Haszysz
Klasyfikacja podstawowa[edytuj]
Metka substancji[edytuj]
hyperreal.info
Tripraporty na NeuroGroove: http://neurogroove.info/tagi/natura/marihuana
Dyskusja na forum Talk: https://hyperreal.info/talk/marihuana.html
Inne nazwy substancji
hasz, hash
Odmiany nazwy substancji
haszyszowi, haszyszem, haszyszu, haszu, haszem, haszowi, hashowi, hashu, hashem
Wikipedia[edytuj]
Na polskiej Wikipedii substancji poświęcona jest strona: https://pl.wikipedia.org/wiki/haszysz
Informacje ogólne[edytuj]
Opracowania naukowe[edytuj]
Autorskie zdjęcia i filmy związane z substancją[edytuj]
Otrzymywanie / pozyskiwanie[edytuj]
Haszysz pozyskuje się z marihuany. Jest wiele sposobów,ale jednym z nich jest wydobycie pyłków z marihuany np. z użyciem 3 poziomowego grindera i zmieleniem przez niego ok.10-15 g Marihuany, na samym dole grindera zbierze nam się pyłek, wysypujemy go na papier do pieczenia, składamy go na kilka części, po czym musimy nagrzać żelazko i po chwili kilkakrotnie przejechać nim po papierze.
Zastosowanie[edytuj]
Zastosowanie medyczne[edytuj]
Jednym z przykładów, gdzie pochodne marihuany/haszyszu wykorzystuje się w medycynie jest produkcjia leku Sativex. Dzięki wyżej wspomnianemu preparatowi łatwiej da się znieść bóle neuropatyczne, które pojawiają się między innymi podczas dolegliwości zwanej jako stwardnienie rozsiane. Produkuje się również lek o nazwie Marinol, który stosuje się do leczenia AIDS oraz anoreksji. Składniki marihuany/haszyszu prawdopodobnie będą wykorzystywane także do stworzenia preparatu znanego jako Acomplia, czyli preparatu służącego do zwalczania uzależnień oraz otyłości. Lek ten jest już w fazie produkcji.
Tetrahydrokannabinol hamuje czynnik wzrostu śródbłonka naczyniowego. Wykorzystanie THC pozwala na zredukowanie wzrostu guza oraz ogranicza liczbę komórek nowotworowych. Przeprowadzone badania dotyczą m.in. glejaka mózgu, raka piersi, raka jelita grubego[6], raka skóry.
Z dwóch specjalnie hodowanych i selekcjonowanych odmian konopi Cannabis sativa pozyskuje się składniki preparatu o nazwie Sativex. Wykazano, że kannabinoidy zawarte w ekstrakcie z konopi (głównie THC i kannabidiol) mogą skutecznie znosić silne bóle neuropatyczne. Wskazania obejmują bóle neuropatyczne w przebiegu stwardnienia rozsianego (SM), leczenie wspomagające średniego i silnego bólu u chorych z zaawansowanym nowotworem, cierpiących mimo stosowania największych tolerowanych dawek opioidów. Lek aplikowany jest w postaci aerozolu na błonę śluzową jamy ustnej. Sativex jako pierwszy został zarejestrowany do leczenia w 2005 w Kanadzie.
Obecnie trwają też badania nad innymi wskazaniami do Sativexu. Obejmują one stwardnienie rozsiane (niedowład spastyczny i zaburzenia funkcji pęcherza moczowego), allodynię, neuropatię cukrzycową, bóle splotu ramiennego, bóle w przebiegu urazów rdzenia kręgowego. Producent leku, GW Pharmaceuticals, prowadzi też badania nad innymi preparatami opartami na kannabinoidach – mogłyby one znaleźć zastosowanie w terapii reumatoidalnego zapaleniu stawów czy nieswoistego zapalenia jelit (IBD).
