Tramadol: Różnice pomiędzy wersjami

Z Narkopedia
Skocz do:nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 30: Linia 30:
  
 
=== Inne zastosowania ===
 
=== Inne zastosowania ===
 +
 +
Tramadol jest „słabym opioidem” często
 +
stosowanym w leczeniu bólu pooperacyjnego, jak również przewlekłego bólu nowotworowego i nienowotworowego. Lek ten jest
 +
obecny na rynku farmaceutycznym w ponad
 +
90 krajach: w Europie od lat siedemdziesiątych XX wieku, a w USA od roku 1995.
 +
Działanie przeciwbólowe tramadolu jest
 +
wynikiem wpływu na receptory opioidowe,
 +
a także hamowania wychwytu zwrotnego
 +
noradrenaliny i serotoniny.
 +
Na podobieństwo tramadolu do leku przeciwdepresyjnego – wenlafaksyny zwrócono
 +
uwagę już w roku 1997. Markowitz i Patrick
 +
wskazali na podobną strukturę chemiczną
 +
obu leków Zarówno tramadol, jak i wenlafaksyna,
 +
hamują wychwyt zwrotny serotoniny
 +
i noradrenaliny, są metabolizowane przez
 +
izoenzym CYP 2D6 cytochromu P450,
 +
mają też podobny profil dawkowania i wykazują podobne działania niepożądane.
 +
Markowitz i Patrick sugerowali, że tramadol mógłby być stosowany u pacjentów
 +
cierpiących na przewlekłe zespoły bólowe
 +
z towarzyszącą depresją.
 +
Badania na zwierzętach (szczury, myszy)
 +
potwierdziły, iż tramadol oprócz działania
 +
przeciwbólowego może wykazywać również
 +
efekt antydepresyjny, porównywalny do leków antydepresyjnych, których mechanizm
 +
działania opiera się na hamowaniu wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (np.
 +
wenlafaksyna), jak również leków wybiórczo
 +
hamujących wychwyt zwrotny serotoniny
 +
(np. fluoksetyna)
 +
W badaniach nad antydepresyjnym działaniem tramadolu w porównaniu do fluoksetyny (test Porsolta, myszy, podanie dootrzewnowe 1 raz na dobę przez 7 dni, dawka tramadolu: 10, 20 i 40 mg/kg, dawka fluokstyny: 20
 +
mg/kg) wykazano, że tramadol wykazuje
 +
działanie przeciwdepresyjne we wszystkich
 +
trzech podawanych dawkach w stosunku do
 +
grupy kontrolnej. Po podaniu tramadolu
 +
w dawce 10 i 20 mg/kg m.c. efekt antydepresyjny był porównywalny do efektu wywołanego przez fluoksetynę, natomiast aktywność
 +
przeciwdepresyjna tramadolu w najwyższej
 +
badanej dawce (40 mg/kg) była znacznie
 +
mniejsza, co może sugerować zmniejszanie
 +
się efektu antydepresyjnego tramadolu wraz
 +
ze wzrostem dawki.
 +
W roku 2002 Rojas – Corrales i wsp. przeprowadzili badanie dotyczące wpływu opioidowych leków przeciwbólowych hamujących wychwyt zwrotny monoamin na zachowanie szczurów z wyuczoną bezradnością.
 +
U badanych szczurów otrzymujących (+/-) tramadol (10, 20 mg/kg m.c.) lub (-) metadon
 +
(2, 4 mg/kg m.c.) obserwowano mniejszą
 +
liczbę porażek przy próbie uniknięcia lub
 +
ucieczki od nieprzyjemnych bodźców, odpowiednio w drugiej i trzeciej sesji w porównaniu z grupą kontrolną. Szczury otrzymujące
 +
leworfanol (0,5 i 1 mg/kg m.c.) wykazały
 +
zmniejszenie liczby nieudanych ucieczek
 +
w trzeciej sesji. Wyniki tych badań
 +
wskazują, że leki przeciwbólowe, które posiadają dodatkowy mechanizm polegający
 +
na hamowaniu wychwytu zwrotnego monoamin, mogą wpływać na nastrój.
 +
W r. 2004 przeprowadzono badania nad
 +
antydepresyjnym działaniem tramadolu
 +
z użyciem testu rezerpinowego na myszach.
 +
Jest to typowy test obserwacyjny, zwykle
 +
używany w badaniach przesiewowych leków
 +
przeciwdepresyjnych. Znaczenie mają tutaj
 +
takie symptomy jak hipotermia i opadanie
 +
powiek, wywołane przez podanie rezerpiny.
 +
Badania wykazały, że podawanie racemicznego tramadolu oraz (-)tramadolu odwracało syndrom rezerpinowy, natomiast (+)tramadol antagonizował tylko efekt opadania
 +
powiek, bez wpływu na temperaturę ciała.
