Ketamina

Z Narkopedia
Skocz do:nawigacja, szukaj


Klasyfikacja podstawowa[edytuj]

Metka substancji[edytuj]

hyperreal.info

Wzór chemiczny

[]CNC1(CCCCC1=O)C2=CC=CC=C2Cl

Inne nazwy substancji

keta, 2-(2-chlorofenylo)-2-(N-metyloamino)cykloheksanon

Odmiany nazwy substancji

ketaminy, ketaminą, ketaminę, ketaminie


Wikipedia[edytuj]

Na polskiej Wikipedii substancji poświęcona jest strona: https://pl.wikipedia.org/wiki/ketamina

Informacje ogólne[edytuj]

Ketamina (znana również jako Ket, K, Special K, witamina K, Kitty i inne) to klasyczna substancja dysocjacyjna z klasy arylocykloheksyloamin. Jest to prawdopodobnie najbardziej znany i archetypowy członek dysocjantów, zróżnicowanej grupy, która obejmuje PCP, metoksetaminę, DXM i podtlenek azotu. Mechanizm działania nie jest w pełni znany, choć uważa się, że w grę wchodzi blokowanie receptora glutaminianu NMDA.

Opracowany w 1963 roku przez Parke-Davis Laboratories, pierwotnie miał zastąpić chirurgiczny środek znieczulający - fencyklidynę (PCP). Obecnie jest szeroko stosowany w medycynie i weterynarii, zazwyczaj w chirurgii i intensywnej terapii. Niedawno otrzymała znaczące badania kliniczne po odkryciu, że może szybko złagodzić depresję oporną na leczenie i myśli samobójcze.

Użycie rekreacyjne zostało po raz pierwszy zgłoszone wśród chemików medycznych w Stanach Zjednoczonych w 1967 r.[8] i stało się bardziej rozpowszechnione w Europie w latach 90. XX wieku, gdzie zyskało popularność jako środek fałszujący w tabletkach ecstasy. Dziś jest kojarzony w kulturze popularnej ze scenami klubów nocnych i rave.

Opracowania naukowe[edytuj]

Ketamina i metoksetamina – stary lek i jego nowa pochodna narkotyczna [1]

Zastosowanie antagonisty receptorów NMDA (N-metylo-D--asparaginianu) – ketaminy w leczeniu depresji lekoopornej [2]

Przypadek pacjenta uzależnionego od ketaminy [3]

Autorskie zdjęcia i filmy związane z substancją[edytuj]

Otrzymywanie / pozyskiwanie[edytuj]

Zastosowanie[edytuj]

Zastosowanie medyczne[edytuj]

Ketamina jest stosowana w medycynie i weterynarii jako lek do znieczulania przedoperacyjnego. Ponadto działa przeciwbólowo. Zastosowanie znalazła także w leczeniu chorób psychicznych - ciężkich postaci choroby afektywnej jedno- i dwubiegunowej. Bywa używana również w celu leczenia uzależnień od alkoholu i heroiny, ponieważ łagodzi objawy odstawienia. Niedługo być może stanie się lekiem antydepresyjnym, ponieważ z badań brytyjskich naukowców z Oxford Health NHS Foundation Trust oraz University of Oxford wynika, że ketamina łagodzi objawy depresji, nawet tej odpornej na leczenie.

Zastosowanie rekreacyjne[edytuj]

Ketamina stosowana jest również jako środek odurzający. Wywołuje ona stan odrealnienia, uczucie oderwania od rzeczywistości oraz halucynacje wzrokowo-słuchowe, jak i czuciowe. Najsilniejszym skutkiem przyjęcia dużej dawki ketaminy jest tzw. K-hole. Jest to stan, w którym dochodzi do utraty kontaktu ze światem zewnętrznym oraz charakterystycznych, nieprzyjemnych doznań bliskich śmierci i koszmarów sennych (psychiatrzy porównują ten stan z objawami silnej schizofrenii). U osoby uzależnionej mogą pojawiać się tzw. flashbacks, czyli niespodziewane powroty przebytych wcześniej doznań psychotycznych, pomimo nieobecności ketaminy w organizmie.