Marinol jest pierwszym syntetycznym (a więc nie pozyskiwanym z konopi czy marihuany) tetrahydrokannabinolem (dronabinol) zaaprobowanym przez Amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków. Początkowo uzyskał rejestrację jako lek przeciwwymiotny u pacjentów poddawanych chemioterapii z powodu nowotworu, u których konwencjonalne leczenie nudności okazało się nieskuteczne. Następnie wskazania rozszerzono i obecnie Marinol stosowany jest w leczeniu anoreksji w przebiegu AIDS. Lek wytwarzany jest w postaci kapsułek, dostępny w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Obecnie bada się go jako lek na zespół jelita drażliwego i przewlekłe bóle.
Trwają badania nad możliwością wykorzystania marihuany w obniżeniu wiremii HIV.
Kolejnym syntetycznym kannabinoidem jest nabilon – budową chemiczną zbliżony do THC, dostępny jako Cesamet[12]. Jest lekiem przeciwwymiotnym – z tymi samymi ograniczeniami co Marinol. Próby stosowania samej marihuany w leczeniu wymiotów nie poddających się klasycznej terapii wykazały, że jest lepiej wchłanialna w przypadku palenia niż podawania doustnego.
W fazie klinicznych testów znajduje się Acomplia (Rimonabant), lek służący do walki z otyłością i uzależnieniami. Rimonabant to antagonista receptora kanabinoidowego CB1 – substancja o działaniu odwrotnym do THC.
Zastosowanie rekreacyjne[edytuj]
Haszysz można stosować rekreacyjnie, dla tak zwanego haju dwoma sposobami - paląc go i wdychając, lub drogą per oral.
Inne zastosowania[edytuj]
Sposoby przyjmowania, dawkowanie i zagrożenia[edytuj]
- Palenie*
Najczęściej do palenia suszu (kwiatostanu) wykorzystuje się szklane naczynia takie jak np. lufka, bongo lub bletki z których następnie rolowane są jointy.
W XX wieku opracowano waporyzator – urządzenie pozwalające odparować THC i inne psychoaktywne składniki bez spalania materii roślinnej, znacznie zmniejszając w ten sposób zawartość szkodliwych substancji przedostających się do organizmu. Waporyzator zazwyczaj wyposażony jest w podgrzewacz elektryczny, pozwalający na precyzyjną regulację temperatury. Jest on dość popularny wśród osób zażywających THC w charakterze lekarstwa. Niewielkie zainteresowanie wśród innych palaczy podyktowane jest wysoką ceną urządzenia.
W XXI wieku opracowano sposób na waporyzowanie przy użyciu bańki – elementu żarówki. Ta wersja jest niemal bezkosztowa w stosunku do komercyjnego pierwowzoru. Jedzenie
- Żywność z dodatkiem marihuany*
Kannabinole dobrze rozpuszczają się w rozpuszczalnikach organicznych np. alkoholu i tłuszczach, będąc jednocześnie nierozpuszczalnymi w wodzie. Aby potrawa nie sprawiała problemów przy jedzeniu, nie powinna zawierać części roślinnych, które w przypadku konopi są bardzo włókniste. Dlatego też większość potraw z marihuaną oparta jest na tłustym mleku lub maśle, w którym uprzednio gotuje się części rośliny. Oprócz zwykłego mlecznego wywaru przyrządza się również puddingi, czekolady, ciasta, rzadziej zapiekanki, tosty.
Funkcjonowanie na rynku lub w podziemiu[edytuj]
Chemia i farmakologia substancji[edytuj]
Uzależnienie i sposoby jego leczenia[edytuj]
Stosowanie marihuany może doprowadzić do uzależnienia psychicznego.
Współczesne odmiany marihuany ze względu na duże stężenie THC kosztem nikłej zawartości CBD, prawdopodobnie prowadzą u osób o pewnym szczególnym genotypie do stanów psychotycznych lub nawet do schizofrenii, nawet w przypadkach sporadycznego stosowania tej używki.
Na podstawie badań zleconych przez amerykański Narodowy Instytut Nadużywania Narkotyków (NIDA) kilkuset par bliźniaków wykazano, że osoby, które zaczęły palić marihuanę przed 17 rokiem życia, są 3,5 raza bardziej narażone na podjęcie prób samobójczych w przyszłości niż osoby, które zaczęły palić później. Inni badacze konkludują, że samobójstwa są skutkami problemów zdrowotnych, finansowych lub rodzinnych, a używki są od nich "ucieczką", a nie ich przyczyną.
