Muchomor czerwony

Klasyfikacja podstawowa

Metka substancji

Wygląd

Muchomor czerwony

hyperreal.info

Tripraporty na NeuroGroove: http://neurogroove.info/tagi/natura/muchomor-czerwony

Dyskusja na forum Talk: https://hyperreal.info/talk/amanita-muscaria-watek-ogolny-t10048.html

Inne nazwy substancji

amanita, fly agaric, muchar czerwony, muchomor pospolity

Odmiany nazwy substancji

Muchomora czerwonego, Muchomorem czerwonym, Muchomorze czerwonym, Muchomorowi czerwonemu, Muchomorów czerwonych, Muchomorom czerwonym, Muchomorach czerwonych, Muchomorami czerwonymi, amanity, amanitą, amanicie, amanit, amanitami, amanitach, amanitom

Wikipedia

Na polskiej Wikipedii substancji poświęcona jest strona: https://pl.wikipedia.org/wiki/Muchomor_czerwony

Informacje ogólne

Opracowania naukowe

Właściwości i oznaczanie substancji o działaniu psychoaktywnym

Identyfikacja grzybów halucynogennych ze wskazaniem najpowszechniej stosowanych metod oznaczania substancji halucynogennych z grzybów we krwi

Otrzymywanie / pozyskiwanie

Muchomor czerwony jest grzybem występującym pospolicie na terenie całej Polski, globalnie natomiast spotykany jest na całej półkuli północnej w strefie klimatu umiarkowanego. Rośnie w lasach liściastych, iglastych i mieszanych, szczególnie często występując w pobliżu siedlisk brzozy brodawkowatej. Owocniki mogą pojawiać się od czerwca do listopada, przy czym powszechnie uważa się, że do zastosowań enteogenicznych/rekreacyjnych lepiej nadają się grzyby zebrane w lecie, mające jakoby charakteryzować się korzystniejszym stosunkiem zawartych alkaloidów, przez co miałyby być mniej toksyczne, a bardziej psychoaktywne, niż owocniki zbierane jesienią. Być może za efekt ten odpowiadają wysokie temperatury i duża ilość słońca w lecie, co może przyczyniać się do dekarboksylacji części kwasu ibutenowego i jego przechodzenia w muscymol już w czasie wzrostu owocników.

Znalezienie i rozpoznanie muchomora czerwonego nie jest trudnym zadaniem, kłopotliwe może być natomiast jego przygotowanie do przechowywania, do którego na dłuższą metę niespecjalnie się nadaje. Suszenie muchomora zawsze wymaga potraktowania do wysoką temperaturą, ponieważ zwykłe pozostawienie go w suchym miejscu w temperaturze pokojowej niemal zawsze skutkuje jego zgniciem.

Zastosowanie

Zastosowanie medyczne

Był dawniej wykorzystywany w Europie i Ameryce Północnej w medycynie ludowej oraz homeopatycznej (wyłącznie jako bardzo rozcieńczony ekstrakt - jeszcze w latach 50. XX wieku rekomendowano go jako lek na drżączkę i niektóre problemy skórne).

Zastosowanie rekreacyjne

Efekty pojawiają się po 30 min. do 2 godz. po spożyciu. Występują wtedy: stan zmieszania, zawroty głowy, zmęczenie, estezja (hiperwrażliwość) wzrokowa i słuchowa, zaburzenia postrzegania przestrzeni i brak poczucia upływu czasu; po spożyciu pewnych środków uspokajających, efekty wzmacniają się(!). Nie odnotowano postaw agresywnych (pomimo hipotezy o spożywaniu muchomora przez Wikingów przed walkami w celu wywołania "szału"). Wspominano o suchości w jamie ustnej i mydrazji (rozszerzeniu źrenic). Po około dwóch godzinach od podania często następuje drzemka z barwnymi snami. Głęboki sen, nastepujący po ok. 8 godzinach jest ostatnim objawem stanu zatrucia. Dolegliwości ze strony układu pokarmowego (wymioty) nie zdarzają się przy każdym zatruciu, dlatego nie można uznać ich za objaw charakterystyczny tegoż stanu.

Inne zastosowania

Bywa używany do trucia much: trzeba go w tym celu zasypać cukrem albo obgotować w mleku, a muchy, które napiją się płynu, padną otumanione. (Muchy należy zebrać i wyrzucić)

Sposoby przyjmowania, dawkowanie i zagrożenia

Dawkowanie- Do wywołania efektów psychotropowych, w większości przypadków wystarcza jeden kapelusz, czy szklanka smażonych grzybów. Ze względu na zmienną zwartość substancji aktywnych w grzybach, trudno jest ustalić właściwą dawkę. 1-3 lekko 3-6 w zależności od mocy grzybów średnio/b.mocno

Sposób przyjmowania- W formie wywaru, suszone bądź smażone.

Zagrożenia- Nie odnotowano uszkodzeń organów wewnętrznych, chociaż związek aktywny zawarty w grzybach może indukować uszkodzenie mózgu in vivo, o czym dalej). Regularna konsumpcja grzybów prawdopodobnie będzie szkodliwa dla zdrowia, pomimo braku wyraźnych następstw (szczegóły - również w dalszej części tekstu). U gryzoni, którym podawano kwas ibotenowy i muscymol (związki aktywne w/w grzybów) wykryto pewne uszkodzenia mózgu.

Funkcjonowanie na rynku lub w podziemiu

Nie występuje na rynku ani w podziemiu w głównej mierze, dzięki stereotypowemu postrzeganiu go jako śmiertelnie trującego.

Chemia i farmakologia substancji

Muchomor czerwony zawiera trzy główne substancje aktywne: muskaryne, muscymol oraz kwas ibotenowy. Kwas ibotenowy jest związkiem nietrwałym, podczas suszenia w wyniku dekarboksylacji 70% kwasu ibotenowego przechodzi w mniej tokstyczny muscymol.

Uzależnienie i sposoby jego leczenia

Brak potencjału uzależniającego.

Pamiętaj! Hyperreal posiada spis placówek pomocy uzależnionym: https://hyperreal.info/help

Status prawny w poszczególnych krajach

Polska

Nie jest sklasyfikowany w żadnej z grup środków psychoaktywnych w ustawie o przeciwdziałaniu narkomanii. Jest legalny.

Pamiętaj! Na forum hyperreala mamy dział poruszający prawne kwestie użytkowania narkotyków: https://hyperreal.info/talk/prawo.html

Obecność substancji / rośliny w dziełach kultury i dyskursie społecznym

Jednymi z najważniejszych przedstawień literackich tego grzyba są książki G. Wassona - dwutomowa "Mushrooms, Russia and History" napisana z jego żoną Walentyną Pawłowną Wasson oraz "SOMA - Divine Mushroom of Immortality". Wasson stworzył tam teorię próbującą rozwikłać jedną z dwóch największych psychodelicznych zagadek świata - zagadkę tożsamości świętej indyjskiej Somy - według której ową Somą jest grzyb Amanita Muscaria.

Potocznie gatunek ten uznawany jest za silnie trujący.

Istnieje przekonanie, że muchomor ten będący świętym narkotykiem syberyjskiego szamanizmu oraz folklor szamański wokół niego miał wielki wpływ na postać św. Mikołaja.