2C-P
Klasyfikacja podstawowa
Metka substancji
hyperreal.info
Tripraporty na NeuroGroove: http://neurogroove.info/tagi/chemia/2C-P
Dyskusja na forum Talk: https://hyperreal.info/talk/topic22838.html
Wzór chemiczny
Inne nazwy substancji
dwacep, 2-(2,5-dimetoksy-4-propylofenylo)etanoamina
Wikipedia
Na polskiej Wikipedii substancji poświęcona jest strona: https://pl.wikipedia.org/wiki/2C-P
Informacje ogólne
Opracowania naukowe
Autorskie zdjęcia i filmy związane z substancją
Otrzymywanie / pozyskiwanie
Synteza według PIHKAL:
Do mieszanego roztworu 138g p-dimetoksybenzenu w 400ml chlorku metylenu dodano zawiesinę 172g bezwodnego AlCl3 w 500ml chlorku metylenu, który zawierał 92.5g chlorku propionylu. Po 1.5h mieszania, mieszaninę reakcyjną wlano do 2 litrów wody z lodem. Fazy oddzielono i fazę wodną ekstrahowano 2x100ml chlorku metylenu. Warstwę organiczną i ekstrakty zmieszano, przemyto jednokrotnie wodą, a następnie 2x100ml 5% NaOH. Rozpuszczalnik z warstwy organicznej usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując ciemno zabarwioną pozostałość. Przedestylowano ją w 150–165 °C przy 20 mm/Hg otrzymując 170g 2,5-dimetoksypropiofenonu w postaci jasnego bursztynowego oleju. Zakwaszenie ekstraktów z wodorotlenku sodu, ekstrakcja chlorkiem metylenu i odparowanie rozpuszczalnika pozwoliło uzyskać 3g powoli krystalizującego oleju. Osady te, po krystalizacji z metanolu, zawierały 1.0g 2-hydroksy-5-metoksypropiofenon o temp. topn. 47-48 °C. Ta sama reakcja Friedela-Craftsa, przeprowadzona w tej samej skali w CS2 zamiast chlorku metylenu, wymaga zmniejszonej temperatury (5 *C) i 24 godzin. Reakcja w CS2 pozwala uzyskać 76g 2,5-dimetoksypropiofenonu, wrzącego w 130-137 *C przy 4mm/Hg.
150g sproszkowanego (mossy) cynku amalgamowano traktując roztworem 15g chlorku rtęci w 1l wody. Po mieszaniu przez 0.5h, warstwę wodną usunięto przed dekantację i tak otrzymany cynk dodano do 1l kolby trójszyjnej. Dodano do niej następnie 20ml wody i 20ml stężonego kwasu solnego, a następnie 20g 2,5-dimetoksypropiofenonu rozpuszczonego w 50ml etanolu. Mieszaninę utrzymywano pod chłodnicą zwrotną w koszu grzejnym przez noc, dodając od czasu do czasu HCl, by zachować środowisko kwaśne. Po ochłodzeniu do temperatury pokojowej, pozostały osad odsączono, a filtraty ekstrahowano z użyciem 100ml chlorku metylenu (górna warstwa). Dodano odpowiednią ilość wody, by móc przeprowadzić ekstrakcję z 2x100ml dodatkowego chlorku metylenu, gdzie rozpuszczalnik organiczny był w warstwie dolnej. Połączone ekstrakty organiczne przemyto dwukrotnie 5% NaOH, a następnie jednokrotnie rozcieńczonym kwasem. Usunięcie rozpuszczalnika pod zmniejszonym ciśnieniem pozwoliło otrzymać 18g ciemnobrązowego oleju, który przedestylowano pod pompką wodną, uzyskując 7.2g 2,5-dimetoksypropylobenzenu w postaci jasnożółtego oleju, wrzącego przy 90-130 *C.
Mieszaninę 22g 2,5-dimetoksypropylobenzenu, 23g POCl3 i 22g N-metyloformanilidu ogrzewano na łaźni parowej przez 1.5h. Gorącą, ciemną masę reakcyjną przeniesiono do 1l wody, co pozwoliło na oddzielenie 2,5-dimetoksy-4-n-propylobenzaldehydu w postaci czystego żółtego oleju o masie 14g. Mimo, że homologiczne 4-etylo i 4-butylo benzaldehydy były czystymi krystalicznymi ciałami stałymi, ten homolog propylowy pozostawał w postaci oleju. Chromatografia gazowa pokazała, że jest on ok 90% czystości; został użyty następnie do otrzymania nitrostyrenu przy użyciu nitrometanu (tu) lub nitroetanu (przy DOPR). Do roztworu 13g 2,5-dimetoksy-4-n-propylobenzaldehydu w 100ml nitrometanu dodano 1.3g bezwodnego octanu amonu i ogrzewano pod chłodnicą zwrotną przez godzinę. Usunięcie rozpuszczalnika/substratów pod zmniejszonym ciśnieniem prowadziło do spontanicznej krystalizacji pomarańczowych kryształów, które przeniesiono z użyciem małych ilości metanolu. Po odsączeniu i wysuszeniu na powietrzu, otrzymano 7.5g 2,5-dimetoksy-beta-nitro-4-n-propylostyrenu o temp. topn. 118-122 *C. Rekrystalizacja z acetonitrylu pozwalała uzyskać próbkę analityczną o temp. topn. 123-124 *C.
