Dihydrokodeina: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 23: | Linia 23: | ||
=== Zastosowanie medyczne === | === Zastosowanie medyczne === | ||
| − | Dihydrokodeinę | + | Dihydrokodeinę stosuję się w bólach o umiarkowanym i silnym nasileniu. Od złamanej kości po lżejsze bóle nowotworowe. Jest to lek II-stopnia tabeli anelgetycznej, podobnie jak Tramadol chociaż była ona kiedyś na tzw. "różową receptę". |
| + | Hamuje odruch kaszlowy jednak nie jest w tej przypadłości stosowana ze względu na prawdopodobieństwo nadużywania. | ||
=== Zastosowanie rekreacyjne === | === Zastosowanie rekreacyjne === | ||
Wersja z 10:54, 5 paź 2019
Klasyfikacja podstawowa[edytuj]
Metka substancji[edytuj]
hyperreal.info
Tripraporty na NeuroGroove: http://neurogroove.info/tagi/chemia/Inne
Dyskusja na forum Talk: https://hyperreal.info/talk/dihydrokodeina-watek-ogolny-t12655.html
Wzór chemiczny
![[]](wzory/Dihydrokodeina.svg)
CN1CCC23C4C1CC5=C2C(=C(C=C5)OC)OC3C(CC4)OInne nazwy substancji
Dihydrocodeinum, DHC, 4,5α-epoksy-3-metoksy-17-metylomorfinan-6α-ol
Odmiany nazwy substancji
dihydrokodeiny, dihydrokodeinie, dihydrokodeiną, dihydrokodeinę
Wikipedia[edytuj]
Na polskiej Wikipedii substancji poświęcona jest strona: https://pl.wikipedia.org/wiki/dihydrokodeina
Informacje ogólne[edytuj]
Dihydrokodeina (łac. Dihydrocodeinum) – substancja używana w lecznictwie, pochodna morfiny o ośrodkowym działaniu przeciwbólowym i przeciwkaszlowym.
Opracowania naukowe[edytuj]
Autorskie zdjęcia i filmy związane z substancją[edytuj]
Otrzymywanie / pozyskiwanie[edytuj]
Zastosowanie[edytuj]
Zastosowanie medyczne[edytuj]
Dihydrokodeinę stosuję się w bólach o umiarkowanym i silnym nasileniu. Od złamanej kości po lżejsze bóle nowotworowe. Jest to lek II-stopnia tabeli anelgetycznej, podobnie jak Tramadol chociaż była ona kiedyś na tzw. "różową receptę". Hamuje odruch kaszlowy jednak nie jest w tej przypadłości stosowana ze względu na prawdopodobieństwo nadużywania.
Zastosowanie rekreacyjne[edytuj]
Inne zastosowania[edytuj]
Sposoby przyjmowania, dawkowanie i zagrożenia[edytuj]
Przyjmowana doustnie bądź doodbytniczo (przyjęcie doodbytnicze odbywa się w postaci aplikacji roztworu wykonanego z tabletek, pozbywając się wosku, rozpuszczając substancję czynną w wodzie). Dawkowanie do 120mg na dobę dla osób bez tolerancji. Może powodować niewydolność układu oddechowego, napad astmy oskrzelowej, wymioty lub zaparcia. Zwalnia perystaltykę jelit. Alkohol etylowy jak i leki nasenne z grupy benzodiazepin lub pochodnych kwasu barbiturowego nasilają depresyjne ośrodkowe działanie dihydrokodeiny.
Funkcjonowanie na rynku lub w podziemiu[edytuj]
W Polsce winian dihydrokodeiny jest sprzedawany pod nazwą handlową DHC® Continus® w postaci tabletek o przedluzonym uwalnianiu w dawkach 60 mg oraz 90 mg.
Chemia i farmakologia substancji[edytuj]
Uzależnienie i sposoby jego leczenia[edytuj]
Uzależnienie od DHC wygląda tak samo jak od innych opioidów, obejmuje ono:
- głód - powodując silną chęć ponownego przyjęcia narkotyku
- tolerancję - początkowe dawki już nie dają pożądanego efektu, przez co konieczne jest ich zwiększanie
- zespół abstynencyjny – dreszcze, łzawienie, wysięk z nosa, ziewanie, kichanie, rozszerzenie źrenic, nudności i wymioty, bóle brzucha, biegunka, bóle stawów mięśni i kości, podwyższone ciśnienie krwi, zaburzenia snu (głównie bezsenność), zmiany nastroju z dominującą drażliwością i napadami złości, czasem z apatią.
Leczenie powinno rozpoczynać się odtruciem organizmu, dobrym pomysłem jest redukcja dawek. Następnie, jeśli to konieczne, należy udać się do specjalisty: psychologa, terapeuty ds. uzależnień. Innym rozwiązaniem dla osób uzależnionych jest Ośrodek Leczenia Uzależnień. Pomocne są grupy wsparcia na przykład Wspólnoty Anonimowych Narkomanów
Status prawny w poszczególnych krajach[edytuj]
Polska[edytuj]
Dihydrokodeina należy do grupy III-N (Środki odurzające).
