Muchomor czerwony: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 26: | Linia 26: | ||
=== Zastosowanie rekreacyjne === | === Zastosowanie rekreacyjne === | ||
Efekty pojawiają się po 30 min. do 2 godz. po spożyciu. Występują wtedy: stan zmieszania, zawroty głowy, zmęczenie, estezja (hiperwrażliwość) wzrokowa i słuchowa, zaburzenia postrzegania przestrzeni i brak poczucia upływu czasu; po spożyciu pewnych środków uspokajających, efekty wzmacniają się(!). Nie odnotowano postaw agresywnych (pomimo hipotezy o spożywaniu muchomora przez Wikingów przed walkami w celu wywołania "szału"). Wspominano o suchości w jamie ustnej i mydrazji (rozszerzeniu źrenic). Po około dwóch godzinach od podania często następuje drzemka z barwnymi snami. Głęboki sen, nastepujący po ok. 8 godzinach jest ostatnim objawem stanu zatrucia. Dolegliwości ze strony układu pokarmowego (wymioty) nie zdarzają się przy każdym zatruciu, dlatego nie można uznać ich za objaw charakterystyczny tegoż stanu. | |||
=== Inne zastosowania === | === Inne zastosowania === | ||
Wersja z 14:18, 24 lip 2016
Klasyfikacja podstawowa
Metka substancji
Wygląd
hyperreal.info
Tripraporty na NeuroGroove: http://neurogroove.info/tagi/natura/muchomor-czerwony
Dyskusja na forum Talk: https://hyperreal.info/talk/amanita-muscaria-watek-ogolny-t10048.html
Inne nazwy substancji
amanita, fly agaric, muchar czerwony, muchomor pospolity
Odmiany nazwy substancji
Muchomora czerwonego, Muchomorem czerwonym, Muchomorze czerwonym, Muchomorowi czerwonemu, Muchomorów czerwonych, Muchomorom czerwonym, Muchomorach czerwonych, Muchomorami czerwonymi, amanity, amanitą, amanicie, amanit, amanitami, amanitach, amanitom
Wikipedia
Na polskiej Wikipedii substancji poświęcona jest strona: https://pl.wikipedia.org/wiki/Muchomor czerwony
Informacje ogólne
Opracowania naukowe
Właściwości i oznaczanie substancji o działaniu psychoaktywnym
Autorskie zdjęcia i filmy związane z substancją
Otrzymywanie / pozyskiwanie
Muchomor czerwony jest popularnym grzybem na terenie całej Polski. Rośnie w lasach liściastych oraz iglastych, szczególnie często w pobliżu brzozy brodawkowatej. Owocniki pojawiają się zazwyczaj od czerwca do listopada. Głównym niebezpieczeństwem jest ryzyklo pomyłki podczas zbiorów, gdyż jest podobny do innych muchomorów np. muchomora królewskiego.
Zastosowanie
Zastosowanie medyczne
Był dawniej wykorzystywany w Europie i Ameryce Północnej w medycynie ludowej oraz homeopatycznej (wyłącznie jako bardzo rozcieńczony ekstrakt - jeszcze w latach 50. XX wieku rekomendowano go jako lek na drżączkę i niektóre problemy skórne).
Zastosowanie rekreacyjne
Efekty pojawiają się po 30 min. do 2 godz. po spożyciu. Występują wtedy: stan zmieszania, zawroty głowy, zmęczenie, estezja (hiperwrażliwość) wzrokowa i słuchowa, zaburzenia postrzegania przestrzeni i brak poczucia upływu czasu; po spożyciu pewnych środków uspokajających, efekty wzmacniają się(!). Nie odnotowano postaw agresywnych (pomimo hipotezy o spożywaniu muchomora przez Wikingów przed walkami w celu wywołania "szału"). Wspominano o suchości w jamie ustnej i mydrazji (rozszerzeniu źrenic). Po około dwóch godzinach od podania często następuje drzemka z barwnymi snami. Głęboki sen, nastepujący po ok. 8 godzinach jest ostatnim objawem stanu zatrucia. Dolegliwości ze strony układu pokarmowego (wymioty) nie zdarzają się przy każdym zatruciu, dlatego nie można uznać ich za objaw charakterystyczny tegoż stanu.
Inne zastosowania
Sposoby przyjmowania, dawkowanie i zagrożenia
Funkcjonowanie na rynku lub w podziemiu
Chemia i farmakologia substancji
Muchomor czerwony zawiera trzy główne substancje aktywne: muskaryne, muscymol oraz kwas ibotenowy. Kwas ibotenowy jest związkiem nietrwałym, podczas suszenia w wyniku dekarboksylacji przechodzi w mniej tokstyczny muscymol.