Inne zastosowania[edytuj]

Ponieważ ketamina rozpuszcza się w wodzie i alkoholu oraz wywołuje niepamięć wsteczną, jest czasem stosowana w celach przestępczych jako substancja zniewalająca (obezwładniająca), określana popularnie „pigułką gwałtu” (date­rape drug) lub jako trucizna dla celów zbrodniczych . Przykładem może być zabójstwo żony za pomocą ketaminy dokonane w 2008 roku przez ratownika medycznego, szeroko nagłośnione w polskich mediach. W czasach zimnej wojny ketaminę próbowano wykorzystywać podczas przesłuchań jeńców jako tzw. „serum prawdy”, lecz ze względu na trudności w ocenie prawdomówności przesłuchiwanych, „badania” te szybko zostały przerwane. (za: Alkoholizm i Narkomania 2012, Tom 25, nr 3, s.320)

Sposoby przyjmowania, dawkowanie i zagrożenia[edytuj]

Ketaminę jako narkotyk można przyjąć w formie płynu, tabletek, ampułek lub w postaci sproszkowanej, zwykle drogą doustną i donosową, rzadziej w formie zastrzyków. Ketamina, podobnie jak PCP i DXM, jest psychodelikiem dysocjacyjnym - substancją, której działanie polega głównie na redukowaniu lub blokowaniu (często w sensie fizycznym) sygnałów z mózgu do "świadomości". Przyjęta w dawce 0,5 g i wyższej, wywołuje krótkotrwałe (około piętnastominutowe) uczucie depersonalizacji, odrealnienia, oderwania od ciała. Osoba, która zażyła ketaminę, relacjonuje potem, że przeżyła podróż w głąb siebie, zwiedzała inne światy i miała zaburzone poczucie czasu (jego wydłużenie), czemu towarzyszyły barwne efekty wizualne (ketamina działa halucynogennie). Początek działania występuje po 5–10 minutach od podania i ustępuje po 1-3 godzinach.

Dawkowanie wg Erowid:[edytuj]

Dawkowanie ketaminy podawane może być ogólnie, lub w przeliczeniu na masę ciała, która ma w tym wypadku istotne znaczenie. W poniższych zestawiniach waga podawana jest w funtach, dla zachowania prostoty obliczeń ich zamiana na system metryczny w tabelce nie ma sensu, rekomendowane jest rozpoczęcie ewentualnego ustalanie dawkowania od przeliczenia masy ciała na funty (lb). Oprócz tradycyjnego podziału działanie wyczuwalne/progowe - lekko - średnio - mocno podawana jest także szacunkowa ilość substancji potrzebna do uzyskania stanu znanego jako K-Hole.

Donosowo

Działanie wyczuwalne: 0.1 mg / lb lub 10 - 15 mg

Lekko: 0.15 mg / lb lub 15 - 30 mg

Średnio: 0.3 mg / lb lub 30 - 75 mg

Mocno 0.5 - .75 mg / lb lub 60 - 125 mg

K Hole 1 mg / lb lub 100 - 250 mg


Wejście: 5-15 minut

Czas trwania: 45-60 minut

Efekty zejściowe: 1 do 3 godzin



Doustnie

Działanie wyczuwalne: 0.3 mg / lb lub 40 - 50 mg

Lekko: 0.6 mg / lb lub 50 - 100 mg

Średnio: 0.75 - 2 mg / lb lub 75 - 300 mg

Mocno 1.5 - 2.5 mg / lb lub 200 - 450 mg

K Hole 3 - 4 mg / lb lub 500 + mg


Wejście: 5 - 20 minut (zależnie do zawartości żołądka)