 +
Na podstawie wyników tego testu stwierdzono, że tramadol wywołuje efekt antydepresyjny porównywalny do innych leków przeciwdepresyjnych (np. dezypramina, wenlafaksyna). Sugeruje się, że efekt ten może mieć istotne znaczenie w oddziaływaniu na emocjonalny komponent bólu.
 +
Przeciwdepresyjne działanie tramadolu
 +
z o s t a ł o  r ó w n i e ż  p o t w i e r d z o n e
 +
w kolejnych badaniach przeprowadzonych
 +
w roku 2005. Yalcin i wsp. udowodnili, że
 +
tramadol znosi objawy depresji w modelu
 +
przewlekłego łagodnego stresu u myszy.
 +
Przeprowadzono trzy równoległe badania:
 +
w pierwszym, badanym myszom podawano
 +
codziennie dootrzewnowo tramadol w dawce 20 mg/kg m.c. przez okres 4 tygodni;
 +
w drugim, zwierzętom podawano tramadol
 +
oraz tramadol w połączeniu z pindololem
 +
(antagonista receptora 5-HT1A/1B) w dawce 10 mg/kg m.c.; w trzecim, podawano tramadol oraz tramadol z johimbiną (antagonista
 +
receptora a2
 +
-adrenergicznego) w dawce 2
 +
mg/kg m.c. Wykazano, iż stosowanie tramadolu w znacznym stopniu zmniejszyło stopień degradacji sierści wywołany przewlekłym łagodnym stresem. Jednocześnie zauważono, że pindolol nie wpływa na antydepresyjne działanie tramadolu, natomiast johimbina antagonizowała ten efekt. Na tej
 +
podstawie sugeruje się, że przeciwdepresyjne działanie tramadolu w modelu przewlekłego łagodnego stresu u myszy związane
 +
jest przede wszystkim z działaniem na układ
 +
noradrenergiczny.
 +
Oceniano również potencjalną rolę receptorów serotoninowych 5-HT1A i 5-HT1B
 +
w przeciwbólowym i przeciwdepresyjnym
 +
działaniu tramadolu u myszy. Efekty działania selektywnych antagonistów receptora
 +
5-HT1A (WAY 100635) i 5-HT1B (SB 216641)
 +
były badane po podaniu w kombinacji z tramadolem, przy wykorzystaniu testu gorącej
 +
płytki, a także testu wymuszonego pływania.
 +
Wyniki badania wskazują, że selektywny antagonista receptora 5-HT1A może nasilać
 +
przeciwbólowy efekt tramadolu. Natomiast
 +
selektywny antagonista receptora 5-HT1B nie
 +
wpływa na działanie przeciwbólowe czy
 +
przeciwdepresyjne tramadolu. Na tej podstawie stwierdzono, że w odbieraniu bodźców
 +
bólowych biorą udział receptory 5-HT1A zlokalizowane w jądrach szwu oraz 5-HT1A
 +
w rdzeniu kręgowym; receptory 5-HT1A zlokalizowane w przodomózgowiu mogą być
 +
odpowiedzialne za hamowanie działania
 +
przeciwdepresyjnego tramadolu, natomiast
 +
receptory 5-HT1B nie mają wpływu na efekt
 +
przeciwbólowy i antydepresyjny tramadolu
 +
w badanych modelach zwierzęcych.
 +
Późniejsze badania z wykorzystaniem analogicznego modelu zwierzęcego potwierdziły, że układ noradrenergiczny odgrywa istotną rolę w antydepresyjnym działaniu tramadolu. W badaniu oceniającym udział receptorów β2
 +
-adrenergicznych w antydepresyjnym
 +
efekcie tramadolu i dezypraminy, wykazano
 +
iż długotrwałe podawanie tych leków znacznie zmniejsza objawy przewlekłego stresu
 +
u myszy, objawiającego się pogorszeniem stanu sierści. Podawanie nieselektywnego antagonisty receptora adrenergicznego – propranololu i selektywnego antagonisty receptora
 +
β2
 +
-adrenergicznego spowodowało zanik przeciwdepresyjnego działania tramadolu i dezypraminy.
 +
Udział receptorów noradrenergicznych
 +
w antydepresyjnym działaniu tramadolu potwierdzili także inni badacze, m.in. Faron-Górecka i wsp.; wykazano np., że tramadol zwiększa gęstość receptorów a1
 +
i zmniejsza a2
 +
-adrenergicznych w mózgu szczurów.
 +
W antydepresyjnym działaniu tramadolu
 +
przypisuje się też rolę receptorom dopaminergicznym, zwłaszcza D2
 +
i D3
 +
, ponieważ tramadol powoduje zwiększenie gęstości tych receptorów w jądrze półleżącym podstawy mózgu
 +
u szczurów.
  
