Hioscyjamina
Klasyfikacja podstawowa[edytuj]
Metka substancji[edytuj]
hyperreal.info
Tripraporty na NeuroGroove: http://neurogroove.info/tagi/apteka/Inne
Dyskusja na forum Talk: https://hyperreal.info/talk/atropina-jej-pochodne-inne-tropany-t28009.html
Wzór chemiczny
![[]](wzory/Hioscyjamina.svg)
CN1C2CCC1CC(C2)OC(=O)[C@H](CO)C3=CC=CC=C3Inne nazwy substancji
L-atropina, 3-hydroksy-2-fenylopropanian(2S)-8-metylo-8-azabicyklo[3.2.1]oktan-3-ylu
Odmiany nazwy substancji
hioscyjaminy, hioscyjaminą, hioscyjaminę, hioscyjaminie
Wikipedia[edytuj]
Na polskiej Wikipedii substancji poświęcona jest strona: https://pl.wikipedia.org/wiki/hioscyjamina
Informacje ogólne[edytuj]
Opracowania naukowe[edytuj]
Autorskie zdjęcia i filmy związane z substancją[edytuj]
Otrzymywanie / pozyskiwanie[edytuj]
Hioscyjamina występuje w pokrzyku wilczej jagodzie, bieluniu dziędzierzawie i lulku czarnym, z których jest otrzymywana. Łatwo racemizuje do atropiny podczas suszenia części roślin.
Zastosowanie[edytuj]
Zastosowanie medyczne[edytuj]
Alkaloid ten występuje często w roślinach z rodziny Solanaceae. Są one estrami tropiny i kwasu tropowego. Hioscyjamina jest związkiem optycznie czynnym. Asymetryczny węgiel w fragmencie cząsteczki pochodzącej od kwasu tropowego posiada konfigurację S. Racematem hioscyjaminy, czyli mieszaniną równych części lewo i prawoskrętnego izomeru jest atropina. Bardzo często zdarza się, że podczas suszenia surowców roślinnych praktycznie cała hioscjamina ulega racemiazacji do wyżej wymienionej atropiny.
Alkaloidy te różnią się od siebie pod względem farmakologicznym jedynie siłą działania. Hioscyjamina działa dwa razy silniej od atropiny. W lecznictwie jest jednak częściej stosowana atropina. Jest ona kompetencyjnym antagonistą acetylocholiny w obrębie receptora M. Znosi wpływ nerwu błędnego na serce, co wykorzystuje się w trakcie zabiegów chirurgicznych w celu zapobiegnięcia zatrzymaniu akcji serca wskutek pobudzenia tego nerwu. Hamuje czynność gruczołów wydzielniczych przewodu pokarmowego oraz gruczołów potowych i ślinowych (suchość w ustach). Działa rozluźniająco na mięśnie przewodu pokarmowego, dróg żółciowych i moczowodów. Wyciągi z surowców zawierających atropinę i hioscyjaminę i, rzadziej, same surowce są stosowane stanach skurczowych przewodu pokarmowego ( kolki ). Podanie atropiny prowadzi do uwolnienia histaminy, co objawia się rozszerzeniem naczyń krwionośnych skóry. Ponadto rozszerza źrenicę, poraża akomodację i podnosi ciśnienie śródgałkowe - nie może więc być stosowana u chorych na jaskrę. Atropinę radko stosuje się do badań dna oka gdyż jej czas działania na źrenicę jest bardzo długi - liczony w dniach. Została ona wyparta przez inne leki, na przykład Tropikamid. Alkaloid ten ma także działanie ośrodkowe, co wykorzystuje się w psychiatrii podając podskórnie duże dawki atropiny. W dawkach leczniczych może powodować skurcz zwieracza pęcherza i trudności w wydalaniu moczu. Czasem obserwuje się również zaleganie treści pokarmowej w żołądku i jelitach.