Czas trwania: 90 minut

Efekty zejściowe: 4 do 8 godzin



Doodbytniczo

Działanie wyczuwalne: 0.3 mg / lb lub 40 - 50 mg

Lekko: 0.6 mg / lb lub 50 - 100 mg

Średnio: 0.75 - 2 mg / lb lub 75 - 300 mg

Mocno 1.5 - 2.5 mg / lb lub 200 - 450 mg

K Hole 3 - 4 mg / lb lub 500 + mg


Wejście: 5 - 20 minut

Szczyt (peak): 30 - 60 minut

Czas trwania: 1 - 2 godziny

Efekty zejściowe: 1 do 4 godzin




Domięśniowo

Działanie wyczuwalne: 0.1 mg / lb lub 10 - 15 mg

Lekko: 0.15 mg / lb lub 15 - 30 mg

Średnio: 0.2 mg / lb lub 25 - 50 mg

Mocno 0.5 mg / lb lub 40 - 100 mg

K Hole 0.75 mg / lb lub 60 - 125 mg

Dawka anestetyczna 1 mg / lb lub 100 - 200 mg


Wejście: 1 - 5 minut (zależnie od dawki i miejsca wkłucia)

Czas trwania: 30 - 60 minut

Efekty zejściowe: 2 do 4 godzin




Ketamina - działania niepożądane

Działaniami niepożądanymi przyjmowania ketaminy są liczne uszkodzenia i choroby przewodu pokarmowego oraz układu moczowego, m.in. poszerzenie dróg żółciowych i ból brzucha oraz uszkodzenie nerek i pęcherza moczowego (zapalenie, włóknienie i powstawanie owrzodzeń). Szczególnie powinny uważać na nią osoby z niedokrwieniem mięśnia sercowego, gdyż możliwe jest zaostrzenie objawów choroby. Ponadto brytyjscy naukowcy z University College London wykazali, że przy długotrwałym stosowaniu ketaminy trwale upośledzone zostaje zapamiętywanie oraz kojarzenie faktów. Ponadto większość dostępnego na czarnym rynku narkotyku jest zanieczyszczona, między innymi amfetaminą, która ma „poprawić” wrażenia po zażyciu ketaminy, co jest jeszcze większym zagrożeniem dla zdrowia.

Ketamina stosowana w anestezjologii, bardzo często powoduje po wybudzeniu działania niepożądane w postaci oszołomienia, dreszczy, nudności, wymiotów, problemów z oddawaniem moczu, majaczenia / halucynacji, koszmarów sennych oraz lęku. Z tego powodu jest stosowana w medycynie coraz rzadziej. Istnieją również doniesienia o wywoływaniu przez ketaminę epizodów typu flashback.

Funkcjonowanie na rynku lub w podziemiu[edytuj]

Ketamina-50.png

Chemia i farmakologia substancji[edytuj]

Ketamina jest substancją bezbarwną i bezwonną, która łatwo rozpuszcza się w wodzie i alkoholu oraz wywołuje niepamięć wsteczną. W związku z tym czasem (zwykle w celach przestępczych) jest stosowana jako substancja wywołująca zaburzenia świadomości

Uzależnienie i sposoby jego leczenia[edytuj]

Do uzależnienia psychicznego od ketaminy dochodzi wyjątkowo rzadko. Dzieje się tak, ponieważ często jej efekty nie są zbyt przyjemne, a gdy są, osoba zażywająca woli doznawać halucynacji w dużych odstępach czasowych, aby pozostawić sobie czas na przemyślenia. Ketamina nie jest więc traktowana jako środek codziennego użytku, gdyż jej ciągle stosowanie doprowadziłoby do całkowitego zerwania z rzeczywistością i osoba biorąca nie byłaby w stanie normalnie funkcjonować w realnym świecie. Doszłoby do zaburzeń poznawczych i zerwania kontaktów międzyludzkich na rzecz przeżywania odrealnienia wywołanego tą substancją.

Jeśli jednak pojawia się zależność psychiczna i ketamina jest przyjmowana w krótkich odstępach czasu, a nawet codziennie, proces leczenia może odbywać się w ośrodku zamkniętym lub też przyjąć formę terapii grupowej, jak i indywidualnej pod opieką psychoterapeuty. Czasem włączane jest również leczenie farmakologiczne (benzodiazepiny), mające na celu zredukowanie nieprzyjemnych objawów psychicznych w postaci omamów, lęków i zaburzeń nastrojów, a także fizycznych, jak drżenia mięśni i niepokój ruchowy.