 
== Sposoby przyjmowania, dawkowanie i zagrożenia ==
 
== Sposoby przyjmowania, dawkowanie i zagrożenia ==

Wersja z 14:06, 6 mar 2020


Klasyfikacja podstawowa[edytuj]

Metka substancji[edytuj]

hyperreal.info

Wzór chemiczny

[]CN(C)C[C@H]1CCCC[C@@]1(C2=CC(=CC=C2)OC)O

Nazwa generyczna

Adamon, Ethypharm Tramadol, Noax Uno, Oratram, Poltram, Tramal

Inne nazwy substancji

trampek, (1R,2R)-2-[(dimetyloamino)metylo]-1-(3-metoksyfenylo)cykloheksan-1-ol

Odmiany nazwy substancji

tramadolu, tramadolowi, tramadolem, Tramalu, Tramalowi, Tramalem, Poltramu, Poltramem, Poltramie


Wikipedia[edytuj]

Na polskiej Wikipedii substancji poświęcona jest strona: https://pl.wikipedia.org/wiki/tramadol

Informacje ogólne[edytuj]

Opracowania naukowe[edytuj]

Rola tramadolu w leczeniu bólu nowotworowego[1] Tramadol - metabolizm; wpływ na funkcje poznawcze[2]

Tramadol- lek na depresję? http://www.kwadryga.pl/upload/Dokumenty/Artykuly_naukowe/12_02_naukowy.pdf

Autorskie zdjęcia i filmy związane z substancją[edytuj]

Otrzymywanie / pozyskiwanie[edytuj]

Zastosowanie[edytuj]

Zastosowanie medyczne[edytuj]

Tramadol stosuje się w anestezjologii w celu uśmierzenia bólu pooperacyjnego bądź nowotworowego, o nasileniu umiarkowanym - silnym. Dawki hospitalizacyjne zależą od masy pacjenta oraz tolerancji opioidowej, jednak nie przekraczają 400mg. Stosowany jest także dość szeroko w domowych zaciszach w przypadku bólów pochodzenia reumatoidalnego, zapalnego (szczególnie w obrębie jamy ustnej), kostnego oraz nierzadko powypadkowego w razie rozległych uszkodzeń mechanicznych ciała. Nie stosuje się go jednak w przypadku bólów wewnętrznych nie zakwalifikowanych jako bóle nowotworowe bądź zapalne o regularnym występowaniu.

Zastosowanie rekreacyjne[edytuj]

Inne zastosowania[edytuj]