Status prawny w poszczególnych krajach[edytuj]
Polska[edytuj]
Pierwszym aktem prawnym w Polsce, który dotyczy narkotyków jest ustawa z 22 czerwca 1923 roku (Dz.U. z 1923 r. Nr 72, poz. 559). Zabrania się w nim "wytwarzania, przeróbki, przywozu i wywozu, przechowywania, handlu [...] opium leczniczego, opium do palenia, haszyszu, morfiny, kokainy, heroiny". Groziła za to kara więzienia "od dwóch tygodni do jednego roku" oraz grzywna "od pięćdziesięciu tysięcy do pięciu milionów marek" oraz konfiskata nielegalnych środków[64][65].
19 lutego 1925 roku, Polska, reprezentowana przez doktora Witolda Chodźkę podpisała Międzynarodową Konwencję do Spraw Opium (pod przewodnictwem Ligi Narodów). Ustawa ta nakłada na strony (rozdział 3, artykuł 5) obowiązek, aby ograniczyć wykorzystywanie substancji (wymienione w rozdziale 1, artykule 1, wśród nich jest marihuana, opium, morfina, kokaina) wyłącznie do celów medycznych i naukowych[66]. Ustawa ta weszła w życie w 1928 roku.[67]
Pierwszą ustawę o przeciwdziałaniu narkomanii wprowadzono w Polsce w 1986 roku w związku z przystąpieniem do międzynarodowych konwencji narkotykowych ONZ z 1961 roku[68][69]. Pierwszym aktem prawnym w III RP, w którym zostaje wymieniona marihuana,[potrzebny przypis] jest Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii z 24 kwietnia 1997 roku (Dz.U. z 1997 r. Nr 75, poz. 468).
W Polsce zarówno import, produkcja, pośrednictwo w sprzedaży, jak i samo posiadanie marihuany jest nielegalne i stanowi przestępstwo, zgodnie z ustawą z dnia 29 lipca 2005 r. z późniejszymi zmianami – o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2017 r. poz. 783). Za samo posiadanie marihuany grozi kara do trzech lat pozbawienia wolności, natomiast udzielanie marihuany innej osobie zagrożone jest karą do 10 lat pozbawienia wolności, a udzielanie jej małoletniemu jest zbrodnią, zagrożoną karą od 3 do 15 lat pozbawienia wolności.
Coraz częściej mówi się o legalizacji medycznej marihuany w Polsce, leczenie miałby dotyczyć osób cierpiących na m.in. stwardnienie rozsiane, miażdżycę, nowotwory, alzheimera czy AIDS. Według obecnych przepisów, jeżeli lekarz chce zastosować marihuanę medyczną, musi uzyskać zezwolenie konsultanta wojewódzkiego zajmującego się daną specjalizacją medyczną, a potem ministra zdrowia. Receptę na preparat wysyła się do apteki za granicą, a koszta związane z terapią pacjent pokrywa z własnej kieszeni.17 kwietnia 2015 roku Trybunał Konstytucyjny zasygnalizował Sejmowi celowość działań ustawodawczych zmierzających do uregulowania kwestii medycznego wykorzystania marihuany.
1 lutego 2016 roku poseł Piotr "Liroy" Marzec w imieniu klubu Kukiz'15 złożył projekt ustawy legalizującej używanie marihuany do celów medycznych. 22 czerwca 2017 Sejm większością 440 głosów (przy dwóch głosach przeciwnych i jednym wstrzymującym się) przyjął projekt ustawy dopuszczającej stosowanie marihuany w celach medycznych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Według przyjętego przez Sejm projektu ustawy konopie będą mogły być wykorzystywane do wytwarzania preparatów farmaceutycznych tak, by lekarze mogli ordynować sporządzenie leku recepturowego w aptece. Surowiec ma być sprowadzany z zagranicy.
