Użytkownik:C11h12n2o3/difenidyna

Difenidyna - podsumowanie informacji

(C) hydroksy <c11h12n2o3 at safe-mail dot net>. Licencja: WTFPL

Substancja jest stosunkowo nowa - jeżeli wiesz coś czego tu nie ma lub do czego nie miałem pewności, daj znać.

Wstęp

Co to jest difenidyna

Difenidyna (diphenidine, DPD, DPH) jest substancją psychoaktywną - dysocjantem, antagonistą receptora NMDA, a także działa jako DRI (dopamine reuptake inhibitor).

Difenidyna to z chemicznego punktu widzenia (±)-1-(1,2-difenyloetylo)piperydyna. Substancja nie jest arylcykloheksaminą jak dobrze znane dysocjanty (MXE, ketamina, PCP).

W jakiej postaci występuje difenidyna?

Prawdopodobnie każdy sort dostępny na rynku (stan na luty 2016) jest wolną zasadą (freebase) w białym proszku. Z tego powodu nie nadaje się do natychmiastowego spożycia większością dróg administracji. Słabo rozpuszcza się w wodzie.

Częste pytania użytkowników

Nie klepie / słabo klepie / wyżera śluzówkę, dlaczego?

Difenidyna prosto ze sklepu jest wolną zasadą - ma wysokie pH, przez co jest żrąca. Poza tym słabo się wchłania z przewodu pokarmowego. Aby przystosować ją do użycia należy przerobić na sól. Jak to zrobić, czytaj dalej. Jedynym sposobem przyjmowania difenidyny, do którego wolna zasada nadaje się lepiej, jest waporyzacja.

Jestem zawiedziony działaniem, nie ma wizuali ani euforii

Difenidyna jest stosunkowo selektywnym antagonistą NMDA. W przeciwieństwie do MXE, DXM i 2-DCNEK nie wpływa na receptory serotoninowe. W przeciwieństwie do 4-MeO-PCP, PCP i DXM nie wpływa na receptory sigma. (powyższe zdania zostały napisane w oparciu o doświadczenie użytkowników i nie są potwierdzone naukowo) Z tego powodu działanie może się wydawać nijakie - jest to czysty antagonizm NMDA. Jeżeli ci to nie odpowiada, pomyśl o miksach.

Przerabianie na sól

W celu podania difenidyny doustnie, doodbytniczo, domięśniowo i dożylnie należy przerobić wolną zasadę na sól, która się lepiej wchłania przez błony śluzowe.

Sposób prostszy

Sposób nadaje się do przyjmowania doustnego i ewentualnie per rectum. Stosowanie go do bardziej inwazyjnych dróg administracji nie jest zalecane ze względu na kwaśny odczyn powstałego produktu. Jest to najszybszy sposób - nadmiar kwasu powoduje że difenidyna szybciej się rozpuszcza.

Bierzemy mniej więcej równą wagowo ilość difenidyny i kwasu cytrynowego w proszku (ze sklepu spożywczego), wsypujemy do wody, mieszamy do rozpuszczenia i wypijamy.

Sposób trudniejszy

UWAGA: Sposób nie został do końca przetestowany w praktyce. U ciebie zadziałał? Daj nam znać.

Bierzemy pożądaną ilość difenidyny i dodajemy do tego kwasku cytrynowego w proporcjach wagowych 1:0.264 (difenidyna:kwas), dolewamy wody, mieszamy do rozpuszczenia, gotowe.

Sposób dla chemika

UWAGA: Sposób nie został przetestowany w praktyce. U ciebie zadziałał? Daj nam znać.

Bierzemy pożądaną ilość difenidyny, rozpuszczamy w ciepłej wodzie destylowanej, powinniśmy otrzymać odczyn zasadowy. Dodajemy kwasu (np. HCl) aż do uzyskania pH = 7.4 (jest to pH krwi, więc nadaje się najlepiej do iniekcji).