Tramadol jest „słabym opioidem” często stosowanym w leczeniu bólu pooperacyjnego, jak również przewlekłego bólu nowotworowego i nienowotworowego. Lek ten jest obecny na rynku farmaceutycznym w ponad 90 krajach: w Europie od lat siedemdziesiątych XX wieku, a w USA od roku 1995. Działanie przeciwbólowe tramadolu jest wynikiem wpływu na receptory opioidowe, a także hamowania wychwytu zwrotnego noradrenaliny i serotoniny. Na podobieństwo tramadolu do leku przeciwdepresyjnego – wenlafaksyny zwrócono uwagę już w roku 1997. Markowitz i Patrick wskazali na podobną strukturę chemiczną obu leków Zarówno tramadol, jak i wenlafaksyna, hamują wychwyt zwrotny serotoniny i noradrenaliny, są metabolizowane przez izoenzym CYP 2D6 cytochromu P450, mają też podobny profil dawkowania i wykazują podobne działania niepożądane. Markowitz i Patrick sugerowali, że tramadol mógłby być stosowany u pacjentów cierpiących na przewlekłe zespoły bólowe z towarzyszącą depresją. Badania na zwierzętach (szczury, myszy) potwierdziły, iż tramadol oprócz działania przeciwbólowego może wykazywać również efekt antydepresyjny, porównywalny do leków antydepresyjnych, których mechanizm działania opiera się na hamowaniu wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (np. wenlafaksyna), jak również leków wybiórczo hamujących wychwyt zwrotny serotoniny (np. fluoksetyna) W badaniach nad antydepresyjnym działaniem tramadolu w porównaniu do fluoksetyny (test Porsolta, myszy, podanie dootrzewnowe 1 raz na dobę przez 7 dni, dawka tramadolu: 10, 20 i 40 mg/kg, dawka fluokstyny: 20 mg/kg) wykazano, że tramadol wykazuje działanie przeciwdepresyjne we wszystkich trzech podawanych dawkach w stosunku do grupy kontrolnej. Po podaniu tramadolu w dawce 10 i 20 mg/kg m.c. efekt antydepresyjny był porównywalny do efektu wywołanego przez fluoksetynę, natomiast aktywność przeciwdepresyjna tramadolu w najwyższej badanej dawce (40 mg/kg) była znacznie mniejsza, co może sugerować zmniejszanie się efektu antydepresyjnego tramadolu wraz ze wzrostem dawki. W roku 2002 Rojas – Corrales i wsp. przeprowadzili badanie dotyczące wpływu opioidowych leków przeciwbólowych hamujących wychwyt zwrotny monoamin na zachowanie szczurów z wyuczoną bezradnością. U badanych szczurów otrzymujących (+/-) tramadol (10, 20 mg/kg m.c.) lub (-) metadon (2, 4 mg/kg m.c.) obserwowano mniejszą liczbę porażek przy próbie uniknięcia lub ucieczki od nieprzyjemnych bodźców, odpowiednio w drugiej i trzeciej sesji w porównaniu z grupą kontrolną. Szczury otrzymujące leworfanol (0,5 i 1 mg/kg m.c.) wykazały zmniejszenie liczby nieudanych ucieczek w trzeciej sesji. Wyniki tych badań wskazują, że leki przeciwbólowe, które posiadają dodatkowy mechanizm polegający na hamowaniu wychwytu zwrotnego monoamin, mogą wpływać na nastrój. W r. 2004 przeprowadzono badania nad antydepresyjnym działaniem tramadolu z użyciem testu rezerpinowego na myszach. Jest to typowy test obserwacyjny, zwykle używany w badaniach przesiewowych leków przeciwdepresyjnych. Znaczenie mają tutaj takie symptomy jak hipotermia i opadanie powiek, wywołane przez podanie rezerpiny. Badania wykazały, że podawanie racemicznego tramadolu oraz (-)tramadolu odwracało syndrom rezerpinowy, natomiast (+)tramadol antagonizował tylko efekt opadania powiek, bez wpływu na temperaturę ciała. Na podstawie wyników tego testu stwierdzono, że tramadol wywołuje efekt antydepresyjny porównywalny do innych leków przeciwdepresyjnych (np. dezypramina, wenlafaksyna). Sugeruje się, że efekt ten może mieć istotne znaczenie w oddziaływaniu na emocjonalny komponent bólu. Przeciwdepresyjne działanie tramadolu z o s t a ł o r ó w n i e ż p o t w i e r d z o n e w kolejnych badaniach przeprowadzonych w roku 2005. Yalcin i wsp. udowodnili, że tramadol znosi objawy depresji w modelu przewlekłego łagodnego stresu u myszy. Przeprowadzono trzy równoległe badania: w pierwszym, badanym myszom podawano codziennie dootrzewnowo tramadol w dawce 20 mg/kg m.c. przez okres 4 tygodni; w drugim, zwierzętom podawano tramadol oraz tramadol w połączeniu z pindololem (antagonista receptora 5-HT1A/1B) w dawce 10 mg/kg m.c.; w trzecim, podawano tramadol oraz tramadol z johimbiną (antagonista receptora a2 -adrenergicznego) w dawce 2 mg/kg m.c. Wykazano, iż stosowanie tramadolu w znacznym stopniu zmniejszyło stopień degradacji sierści wywołany przewlekłym łagodnym stresem. Jednocześnie zauważono, że pindolol nie wpływa na antydepresyjne działanie tramadolu, natomiast johimbina antagonizowała ten efekt. Na tej podstawie sugeruje się, że przeciwdepresyjne działanie tramadolu w modelu przewlekłego łagodnego stresu u myszy związane jest przede wszystkim z działaniem na układ noradrenergiczny. Oceniano również potencjalną rolę receptorów serotoninowych 5-HT1A i 5-HT1B w przeciwbólowym i przeciwdepresyjnym działaniu tramadolu u myszy. Efekty działania selektywnych antagonistów receptora 5-HT1A (WAY 100635) i 5-HT1B (SB 216641) były badane po podaniu w kombinacji z tramadolem, przy wykorzystaniu testu gorącej płytki, a także testu wymuszonego pływania. Wyniki badania wskazują, że selektywny antagonista receptora 5-HT1A może nasilać przeciwbólowy efekt tramadolu. Natomiast selektywny antagonista receptora 5-HT1B nie wpływa na działanie przeciwbólowe czy przeciwdepresyjne tramadolu. Na tej podstawie stwierdzono, że w odbieraniu bodźców bólowych biorą udział receptory 5-HT1A zlokalizowane w jądrach szwu oraz 5-HT1A w rdzeniu kręgowym; receptory 5-HT1A zlokalizowane w przodomózgowiu mogą być odpowiedzialne za hamowanie działania przeciwdepresyjnego tramadolu, natomiast receptory 5-HT1B nie mają wpływu na efekt przeciwbólowy i antydepresyjny tramadolu w badanych modelach zwierzęcych. Późniejsze badania z wykorzystaniem analogicznego modelu zwierzęcego potwierdziły, że układ noradrenergiczny odgrywa istotną rolę w antydepresyjnym działaniu tramadolu. W badaniu oceniającym udział receptorów β2 -adrenergicznych w antydepresyjnym efekcie tramadolu i dezypraminy, wykazano iż długotrwałe podawanie tych leków znacznie zmniejsza objawy przewlekłego stresu u myszy, objawiającego się pogorszeniem stanu sierści. Podawanie nieselektywnego antagonisty receptora adrenergicznego – propranololu i selektywnego antagonisty receptora β2 -adrenergicznego spowodowało zanik przeciwdepresyjnego działania tramadolu i dezypraminy. Udział receptorów noradrenergicznych w antydepresyjnym działaniu tramadolu potwierdzili także inni badacze, m.in. Faron-Górecka i wsp.; wykazano np., że tramadol zwiększa gęstość receptorów a1

