Hydroksyzyna
Klasyfikacja podstawowa[edytuj]
Metka substancji[edytuj]
{{Metka |hyperkategoria=apteka |inna nazwa=Hydroxyzinum, 2-(2-{4-[(4-chlorofenylo)(fenylo)metylo]piperazyno-1-ylo}etoksy)etanol |nazwa generyczna=Atarax, Hydroxyzinum |wzor chemiczny=C1CN(CCN1CCOCCO)C(C2=CC=CC=C2)C3=CC=C(C=C3)Cl |odmiany=hydroksyzyną, hydroksyzynę, hydroksyzyny, hydroksyzynie |neurogroove=hydroksyzyna |talk=post1746334.html }}
Wikipedia[edytuj]
Na polskiej Wikipedii substancji poświęcona jest strona: https://pl.wikipedia.org/wiki/hydroksyzyna
Informacje ogólne[edytuj]
Pochodna piperazyny, lek przeciwhistaminowy I generacji, przeciwlękowy i uspokajający.
Wykazuje działanie farmakologiczne już po ok. 15–30 min; dostępność biologiczna wynosi ok. 80%. tmax wynosi ok. 2 h Działanie utrzymuje się przez 6–8 h. t1/2 u dorosłych wynosi 7–20 h
Hydroksyzyna jest w znacznym stopniu metabolizowana. W powstawaniu głównego metabolitu – cetyryzyny (45% dawki p.o) bierze udział dehydrogenaza alkoholowa.
Mechanizm działania jest prawdopodobnie związany z zahamowaniem aktywności ośrodków w warstwie podkorowej OUN. Hydroksyzyna nie hamuje czynności kory mózgowej. Zmniejsza stan napięcia wewnętrznego, niepokój, napięcie lękowe i napięcie mięśniowe. Wykazuje właściwości przeciwhistaminowe, cholinolityczne, przeciwbólowe i przeciwwymiotne.
Opracowania naukowe[edytuj]
https://www.espefa.com.pl/upload/Hydroxyzinum_Espefa_syrop_CHPL_02102017.pdf
Autorskie zdjęcia i filmy związane z substancją[edytuj]
Otrzymywanie / pozyskiwanie[edytuj]
Zastosowanie[edytuj]
Zastosowanie medyczne[edytuj]
Niegdyś stosowana jako lek antyhistaminowy (antyalergiczny), obecnie praktycznie niewykorzystywana w tym celu z powodu efektów ubocznych i powstania nowszych, z mniejszą ilością efektów ubocznych leków antyhistaminowych II i III generacji, choć wciąż niekiedy przepisywana do objawowego leczenia świądu. Często przepisywana przez lekarzy jako łagodny psychotrop (z powodu łagodniejszego działania, mniejszych efektów ubocznych i dużo mniejszego ryzyka uzależnienia niż w przypadku na przykład leków z grupy benzodiazepin) nasenny, do leczenia lęku i jako lek uspokajający.
Domięśniową drogę podania stosuje się w zaburzeniach lękowych uogólnionych, niepokojach i pobudzeniu psychoruchowym w przebiegu zaburzeń nerwicowych, a także w chorobach organicznych.
Używana także w premedykacji przed zabiegami chirurgicznymi oraz w leczeniu wspomagającym w okresie pooperacyjnym.
Zastosowanie rekreacyjne[edytuj]
Rzadko stosowana jako pojedyncza substancja w celach rekreacyjnych, z powodu niezbyt ciekawego i niezbyt intensywnego działania, częściej używana w mixach z innymi substancjami, często do ich wzmocnienia. Jest inhibitorem izoenzymu CYP2D6, więc między innymi z tego powodu, wzmacnia działanie substancji takich jak dekstrometorfan czy kodeina. Często stosowana właśnie do potęgowania efektów kodeiny. Hydroksyzyna wzmaga także sedację wywołaną przez inne depresanty np. alkohol, morfinę.
Inne zastosowania[edytuj]
Dawkowanie[edytuj]
Dawkowanie indywidualne w zależności od stanu chorego. P.o. tabletki przyjmować w całości.
Objawowe leczenie lęku.
Dorośli. 50 mg/d w 2–3 daw. podz., w ciężkich przypadkach do 300 mg/d.
Objawowe leczenie świądu.
Dorośli. Początkowo 25 mg przed snem, dawkę zwiększać w zależności od potrzeby do 25 mg 2–4 ×/d.
Dzieci. Od 12. mż. do 6. rż. 1–2,5 mg/kg mc./d w daw. podz.; po 6. rż. 1–2 mg/kg mc./d w daw. podz.
Premedykacja i jako lek uspokajający w okresie pooperacyjnym.
