THC: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
| Linia 70: | Linia 70: | ||
== Interakcje == | == Interakcje == | ||
{{alert|Ostrzeżenie: Wiele substancji psychoaktywnych, które są w miarę bezpieczne w samodzielnym stosowaniu, może nagle stać się niebezpiecznymi, a nawet zagrażającymi życiu, w połączeniu z niektórymi innymi substancjami. Poniższa lista zawiera niektóre znane niebezpieczne interakcje (choć nie ma pewności, że obejmuje wszystkie z nich).|alert-danger}} | |||
'''Ostrożnie''': | '''Ostrożnie''': | ||
Aktualna wersja na dzień 12:48, 18 lip 2024
Klasyfikacja podstawowa
Metka substancji
hyperreal.info
Tripraporty na NeuroGroove: http://neurogroove.info/tagi/chemia/Inne
Dyskusja na forum Talk: https://hyperreal.info/talk/topic199.html
Wzór chemiczny
![[]](/wzory/THC.svg)
CCCCCC1=CC2=C(C3C=C(CCC3C(O2)(C)C)C)C(=C1)OInne nazwy substancji
tetrahydrokannabinol, dronabinol, (6aR,10aR)-6a,7,8,10a-tetrahydro-6,6,9-trimetylo-3-pentylo-6H-dibenzo[b,d]piran-1-ol
Odmiany nazwy substancji
tetrahydrokannabinolu, tetrahydrokannabinolem, tetrahydrokannabinolowi, dronabinolu, dronabinolowi, dronabinolem
Wikipedia
Na polskiej Wikipedii substancji poświęcona jest strona: https://pl.wikipedia.org/wiki/THC
Informacje ogólne
Opracowania naukowe
Autorskie zdjęcia i filmy związane z substancją
Otrzymywanie / pozyskiwanie
Ekstrakcja THC i analogów z materiału roślinnego:
(metoda półciągła, przy użyciu acetonu jako rozpuszczalnika)
Metoda polega na wypłukiwaniu z materiału konopnego (zmielone liście, szczyty, łodygi) substancji rozpuszczalnych w acetonie. W acetonie rozpuszcza się bardzo wiele związków, dlatego przed ekstrakcją dobrze jest materiał roślinny macerować przez 2-3 godziny w roztworze wodnym kwasu cytrynowego o stężeniu (10g/litr wody) w temperaturze 60-80 stopni Celsjusza. Tak przygotowaną masę należy wysuszyć w temperaturze 60-80 stopni i poddać ekstrakcji. Aparaturę można wykonać ze szkła powszechnie dostępnego, a nawet z słoików tzw "weków", w których musimy wywiercić dziury (wiertła tytanowe). Weki uszczelniamy tekturką zasączoną gliceryną. Używamy korków naturalnych w ostateczności gumowych. Wszystkie rurki powinny być szklane, a w miejscach łączenia gumowe. Nie należy używać wężyków PCV, gdyż początkowo wydzielają chlorek winylu, który nadaje palonemu ekstraktowi kwaśny smak i jest szkodliwy w dużych dawkach [chlorek winylu rozkłada się w podwyższonej temperaturze na winyl i chlorowodór, winyl podlega dalszemu utlenianiu, natomiast kwas solny działa drażniąco na jamę ustną i górne drogi oddechowe] Chłodnicę należy kupić, gdyż wykonanie we własnym zakresie jest dość trudne, choć mozliwe. Przy konstrukcji trzeba zwrócić uwagę na fakt, że wszystko co się rozpuszcza w acetonie będzie zagęszczone w naszym ekstrakcie, a więc prócz THC wiele substancji balastowych, od konstrukcji ekstraktora zależy czy znajdą się tam substancje niepotrzebne, lub wręcz toksyczne.
Gdy już zmontujemy aparaturę należy do kolby wlać aceton i oddestylować go celem dokonania pierwszej ekstrakcji. Ekstrakt I wlewamy do kolby i ponownie destylujemy, cykle powtarzamy aż do momentu w którym wypływający ekstrakt po odparowaniu nie będzie dawał pozostałości (najczęściej zanika całkowicie barwa wypływajacego płynu).
Po całkowitym wyekstrahowaniu materiału możemy odzyskać z niego aceton: umieszczamy masę roślinną w butelce, która wytrzymuje temperaturę 60 stopni Celsjusza, zatykamy szczelnie i łączymy z naszą chłodnicą. Butelke umieszczamy w temperaturze wody 60 stopni Celsjusza i oddalamy się, gdyż proces destylacji trwa bardzo długo. Po 3-4 godzinach masa w butelce powinna być już sucha. Odrzucamy ją jako całkowicie nieprzydatną. Aceton możemy natomiast użyć do ekstrakcji kolejnego ładuku.
Teraz przystepujemy do oczyszczenia naszego ekstraktu. Umieszczamy pozostałą w kolbie maź w zlewce (lub słoiku), resztę zas, która nie chce spłynąć, wypłukujemy świeżą porcją acetonu. Naczynie umieszczamy na 1 godzinę w temperaturze 60 stopni Celsjusza a nastepnie na 2-3 dni umieszczamy w przewiewnym, ciemnym miejscu o temperaturze 30-40 stopni. Jeżeli nasz ekstrakt jest płynny lub w dalszym ciągu czujemy zapach acetonu, mozna go utwrdzić i oczyścić poprzez zastosowanie strumienia goracego powietrza (do 100 stopni Celsjusza !) np. z suszarki do włosów lub dmuchawy elektrycznej.
