Bufotenina: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Linia 17: | Linia 17: | ||
== Otrzymywanie / pozyskiwanie == | == Otrzymywanie / pozyskiwanie == | ||
Bufotenina najczęściej pozyskiwana jest od ropuchy Agi (bufo marinus). Hodowla i posiadanie ropuchy jest w polsce legalne. | Bufotenina najczęściej pozyskiwana jest od ropuchy Agi (bufo marinus). Hodowla i posiadanie ropuchy jest w polsce legalne. | ||
Jej gruczoły u nasady głowy (za oczami a przed przednimi kończynami) wytwarzają ową substancję gdy ropucha się boi, czuje się zagrożona bądź jest atakowana. Gruczoł wydziela płynną postać jadu w którym znajdują się inne substancje w tym toksyczne. | Jej gruczoły u nasady głowy (za oczami a przed przednimi kończynami) wytwarzają ową substancję gdy ropucha się boi, czuje się zagrożona bądź jest atakowana. Również poprzez masowanie i delikatne uciskanie można wymusić gruczoł do wydzielenia jadu. Gruczoł wydziela płynną postać jadu w którym znajdują się inne substancje w tym toksyczne. | ||
== Zastosowanie == | == Zastosowanie == |
Wersja z 12:17, 29 cze 2020
Klasyfikacja podstawowa
Metka substancji
hyperreal.info
Tripraporty na NeuroGroove: http://neurogroove.info/tagi/chemia/Inne
Dyskusja na forum Talk: https://hyperreal.info/talk/topic37200.html
Wzór chemiczny
Inne nazwy substancji
5-OH-DMT, 5-hydroksy-N,N-dimetylotryptamina, 3-(2-dimetyloetyloamino)-1H-indol-5-ol, 3-(2-dimetyloetyloamino)-5-hydroksyindol, bufo
Odmiany nazwy substancji
bufoteniny, bufoteninie, bufoteninę, bufoteniną
Wikipedia
Na polskiej Wikipedii substancji poświęcona jest strona: https://pl.wikipedia.org/wiki/bufotenina
Informacje ogólne
Opracowania naukowe
Autorskie zdjęcia i filmy związane z substancją
Otrzymywanie / pozyskiwanie
Bufotenina najczęściej pozyskiwana jest od ropuchy Agi (bufo marinus). Hodowla i posiadanie ropuchy jest w polsce legalne. Jej gruczoły u nasady głowy (za oczami a przed przednimi kończynami) wytwarzają ową substancję gdy ropucha się boi, czuje się zagrożona bądź jest atakowana. Również poprzez masowanie i delikatne uciskanie można wymusić gruczoł do wydzielenia jadu. Gruczoł wydziela płynną postać jadu w którym znajdują się inne substancje w tym toksyczne.
Zastosowanie
Zastosowanie medyczne
Zastosowanie rekreacyjne
Inne zastosowania
Sposoby przyjmowania, dawkowanie i zagrożenia
Bufotenina przyjmowana jest zazwyczaj przez palenie. Uważa się, że w wypadku korzystania z zawierającego ją jadu ropuchy, metoda ta minimalizuje zagrożenie ze strony substancji towarzyszących.
Zagrożenia
Negatywne efekty fizyczne przyjmowania bufoteniny mogą obejmować mdłości i wymioty, zaburzenia regulacji temperatury ciała, wazokonstrykcję. Bufotenina w znacznym stopniu wpływa na poczucie ciała, które może wydawać się ociężałe, mogą pojawić się zaburzenia odczuwania grawitacji oraz wrażenie ucisku różnych części ciała. Specyficznym efektem jest wzmożenie odczuwania dotyku, które może skutkować spontanicznymi cielesnymi "orgazmami" bądź przeciwnie, uczuciem trudności w oddychaniu, które jednak obiektywnie raczej nie występują.
Potencjalne negatywne efekty psychiczne to zaniki pamięci, niepokój i stany depresyjne.
Dawkowanie palonej bufoteniny (wg. psychonautwiki.org)
Odczuwalne: 2 - 5 mg
Lekko: 5 - 20 mg
Średnio: 20 - 40 mg
Mocno: 40 - 60 mg
Bardzo mocno: Ponad 60 mg
Czas działania
Całkowity czas działania: 15 - 90 minut
Wejście: 15 - 60 sekund
Szczyt (peak): 1 - 5 minut
Stopniowe zanikanie efektów: 5 - 10 minut
Typowe postefekty (afterglow): 10 - 60 minut