez Alexandra Shulgina. Od roku 2001 substancją tą zainteresowały się nielegalnie lub półlegalnie działające wytwórnie chemiczne. Celem było poszukiwanie legalnego odpowiednika 2C-B. Substancja zdobyła uznanie i popularność jako legalny psychodelik. Nie są znane śmiertelne przedawkowania 2C-I.
Opracowania naukowe
Autorskie zdjęcia i filmy związane z substancją
Otrzymywanie / pozyskiwanie
Synteza według PIHKAL:
Mieszanina 7,4 g bezwodnika ftalowego I 9,05 g 2,5-dimetoksyfenetylaminy była ogrzewana na otwartym ogniu. Jedna przejrzysta faza utworzyła się w związku z utratą wody. Po odstawieniu tego gorącego roztworu na kilka chwil, został on przelany do krystalizatora, co zaowocowało 14,8 g surowego stałego produktu. Przekrystalizowano go następnie z 20 ml CH3CN z należytą ostrożnością dla endotermicznego rozkładu i egzotermicznej krystalizacji. Obydwie przemiany powinny być dokonywane bez pośpiechu. Po przefiltrowaniu ciała stałe zostały przemyte 2x20 ml heksanu i wysuszone. Masę 12,93 g N-(2-(2,5-dimetoksyfenylo)-etylo)-ftalimidu uzyskano w posiaci elektrostatycznych żółtych kryształów o t.t. 109-111 °C. Próbka przekrystalizowana z alkoholu izopropylowego była biała o t.t. 110-111 °C. Wzór sumaryczny C18H17NO4.
Do roztworu 12,9 g N-(2-(2,5-dimetoksyfenylo)-etylo)-ftaliminu w 130 ml ciepłego (35 °C) energicznie mieszanego kwasu octowego dodano 10 g chlorku jodu ICl w 40 ml kwasu octowego. Był on mieszany przez 1 godzinę z utrzymaniem temperatury 30 °C. Mieszaninę reakcyjną przelano następnie do 1500 ml wody i wyekstrahowano 4x75 ml CH2Cl2. Wyciągnięte ekstrakty przemyto 150 ml wody zawierającej 2 g podsiarczynu sodu a rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem do otrzymania 16,2 g N-(2-(2,5-dimetoksy-4-jodofenylo)-etylo)-ftalimidu w postaci żółto-bursztynowego ciała stałego o t.t. 133-141 °C. Tę temperaturę poprawiono ponowną krystalizacją z 75 ml CH3CN uzyskując 12,2 g bladożółtego ciała stałego o t.t. 149-151 °C. Małą próbkę przekrystalizowało ponownie z dużych ilości alkoholu izopropylowego otrzymując biały produkt o t.t. 155,5-157 °C.
Roztwór 12,2 g N-(2-(2,5-dimetoksy-4-jodofenylo)-etylo)-ftalimidu w 150 ml gorącego alkoholu izopropylowego został potraktowany 6 ml uwodnionej hydrazyny a przejrzysty roztwór był ogrzewany na łaźni parowej. Po kilku minutach zaobserwowano wytworzenie serowatego osadu 1,4-dihydrohsyftalazyny. Ogrzewanie kontynuowano przez kilka godzin a następnie mieszaninę ochłodzono i zebrano osad poprzez filtrację. Przemyto go 2x10 ml etanolu a przesącz i popłuczyny pozbawiono rozpuszczalnika z pozostawieniem pozostałości, która potraktowana kwasem solnym dała 3,43 g obfitych białych kryształów. Po przekrystalizowaniu z podwójnej masowo ilości wody, przefiltrowaniu, przemyciu alkoholem izopropylowym, następnie eterem i końcowym wysuszeniu, uzyskano 2,16 g chlorowodorku 2,5-dimetoksy-4-jodofenetylaminy (2C-I) w postaci mikrokrystalicznego ciała stałego.
Zastosowanie
Zastosowanie medyczne
Zastosowanie rekreacyjne
Inne zastosowania
Sposoby przyjmowania, dawkowanie i zagrożenia
Funkcjonowanie na rynku lub w podziemiu
Chemia i farmakologia substancji
Interakcje
Ostrożnie:
Niebezpieczne:
Zagrożenie zdrowia lub życia:
Uzależnienie i sposoby jego leczenia
Status prawny w poszczególnych krajach
Polska
Substancja nielegalna w Polsce, znajduje się na wykazie substancji psychotropowych grupy I-P. Jej posiadanie oraz handel nią są zabronione.
Austria
2C-I jest nielegalny w zakresie posiadania, produkcji i sprzedaży zgodnie z SMG. (Suchtmittelgesetz Österreich)
Brazylia
Posiadanie, produkcja i sprzedaż są zabronione, ponieważ 2C-I jest wymieniony w Portaria SVS/MS nr 344.
Kanada
2C-I jest w Kanadzie substancją kontrolowaną z wykazu III.
Dania
2C-I jest substancją objętą kontrolą w Danii.
Niemcy
2C-I jest kontrolowany w oparciu o Anlage I BtMG (Narcotics Act, Schedule I) od 10 października 1999 r. Produkowanie, posiadanie, importowanie, eksportowanie, kupowanie, sprzedawanie, nabywanie lub wydawanie go bez licencji jest całkowicie nielegalne.
Grecja
2C-I jest substancją podlegającą kontroli w Grecji.
Irlandia
2C-I jest substancją kontrolowaną w Irlandii.
Włochy
2C-I jest substancją podlegającą kontroli we Włoszech.
Łotwa
2C-I jest substancją sklasyfikowaną w wykazie I substancji kontrolowanych na Łotwie.
Holandia
2C-I jest substancją podlegającą kontroli w Niderlandach.
Szwecja
Sveriges riksdag umieścił 2C-I w wykazie I ("substancje, materiały roślinne i grzyby, które zwykle nie mają zastosowania medycznego") jako środek odurzający w Szwecji z dniem 16 marca 2004 r.
Szwajcaria
2C-I jest substancją kontrolowaną wymienioną w Verzeichnis D.
Anglia
2C-I jest narkotykiem klasy A w Wielkiej Brytanii w wyniku zastosowania klauzuli catch-all dotyczącej fenetyloaminy.
Stany Zjednoczone
Od 9 lipca 2012 r. 2C-I jest substancją z Wykazu I w Stanach Zjednoczonych na podstawie Ustawy o zapobieganiu nadużywaniu narkotyków syntetycznych z 2012 r., co czyni jej posiadanie, dystrybucję i produkcję niezgodnymi z prawem.