Do utwardzania możemy stosować także węglan wapnia lub węgiel aktywowany które to materiały nasaczamy naszym ekstraktem. Metoda ta ma zastosowanie w przypadku palenia substancji. Węglan wapnia (kreda, np. szkolna) stosuje się raczej do bezpośredniego podgrzewania np. na foli aluminiowej i wdychania par THC, natomiast węgiel aktywowany (koniecznie o grubym uziarnieniu [1 - 2 mm]) stosujemu w celu konwencjonalnego palenia w fajce lub innym urządzeniu o podobnym zastosowaniu.
Ekstrakcja THC z materiału roślinego (II):
Przygotowanie materiału
Najlepsze wyniki uzyskuje się gdy materiał do ekstrakcji przygotujemy bezpośrednio przed procesem. Należy dwa dni wcześniej zerwać liście z rośliny i wysuszyć w miejscu przewiewnym o temperaturze 25 - 30 stopni Celsjusza. Tak wysuszone liście dobrze jest pokruszyć. Możemy rownież użyć materiału świerzego, ale jest to gorsze rozwiązanie. Sprzęt i odczynniki
Aby dokonać ekstrakcji musimy dysponować (zależnie od ilości posiadanych liści) naczynie o odpowiedniej wielkości. Możemy użyć emaliowanego garnka lub lepiej szklanej kolby o dużej pojemności. Potrzebujemy dodatkowo paru mniejszych kolbek (500 ml) które oczywiście można zastąpić słoikami. Jeśli dysponujemy szklaną chłodnicą to podczas odparowywania rozpuszczalnika możemy odzyskać jego część.
Potrzebny sprzęt:
Kolba okrągłodenna o pojemności 1 - 3 litry lub garnek emaliowany; kolba okrągłodenna o pojemności 500 ml lub słoik szklany; krążki bibuły filtracyjnej lub filtry do kawy; lejek; bagietka szklana lub łyżka; sitko
Potrzebne odczynniki:
Benzen - 1l (możemy go zastąpić toulenem, ksylenem, heksanem lub heptanem); woda. Ksylen występuje pod postacią rozpuszczalnika do farb ftalowych - jest to mieszanina para, meta i orto ksylenu. Taki rozpuszczalnik jest dość zanieczyszczony i koniecznie należy go przedestylować przed użyciem
Metoda:
Wysuszone i pokruszone liście wsypujemy do kolby okrągłodennej o odpowiedniej pojemności i zalewamy woda o dwukrotnie większej objętości niż susz. Tak przygotowaną mieszaninę ogrzewamy do wrzenia i gotujemy na wolnym ogniu godzine. Podczas ogrzewania zachodzi rozpuszczanie substancji rozpuszczalnych w wodzie a także izomeryzacja THC i jego uwolnienie. Po godzinie roztwor wodny filtrujemy przez sitko i przeplukujemy dwukrotnie letnią wodą. Teraz pozostała masę osuszamy bibułą lub szmatką i suszymy w przewiewnym miejscu w temperaturze 30 - 40 stopni Celsjusza do calkowitego (ważne) wyschnięcia, procest ten trwa około 3 - 4 godziny. Tak przetworzony susz umieszczamy w suchym naczyniu o stosownej objetości i zalewamy benzenem w tak aby zakrył całkowicie masę lisci. Naczynie umieszczamy w miejscu przewiwnym aby nie nastapiło gromadzenie par benzenu i czekamy okolo godziny. Po upływie godziny powstały płyn zlewamy z nad osadu i taką procedurę powtarzamy trzykrotnie. Powstały kolorowy płyn sączymy przez bibułę i odparowujemy (najlepiej skraplamy pary w celu odzyskania rozpuszczalnika) Powstała maź jest zanieczyszczonym lipofilnymi substancjami ekstraktem THC.
Zastosowanie
Zastosowanie medyczne
Zastosowanie rekreacyjne
Inne zastosowania
Sposoby przyjmowania, dawkowanie i zagrożenia
Funkcjonowanie na rynku lub w podziemiu
Interakcje
Ostrożnie:
Zagrożenie zdrowia lub życia:
Chemia i farmakologia substancji
Farmakologia:
Najbardziej psychoaktywnym kannabinoidem występującym w konopiach indyjskich jest tetrahydrokannabinol (lub delta-9-tetrahydrokannabinol), powszechnie znany jako THC[19]. [Inne kannabinoidy obejmują delta-8-tetrahydrokannabinol, kannabidiol (CBD), kannabinol (CBN), kannabicyklol (CBL), kannabichromen (CBC) i kannabigerol (CBG); mają one mniej psychotropowe działanie niż THC, ale mogą odgrywać rolę w ogólnym działaniu konopi indyjskich[19]. Najbardziej przebadane są THC, CBD i CBN[30].
Genotyp CYP2C9 znacząco wpływa na wrażliwość na THC:
Osoby z genotypem *3/*3 miały 3-krotnie wyższe poziomy THC we krwi niż osoby z genotypem *1/*1. Osoby z jedną kopią każdego genu (*1/*3) miały pośrednie poziomy THC, które były około 2 razy wyższe niż osoby z *1/*1. Efekt otoczenia to proponowany mechanizm, w którym związki obecne w konopiach indyjskich, które same w sobie są w dużej mierze niepsychoaktywne, modulują ogólne działanie psychoaktywne rośliny (wynikające głównie z działania głównego psychoaktywnego składnika konopi indyjskich, tetrahydrokannabinolu (THC)).
THC wydaje się zmieniać nastrój i funkcje poznawcze poprzez swoje agonistyczne działanie na receptory CB1, które hamują wtórny system przekaźników (cyklazę adenylanową) w sposób zależny od dawki. Poprzez aktywację CB1, THC pośrednio zwiększa uwalnianie dopaminy i wywołuje efekty psychotropowe.