i zmniejsza a2

-adrenergicznych w mózgu szczurów. W antydepresyjnym działaniu tramadolu przypisuje się też rolę receptorom dopaminergicznym, zwłaszcza D2

i D3

, ponieważ tramadol powoduje zwiększenie gęstości tych receptorów w jądrze półleżącym podstawy mózgu u szczurów.

Sposoby przyjmowania, dawkowanie i zagrożenia[edytuj]

Sposoby przyjmowania i dawkowanie[edytuj]

(dawki jednorazowe dla osób bez tolerancji)

  • dożylnie (i.v) - 50-100 mg
  • domięśniowo (i.m) - 50-100 mg
  • doustnie (p.o) - 50-150 mg
  • doodbytniczo (p.r) - 50-150 mg
    • bardzo rzadko stosuje się podanie podskórne.

(dawki wielokrotne dla osób o tolerancji od umiarkowanej do dużej)

  • dożylnie (i.v) - 200-300 mg
  • domięśniowo (i.m) - 200-350 mg
  • doustnie (p.o) - 200-400 mg
  • doodbytniczo (p.r) - 200-350 mg

Zagrożenia[edytuj]

  • napad padaczkowy (w wyniku obniżonego progu drgawkowego)
  • uzależnienie psychofizyczne
  • zapaść
  • zwiększenie ciśnienia wewnątrzczaszkowego skutkujące ogłuszeniem i dezorientacją
  • problemy ze wzrokiem (oczopląś, niemożność zogniskowania wzroku)
  • hipotonia ortostatyczna
  • hipertonia
  • wstrząs anafilaktyczny
  • hipertensja
  • bradykardia/tachykardia
  • niewydolność oddechowa
  • niemożność uformowania kału, zabójcza dla jelit
  • pogłębienie bądź inicjacja uwypuklenia fobii, szczególnie społecznych

Z czego wynika podwyższone ciśnienie po przyjęciu tramadolu?