Odparowanie wody

Jeżeli chcemy przechowywać sól difenidyny w postaci stałej (np. w celu przyjmowania donosowego), możemy odparować wodę, do czego wystarczy płaskie naczynie i źródło ciepła. Nie jest to konieczne - można skonsumować roztwór soli bezpośrednio po przygotowaniu.

Przygotowanie do waporyzacji

UWAGA: Chociaż waporyzacja może się wydawać ekonomiczna, nie jest zalecaną ROA. Grozi parciem na dorzutkę, stanami maniakalnymi i dysforycznymi. Więcej info w sekcji "Mechanizm działania..."

Do waporyzacji powinniśmy używać wolnej zasady, czyli proszku prosto ze sklepu. Klasyczna szklana lufa do marihuany słabo się do tego nadaje - powinno się używać fajki takiej jak do cracku czy meth. Nie należy zbliżać źródła ognia zbyt blisko materiału, gdyż powinien się topić i parować, a nie palić.

Można też zrobić maczankę (tak samo jak na kannabinoidach), rozpuszczając difenidynę w alkoholu etylowym lub izopropylowym i dodając podkładu (np. damiany, serdecznika, prawoślazu itp).

Mechanizm działania i subiektywne efekty difenidyny

Difenidyna działa na kilka receptorów:

• jest antagonistą NMDA z bardzo wysokim powinowactwem do tego receptora (18nM, dla porównania MXE ma 257nM), ale nie przekłada się to na efekty subiektywne
• ma średnie powinowactwo do transportera dopaminy i receptorów sigma
• ma niskie powinowactwo do receptorów adrenergicznych, histaminowych, opioidowego kappa, transportera noradrenaliny

Rozpiska powinowactwa, difenidyna w tej tabelce to "DPH"

Społeczność spekulowała że substancja lub któryś jej metabolit może wpływać na receptory opioidowe, ale te aspekty działania są mało wyraźne i nie wszyscy je wyczuwają.

U wielu osób difenidyna sama z siebie nie działa przyjemnie, ale możliwe jest uwydatnienie naturalnych odczuć, oraz odczuć wywołanych innymi substancjami w miksie.

W dużych dawkach może powodować dysforię, anhedonię i utratę uczuć, ale efekt ten mija po zakończeniu działania i rekompensuje się zwiększonym odczuwaniem przyjemności na drugi dzień. (jednak w przypadku dawek bliskich hole, utrata uczuć może trwać nawet 24 godziny)

W przypadku waporyzacji, u niektórych użytkowników występowało parcie na dorzutkę i uzależnienie psychiczne. ([1]) Nie ma pewności czy jest to wynikiem przekształcania się substancji w inną pod wpływem ciepła, zmienionego metabolizmu, czy dużo szybszego wejścia niż w przypadku podania doustnego. Ostatnia teoria jest najbardziej prawdopodobna biorąc pod uwagę dopaminergiczne działanie difenidyny.

Resetowanie tolerancji

W dawkach niedysocjacyjnych difenidyna wywołuje "reset receptorów". ([2]) Charakteryzuje się on zmniejszeniem tolerancji na różne substancje (również endogenne) w czasie działania difenidyny i na afterglow. Jest to związane z sensytyzacją i/lub upregulacją receptorów (jest to przypuszczenie niepotwierdzone naukowo).

Zapobieganie zespołowi odstawieniowemu

Difenidyna, jak wiele dysocjantów, potrafi zaleczyć objawy odstawieniowe GBL ([3]), alkoholu i innych depresantów. ([4]) Po ciągach na depresantach organizm ma nadmiernie wysoki poziom glutaminianu co skutkuje m.in. zwiększoną drażliwością. Glutaminian jest agonistą receptora NMDA, difenidyna - antagonistą, więc zapobiega nadmiernej aktywacji tego receptora.