W 1l kolbie okrągłodennej zaopatrzonej w mieszadło magnetyczne i w atmosferze helu dodano 120ml 1M LAH w tetrahydrofuranie. Mieszaninę mieszano i chłodzono z użyciem łaźni lodowej; dodano, wkraplając, 3.2ml 100% H2SO4, świeżo sporządzonego przez dodanie 13.5g 20% dymiącego H2SO4 do 15.0g standardowego 96% H2SO4. Kiedy dodano całość, 3.2ml, wprowadzono w kilku partiach 7.2g suchego 2,5-dimetoksy-beta-nitro-4-n-propylostyrenu, (against a flow of He), w ciągu 20 minut. Mieszaninę reakcyjną pozostawiono do ogrzania do temp. pokojowej i mieszano przez dodatkowe pół godziny, następnie przeniesiono pod chłodnicę zwrotną i ogrzewano przez 10 min w łaźni parowej. Nadmiar wodorku usunięto dodając 18ml izopropanolu i wystarczającej ilości 15% NaOH, by zalkalizować tlenki glinu i umożliwić ich odsączenie. Pozostały na sączku osad tlenków glinu przemyto tetrahydrofuranem. Połączono ekstrakty z filtratem i odparowano rozpuszczalnik, otrzymując kilka g jasnożółtego oleju, który zawieszono w dużej objętości rozcieńczonego H2SO4. Warstwę wodną przesączono, przemyto małą ilością chlorku metylenu i zalkalizowano wodnym roztworem NaOH. Ekstrahowano 3x40ml CH2Cl2 i, po usunięciu rozpuszalnika pod zmniejszonym ciśnieniem, pozostałe 2g szarego oleju przedestylowano. Frakcja wrząca przy 100-110 *C przy 0.3mm/Hg była bezbawna jak woda, ważyła 1.59g i spontanicznie krystalizowała. Frakcję tę rozpuszczono w 7.5ml ciepłego izopropanolu i zobojętniono 0.6ml stężonego HCl. Spontanicznie krystalizujący chlorowodorek 2,5-dimetoksy-4-n-propylofenyloetyloaminy (2C-P) zawieszono w 20ml bezwodnego eteru dietylowego, przesączono, pozostałość na sączku przemyto eterem i wysuszono na powietrzu. Produkt o temp. topn. 207-209 °C (z wcześniejszym spiekaniem w 183 °C) ważył 1.65g.
Zastosowanie
Zastosowanie medyczne
Zastosowanie rekreacyjne
2C-P nadaje się bardziej na trip w zaufanym towarzystwie niż na imprezy. Raczej nie nadaje się na pierwszy psychodelik. Jego działanie utrzymuje się stosunkowo długo, 8-20h w zależności od przyjętej dawki. Pierwsze efekty w skrajnych przypadkach mogą się pojawić dopiero po 2-3h od połknięcia. Początkujący mogą czuć się przytłoczeni doświadczeniem, szczególnie w dalszych etapach tripu i przy większych dawkach (>10mg). Efekty po zażyciu 2C-P są opisywane raczej jako intensywne zarówno w sferze mentalnej i wizualnej. Narkotyk ten jest ceniony głównie za silne CEV i OEV, wyczuwalną euforię i duże w porównaniu do innych psychodelicznych fenyloetyloamin zaburzenie toku myślenia. Stymulacja jest znikoma, ale bezsenność po zakończeniu działania może wystąpić. 2C-P nie powoduje też raczej zwiększonej empatii. Dysocjacja, utrata ego może pojawić się przy wyższych dawkach. Czasem może indukować przeżycia enteogeniczne. Bodyload jest mocno odczuwalny i występuje często. Na tym polu raczej negatywnie wyróżnia się na tle innych psychodelików. Często występują bóle brzucha, drżenie mięśni i nudności, czasem wymioty.
Inne zastosowania
Sposoby przyjmowania, dawkowanie i zagrożenia
2C-P najczęściej przyjmuje się doustnie. Można też brać dożylnie i donosowo (raczej odradzane z racji właściwości silnie drażniących śluzówkę). Donosowo znacznie przyśpiesza ładowanie się substancji, przez co bodyload może być znacznie większy. Nie zaleca się dawkować "na oko", gdyż niewielka zmiana wagi może drastycznie, nieproporcjonalnie wpłynąć na intensywność doświadczenia. Przykładowo 16mg może dać tripa 2 razy mocniejszego niż 12mg, kwestia osobnicza. Biorąc to pod uwagę najlepiej jest zacząć od dawek niskich/średnich i zwiększać je sukcesywnie z każdym doświadczeniem o 1-2mg aż osiągnie się pożądany efekt. Przy podaniu oralnym najczęściej jest to przedział 10-16mg.
Podanie oralne: Próg - 2mg; Słabo 2-6mg; Średnio - 6-12mg; Mocno - 10-16mg; B. mocno - >16mg. Skrajnie niebezpieczene - powyżej 25-30mg
Odnotowano przypadki zapalenia żył przypisywane rzekomo tej substancji. Spekuluje się o jej negatywnym wpływie na układ krwionośny.