Dorośli. Jednorazowo 50–100 mg.
Dzieci. Jednorazowo 0,6 mg/kg mc.
We wszystkich wskazaniach pojedyncza dawka maks. p.o. u dorosłych wynosi 100 mg, maks. dawka dobowa – 400 mg.
I.m. stosować w nagłych i ciężkich przypadkach lub gdy podanie p.o. jest utrudnione.
Objawowe leczenie lęku.
Dorośli. 50–100 mg do 4 ×/d; jako lek uspokajający jednorazowo 50 mg u dorosłych, 0,6 mg/kg mc. u dzieci.
W premedykacji i w okresie pooperacyjnym
25–100 mg u dorosłych, 1 mg/kg mc. u dzieci.
U osób w podeszłym wieku stosować w początkowym okresie leczenia 1/2 dawki. Ponieważ u pacjentów z umiarkowaną i ciężką niewydolnością nerek wydalanie cetyryzyny (metabolit hydroksyzyny) jest zmniejszone, należy u nich stosować mniejsze dawki leku. U pacjentów z niewydolnością wątroby zaleca się zmniejszenie dawki dobowej o 1/3–1/2.
tekst zaczerpnięty przez usera: pletzturra z http://bazalekow.mp.pl[edytuj]
Zagrożenia i postępowanie w przypadku przedawkowania[edytuj]
Bardzo często: senność;
Często: suchość błony śluzowej jamy ustnej, ból głowy, uspokojenie, uczucie zmęczenia i znużenia;
Niezbyt często: nudności, bezsenność, zawroty głowy, drżenie, pobudzenie, splątanie, złe samopoczucie, gorączka;
Rzadko: tachykardia, zaburzenia akomodacji, nieostre widzenie, zaparcia, wymioty, reakcje nadwrażliwości, drgawki, dyskineza, dezorientacja, omamy, zatrzymanie moczu, zapalenie skóry, świąd, wysypka, pokrzywka, hipotensja;
Bardzo rzadko: wstrząs anafilaktyczny, skurcz oskrzeli, nadmierne pocenie się, obrzęk naczynioruchowy;
Częstość nieznana: zaburzenia hemopoezy (może wystąpić małopłytkowość i zaburzenia krzepnięcia), uczucie pustki w głowie, rozdrażnienie, niezborność ruchów, pogorszenie czynności poznawczych u osób w podeszłym wieku, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych.
W przypadku przedawkowania mogą wystąpić: wymioty, tachykardia, gorączka, nadmierne uspokojenie, senność, bóle głowy, suchość w jamie ustnej, upośledzenie koordynacji ruchów, ruchy mimowolne, drżenia, dezorientacja lub halucynacje, a w następstwie ciężkiego przedawkowania – zaburzenia świadomości, zaburzenia oddechowe, drgawki, niedociśnienie, zaburzenia rytmu serca, śpiączka i zapaść krążeniowa. Należy wdrożyć leczenie objawowe, z częstą kontrolą czynności życiowych; w przypadku niedociśnienia można zastosować wlew płynów infuzyjnych i podać norepinefrynę lub metaraminol, nie stosować epinefryny, gdyż hydroksyzyna znosi jej działanie presyjne. Brak swoistego antidotum; korzyści ze stosowania hemodializy są wątpliwe.
tekst zaczerpnięty przez usera: pletzturra z http://bazalekow.mp.pl[edytuj]
Funkcjonowanie na rynku lub w podziemiu[edytuj]
Dostępny w aptekach tylko na receptę pod nazwami handlowymi: Atarax, Hydroxyzine Orion, Hydroxyzinum Adamed, Hydroxyzinum Aflofarm, Hydroxyzinum Espefa, Hydroxyzinum Hasco, Hydroxyzinum Polfarmex, Hydroxyzinum PPH, Hydroxyzinum Teva, Hydroxyzinum VP. Dostępna jest forma leku w formie roztworu do wstrzykiwań, syropu, kropli i tabletek w dawkach 10 i 25 mg.
Chemia i farmakologia substancji[edytuj]
Uzależnienie i sposoby jego leczenia[edytuj]
Wiadomo, że hydroksyzyna nie powoduje zależności fizycznej. Jednak według niektórych źródeł może prowadzić do wystąpienia zależności psychicznej, jednak znacznie słabszej niż w przypadku innych leków uspokajających, takich jak barbiturany czy benzodiazepiny.
Status prawny w poszczególnych krajach[edytuj]
Polska[edytuj]
Ze względu na jej właściwości psychotropowe hydroksyzyna w wielu krajach (w tym w Polsce) jest wydawana z apteki tylko na receptę, jednak w innych (głównie rozwijających się) można ją nabyć bez recepty.
