Meskalina
Klasyfikacja podstawowa
Metka substancji
hyperreal.info
Tripraporty na NeuroGroove: http://neurogroove.info/tagi/chemia/Inne
Dyskusja na forum Talk: https://hyperreal.info/talk/meskalina-t10222.html
Inne nazwy substancji
meska, 2-(3,4,5-trimetoksyfenylo)etyloamina
Odmiany nazwy substancji
meskaliny, meskalinie, meskalinę, meskaliną
Wikipedia
Na polskiej Wikipedii substancji poświęcona jest strona: https://pl.wikipedia.org/wiki/meskalina
Informacje ogólne
Meskalina jest posiadającą silne właściwości psychodeliczne substancją z rodziny fenyloetyloamin, występującą w naturze jako alkaloid w kilku gatunkach kaktusów, z których najbardziej znane to pejotl i Trichocereus pachanoi] (San Pedro). W tej postaci ma ona długą (liczoną w tysiącach lat) historie stosowania przez ludzi w celu uzyskania odmiennego stanu świadomości. Meskalina jest pierwszą w historii substancją psychodeliczną jaka została wyizolowana z materiału roślinnego (1897, Arthur Heffter), a także pierwszą, jaką zsyntezowano (1919, Ernst Späth).
Opracowania naukowe
Autorskie zdjęcia i filmy związane z substancją
Otrzymywanie / pozyskiwanie
Synteza wg. PIHKAL:
Roztwór 20g 3,4,5-trimetoksybenzaldehydu, 40ml nitrometanu i 20ml cykloheksyloaminy w 200ml kwasu octowego ogrzewano w łaźni parowej przez godzinę Mieszaninę reakcyjną rozcieńczono powoli, z dobrym mieszaniem, w 400ml wody, co spowodowało wytrącenie ciężkiej, żółtej krystalicznej masy. Odsączono ją, przemyto wodą i odessano do sucha na ile to było możliwe. Rekrystalizacja z wrzącego metanolu (15ml/g) pozwoliła otrzymać, po odsączeniu i suszeniu na powietrzu, beta-nitro-3,4,5-trimetoksystyren w postaci jasnożółtych kryształów o masie 18.5g. Alternatywna synteza jest również efektywna, kiedy używa się nadmiaru nitrometanu jako rozpuszczalnika i substratu zarazem i zachowuje się małą ilość octanu amonu jako katalizatora. Roztwór 20g 3,4,5-trimetoksybenzaldehydu w 40ml nitrometanu zawierającego 1g bezwodnego octanu amonu ogrzewano w łaźni parowej przez 4h. Rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostały żółty olej rozpuszczono w dwóch objętościach gorącego metanolu, zdekantowano znad faz nierozpuszczalnych i pozostawiono do ochłodzenia. Utworzone kryształy odsączono, przemyto metanolem i wysuszono na powietrzu, otrzymując 14.2g jasnożółtych kryształów beta-nitro-3,4,5-trimetoksystyrenu. Użycie tych samych proporcji substratów, ale z 3.5g octanu amonu prowadzi do produktów reakcji ubocznej, nawet jeśli ogrzewano jedynie przez 1.5h. Wydajność nitrostyrenu w tym przypadku jest niesatysfakcjonująca. Do dobrze ogrzewanej pod chłodnicą zwrotną zawiesiny 2g LAH w 200ml eteru dietylowego dodano 2.4g beta-nitro-3,4,5-trimetoksystyrenu w postaci eterowego roztworu nasyconego. Dodawano go z użyciem aparatu Soxhleta, zmodyfikowanego tak, by zwracał skroplony rozpuszczalnik przez thimble. Bo dodaniu całości, ogrzewanie pod chłodnicą zwrotną kontynuowano przez kolejne 48h. Po ochłodzeniu mieszaniny reakcyjnej, ostrożnie dodano 150ml 1.5N H2SO4, co spowodowało rozłożenie nadmiaru wodorku i rozdzieliło mieszaninę na dwie czyste fazy. Rozdzielono je, a warstwę wodną przemyto jednorazowo 50ml eteru dietylowego. Dodano następnie 50g winianu sodowo-potasowego oraz NaOH do uzyskania pH>9. Następnie ekstrahowano mieszaninę z użyciem 3x75ml chlorku metylenu i rozpuszczalnik ze zlanych ekstraktów usunięto pod zmniejszonym cisnieniem. Pozostałość przedestylowano przy 120–130 °C (0.3 mm/Hg) otrzymując biały olej, który rozpuszczono w 10ml izopropanolu i zobojętniono stężonym kwasem solnym. Utworzone białe kryształy zalano 25ml eteru dietylowego, przesączono i wysuszono na powietrzu, otrzymując 2.1g chlorowodorku 3,4,5-trimetoksyfenyloetyloaminy (M) w postaci lśniących białych kryształów. Sól kwasu siarkowego tworzy z wody niesamowite kryształy, ale ma szeroką i nieopisaną temperaturę topnienia. Alternatywna synteza wykorzystuje 3,4,5-trimetoksyfenyloacetonitryl, co opisano pod beta-D.
Zastosowanie
Zastosowanie medyczne
Poza właściwościami psychodelicznymi jest także antybiotykiem oraz środkiem przeciwbólowym. Zwykle przyjmuje się ją doustnie.
Zastosowanie rekreacyjne
Inne zastosowania
Sposoby przyjmowania, dawkowanie i zagrożenia
Meskalina przyjmowana jest zazwyczaj doustnie. Przy określaniu dawki należy wziąć pod uwagę rodzaj soli, jaką dysponujemy (chlorowodorek/HCl, siarczan, cytrynian lub octan). Dla najpopularniejszego HCl tabela dawkowania wg. Erowid przedstawia się następująco:
Odczuwalne działanie: 100 mg
Lekko: 100 - 200 mg
Średnio: 200 - 300 mg
Mocno: 300 - 500 mg
Bardzo mocno: 500 - 700 mg
Drugi pod względem popularności siarczan meskaliny jest o 11% cięższy, stąd o tyle też należy zwiększyć jego dawkę.
Rzadko spotykana meskalina freebase jest o 15% lżejsza, stąd o tyle też należy jej dawkę obniżyć.
Zagrożenia związane z przyjmowaniem meskaliny są typowe dla innych psychodelików i obejmują możliwość wystąpienia stanów lękowych, ataków paniki, dezorientacji, etc. Meskalina może w pewnym stopniu zwiekszyć ciśnienie krwi i tempo bicia serca, co może być niebezpieczne dla osób z zaburzeniami układu krążenia, niemniej nie odnotowano dotąd ani jednego zgonu spowodowanego zażyciem meskaliny, ani spowodowanego przez nią trwałego uszkodzenia jakichkolwiek organów. Często występującym skutkiem ubocznym są nudności i wymioty.
Funkcjonowanie na rynku lub w podziemiu
Produkcja meskaliny jest mało opłacalna i w Polsce praktycznie nie występuje na czarnym rynku. Na zachodzie jest jedną z mniej popularnych substancji psychoaktywnych.
Chemia i farmakologia substancji
Uzależnienie i sposoby jego leczenia
Status prawny w poszczególnych krajach
Polska
Obrót meskaliną i jej produkcja są w Polsce zakazane, znajduje się ona w wykazie środków odurzających w grupie I-P.