Zastosowanie rekreacyjne[edytuj]
Inne zastosowania[edytuj]
Sposoby przyjmowania, dawkowanie i zagrożenia[edytuj]
Hioscyjamina występuje w pokrzyku wilczej jagodzie, bieluniu dziędzierzawie i lulku czarnym, z których jest otrzymywana. Łatwo racemizuje do atropiny podczas suszenia części roślin. Jest antagonistą acetylocholiny w obrębie receptora M. Wykazuje następujące działania na organizm człowieka
znosi wpływ nerwu błędnego na serce hamuje gruczoły wydzielnicze w przewodzie pokarmowym oraz gruczoły potowe i ślinowe rozszerza naczynia krwionośne skóry (uwalnianie histaminy) rozszerza źrenicę i podnosi ciśnienie śródgałkowe na długi okres, blokując receptory muskarynowe (dlatego nie może być stosowana w przypadkach jaskry) powoduje problemy z oddawaniem moczu. W dawkach wyższych od terapeutycznych działa porażająco na obwodowy układ nerwowy oraz powoduje początkowo pobudzenie psychoruchowe, potem zmęczenie, zaczerwienienie skóry, tachykardię, przyspieszenie oddechu, dezorientację, niepokój, realistyczne omamy wzrokowe i słuchowe, stany delirium, śpiączkę. Jako odtrutkę podaje się pilokarpinę pobudzającą przywspółczulny układ nerwowy.
Jest stosowana w leczeniu różnych problemów żołądkowych / jelitowych, takich jak skurcze i zespół jelita drażliwego . Jest również stosowany w leczeniu innych schorzeń, takich jak problemy z pęcherzem i jelitami, skurcze bólu spowodowane kamieniami nerkowymi i kamieniami żółciowymi oraz choroba Parkinsona . Ponadto stosuje się go w celu zmniejszenia skutków ubocznych niektórych leków (leków stosowanych w leczeniu miastenii ) i środków owadobójczych.
Ten lek działa poprzez zmniejszenie produkcji kwasu w żołądku , spowolnienie naturalnych ruchów jelit i rozluźnienie mięśni w wielu narządach (takich jak żołądek, jelita , pęcherz , nerka , woreczek żółciowy ). Hyoscyamina zmniejsza również ilość niektórych płynów ustrojowych (takich jak ślina , pot). Ten lek należy do klasy leków znanych jako leki antycholinergiczne / przeciwskurczowe. W medycynie stosuję się Siarczan: Jak stosować Siarczan Hyoscyaminy ER Przyjmować tego leku przez usta , zwykle co 12 godzin lub według zaleceń lekarza.
Połknąć kapsułki o przedłużonym uwalnianiu w całości. Nie kruszyć ani nie żuć kapsułek lub tabletek o przedłużonym uwalnianiu. Może to spowodować uwolnienie całego leku na raz, zwiększając ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Nie należy również dzielić tabletek, chyba że mają linię podziału, a lekarz lub farmaceuta tak zaleci . Połknąć całą lub podzieloną tabletkę bez miażdżenia lub żucia.
Dawkowanie zależy od stanu zdrowia i reakcji na leczenie. Nie należy zwiększać dawki ani przyjmować jej częściej niż przepisano bez konsultacji z lekarzem. Dorośli i dzieci w wieku 12 lat i starsi nie powinni przyjmować więcej niż 1,5 miligrama w ciągu 24 godzin.
Leki zobojętniające kwas mogą zakłócać wchłanianie tego leku. Poproś lekarza lub farmaceutę o więcej informacji.
Pij dużo płynów podczas przyjmowania tego leku, chyba że lekarz zaleci inaczej.
Poinformuj swojego lekarza, jeśli twój stan utrzymuje się lub pogarsza. źródło: https://www.webmd.com/drugs/2/drug-6428-624/hyoscyamine-sulfate-oral/hyoscyamine-extended-release-oral/details
Funkcjonowanie na rynku lub w podziemiu[edytuj]
Chemia i farmakologia substancji[edytuj]
ioscyjamina, L-atropina – organiczny związek chemiczny, alkaloid tropanowy, enancjomer atropiny o konfiguracji S przy atomie 2 grupy fenylopropanianowej. Stosowany w medycynie w postaci chlorowodorku lub siarczanu, jednak o wiele rzadziej od racemicznej atropiny (od której ma silniejsze działanie).
Hioscyjamina występuje w pokrzyku wilczej jagodzie, bieluniu dziędzierzawie i lulku czarnym, z których jest otrzymywana. Łatwo racemizuje do atropiny podczas suszenia części roślin. Jest antagonistą acetylocholiny w obrębie receptora M. Wykazuje następujące działania na organizm człowieka Procent wchłaniania 100% (doustnie) Okres półtrwania 2–3,5 h Wiązanie z białkami osocza i tkanek ok. 50% Metabolizm wątrobowy Wydalanie z moczem.