Dawkowanie

Doustnie

• 15mg - próg - uwrażliwienie receptorów, bardzo subtelne działanie
• 20mg - słabo - wyluzowanie, zwiększenie skupienia na wykonywanej czynności, zwiększenie odczuwania przyjemności. Mało efektów dysocjacyjnych, da się normalnie funkcjonować.
• 40mg - efekty typowo dysocjacyjne, np. szumy w uszach. Mniej więcej do tej dawki nie ma ryzyka anhedonii.
• 60mg - średnio - duże problemy z koordynacją ruchową, np. pisaniem na klawiaturze. Po zamknięciu oczu możliwe CEVy i uczucie "płynięcia"
• 80mg - otoczenie staje się nieważne, skupienie na własnych myślach
• 110mg - mocno - utrata samoświadomości, zapomnienie podstawowych faktów o sobie i otoczeniu

Jeżeli chodzi o odczuwalną moc działania dysocjacyjnego w stosunku do masy, difenidyna jest około 1.5-2 razy słabsza od MXE.

Pierwsze efekty pojawiają się po 20 minutach, na pełnię działania trzeba poczekać 1 godzinę. Aby umilić sobie oczekiwanie na wejście, można zwaporyzować małą dawkę.

Całe działanie trwa kilka godzin, po czym nie ma dużych problemów z zaśnięciem.

Waporyzacja

• 5mg - dobra dawka na początek, dla lekkiej dysocjacji
• 15mg i więcej - krótkie i dla niektórych przyjemne działanie dysocjacyjne po którym następuje zejście - niezalecane, może skutkować parciem na dorzutkę

Miksy

Difenidyna dobrze nadaje się do miksów - ponieważ sama z siebie nie oddziałuje na receptory np. serotoninowe, jest dość bezpieczna pod tym względem. Należy jednak uważać aby miksując zmniejszać dawki substancji.

Należy zachować ostrożność przy miksowaniu z depresantami - możliwa depresja oddechowa. Niemniej jednak odpowiednio użyta potrafi, podobnie jak popularny DXM, obniżyć tolerancję na opioidy ([5])

Również miksy z silnymi dopaminergikami (stymulanty) nie są wskazane, gdyż difenidyna jest inhibitorem wychwytu zwrotnego dopaminy. Jednak przy zachowaniu ostrożności, stosowaniu niskich dawek difenidyny i obniżeniu dawek właściwego stymulanta, takie połączenie może być korzystne: difenidyna wzmacnia efekt dopaminergiczny, dzięki czemu można stosować mniejsze dawki dla tych samych efektów, a antagonizm NMDA w pewnym stopniu uniemożliwia uzależnienie i rozwój tolerancji.

Dla urozmaicenia działania difenidyny

• DXM - 75mg (tak! poniżej 1 plateau) do średnio-mocnej dawki difenidyny to dobre połączenie - pojawi się działanie serotoninowe i afterglow będzie bardzo przyjemne. Odczucia mentalne na peaku mogą przypominać te znane z dużo większych dawek DXM, ale CEVy nie będą tak intensywne.
• inozytol - potrafi zapobiec dysforii która występuje przy dużych dawek DPD

Dla wzmocnienia innych substancji

Tutaj warto stosować progowe dawki DPD - wyższe mogą kolidować z działaniem właściwej substancji.

• beta-ketony
• serotoninergiki pozbawione działania stymulującego, np. 5-MAPB, MDAI - stymulujący profil DPD uzupełnia działanie serotoninergików, a brak działania na noradrenalinę w tym miksie jest zaletą
• L-DOPA - dobry, szybko działający, miks antydepresyjny
• marihuana - można obtoczyć topy w difenidynie freebase i normalnie to palić, chociaż niektórzy uważają że dysocjanty podane osobno, oralnie, działają do zioła przyjemniej. Taki miks zwiększa wkręcenie w muzykę.
• syntetyczne kannabinoidy - ostrożnie - były przypadki śmierci po takim połączeniu ([6])