Tramadol pobudza neurony dopaminergiczne, tzw. NDA poprzez struktury VTA i GABA, przez co zwiększa się ilość wydzielanej dopaminy w obrębie jądra półleżącego. Większa ilość dopaminy może być też przyczyną większych problemów, w tym wzrost ciśnienia, tachykardia, zaburzenia krzepnięcia itd. Opiatów również tyczy się ten mechanizm, ale opioidy oddziałują silniej na NDA, dlatego opisane objawy rzadziej występują po przyjęciu np. morfiny czy kodeiny.

tekst autorstwa usera: Blue_Berry[edytuj]

Z czego wynikają problemy z oddawaniem moczu po przyjęciu tramadolu?

Tramadol utrudnia oddawanie moczu na dwa sposoby. Po pierwsze jak każdy opioid powoduje porażenie mięśni gładkich (zmniejszając wyrzut acetylocholiny, która pobudza te mięśnie) oraz działa bezpośrednio antagonistycznie na receptory muskarynowe. Można temu zaradzić biorąc cholinergiki (jedyny na tyle silny, by przebić się przez opio to betel).

tekst autorstwa usera: JohnyHa[edytuj]

Funkcjonowanie na rynku lub w podziemiu[edytuj]

Tramadol jest lekiem dostępnym legalnie jedynie na receptę od lekarza. W przeciwieństwie jednak do większości innych opioidów, w jego przypadku nie jest wymagana recepta ścisłego zarachowania - tzw. narkotyczna (Rpw), a jedynie zwykła recepta (Rp). Substancja pomimo swojego ewidentnego działania psychoaktywnego nie figuruje również w wykazie Ustawy o Przeciwdziałaniu Narkomanii, w związku z czym jej właścicielowi nie może być postawiony zarzut posiadania narotyków. Osoba handlująca tramadolem może jednak zostać skazana za nielegalny handel lekami.

Chemia i farmakologia substancji[edytuj]

Uzależnienie i sposoby jego leczenia[edytuj]

Uzależnienie od Tramadolu wygląda tak samo jak od innych opioidów, obejmuje ono:

  • głód - powodując silną chęć ponownego przyjęcia narkotyku
  • tolerancję - początkowe dawki już nie dają pożądanego efektu, przez co konieczne jest ich zwiększanie
  • zespół abstynencyjny – dreszcze, łzawienie, wysięk z nosa, ziewanie, kichanie, rozszerzenie źrenic, nudności i wymioty, bóle brzucha, biegunka, bóle stawów mięśni i kości, podwyższone ciśnienie krwi, zaburzenia snu (głównie bezsenność), zmiany nastroju z dominującą drażliwością i napadami złości, czasem z apatią.

Leczenie powinno rozpoczynać się odtruciem organizmu, następnie, jeśli to konieczne, należy udać się do specjalisty: psychologa, terapeuty ds. uzależnień. Innym rozwiązaniem dla osób uzależnionych jest Ośrodek Leczenia Uzależnień. Pomocne są grupy wsparcia na przykład Wspólnoty Anonimowych Narkomanów

Pamiętaj! Hyperreal posiada spis placówek pomocy uzależnionym: https://hyperreal.info/help

Status prawny w poszczególnych krajach[edytuj]

Polska[edytuj]

Pamiętaj! Na forum hyperreala mamy dział poruszający prawne kwestie użytkowania narkotyków: https://hyperreal.info/talk/prawo.html

W Polsce tramadol nie znajduje się na wykazie środków odurzających i substancji psychotropowych, jednak jest dostępny wyłącznie na receptę.

Obecność substancji / rośliny w dziełach kultury i dyskursie społecznym[edytuj]

Zastrzeżenia

Informacje zawarte na stronach Narkopedii są opracowywane przez społeczność serwisu hyperreal.info. W żaden sposób nie mogą być traktowane jako źródła wiedzy medycznej, naukowej, co więcej, mogą być to informacje fikcyjne albo błędne. Ani serwis hyperreal.info, ani autorzy haseł, nie mają nic wspólnego z ewentualnymi szkodami na zdrowiu bądź ewentualnej śmierci czytelnika, który całkowicie odpowiada za swoje działania podjęte w konsekwencji zapoznania się z wiedzą dostępną w Narkopedii.

Serwis przeznaczony jest wyłącznie dla osób pełnoletnich.

Serwis używa ciasteczek, ale wyłącznie abyś mógł się zalogować, nie wykorzystujemy ich do niczego innego.

Licencja

Zawartość Narkopedii jest dostępna na licencji CC BY-SA 4.0.

Kliknij aby uzyskać więcej informacji.