Należy również wspomnieć, iż są osoby, które potrafią godzić częste zażywanie ketaminy z normalnym życiem, zarówno społecznym, jak i prywatnym. Jednakże po latach zażywania dochodzi u nich do trwałych zaburzeń psychicznych (zazwyczaj o charakterze schizofrenicznym), które często są lekooporne. W takich sytuacjach również intensywna psychoterapia nie przynosi efektów.


Pamiętaj! Hyperreal posiada spis placówek pomocy uzależnionym: https://hyperreal.info/help

Status prawny w poszczególnych krajach[edytuj]

Polska[edytuj]

Ketamina jest w Polsce substancją nielegalną, znajdującą się w grupie II-P substancji psychotropowych. Stosowana jest wyłącznie w lecznictwie zamkniętym w anestezjologii (preparat Ketanest) oraz w weterynarii.

Stany Zjednoczone[edytuj]

Ketamina jest w Stanach Zjednoczonych narkotykiem z Wykazu III.

Anglia[edytuj]

Ketamina jest narkotykiem klasy B w Wielkiej Brytanii.

Turcja[edytuj]

Ketamina jest substancją wydawaną wyłącznie na "zieloną receptę".

Tajwan[edytuj]

Ketamina jest narkotykiem z Wykazu III na Tajwanie.

Szwajcaria[edytuj]

Ketamina jest substancją kontrolowaną wymienioną w Verzeichnis B, jeśli jest posiadana lub używana bez licencji. Dozwolone jest stosowanie w celach leczniczych.

Szwecja[edytuj]

Ketamina jest w Szwecji narkotykiem z wykazu IV.

Hiszpania[edytuj]

Ketamina jest narkotykiem z Wykazu IV w Hiszpanii.

Korea Południowa[edytuj]

Posiadanie i sprzedaż ketaminy w Korei Południowej jest nielegalna.

Słowacja[edytuj]

Ketamina jest narkotykiem z Wykazu II na Słowacji.

Singapur[edytuj]

Ketamina jest narkotykiem klasy A w Singapurze.

Norwegia[edytuj]

Ketamina jest narkotykiem klasy A w Norwegii.

Nowa Zelandia[edytuj]

Ketamina jest narkotykiem klasy C w Nowej Zelandii.

Meksyk[edytuj]

Ketamina jest narkotykiem kategorii 3 w Meksyku.

Hong Kong[edytuj]

Ketamina jest narkotykiem z Wykazu I w Hongkongu.

Niemcy[edytuj]

Ketamina jest lekiem na receptę, zgodnie z Anlage 1 AMVV.

Francja[edytuj]

Ketamina jest we Francji narkotykiem z Wykazu IV.

Dania[edytuj]

Ketamina jest legalna do użytku medycznego i weterynaryjnego oraz nielegalna, gdy jest sprzedawana lub posiadana bez recepty.

Czechy[edytuj]

Ketamina jest substancją z wykazu IV [57] (wykaz 7). Sprzedawana wyłącznie na receptę "bez niebieskiego paska" (§ 1, g), 1. z Nařízení vlády č. 463/2013 Sb.)

Chiny[edytuj]

Ketamina jest narkotykiem z Wykazu II.

Kanada[edytuj]

Ketamina podlega kontroli zgodnie z wykazem I ustawy o kontrolowanych narkotykach i substancjach. Działania takie jak sprzedaż, posiadanie lub produkcja ketaminy są nielegalne, chyba że są dozwolone do celów medycznych, naukowych lub przemysłowych. W Kanadzie ketamina ma legalne zastosowanie w medycynie.

Brazylia[edytuj]

Ketamina jest legalna do użytku weterynaryjnego i nielegalna, gdy jest sprzedawana lub posiadana do użytku przez ludzi.

Belgia[edytuj]

Ketamina jest legalna do użytku medycznego i weterynaryjnego oraz nielegalna, gdy jest sprzedawana lub posiadana bez recepty.

Austria[edytuj]

Ketamina jest klasyfikowana jako lek NR (tylko na receptę, wielokrotne wydawanie zabronione) i legalna do użytku medycznego i weterynaryjnego, ale nielegalna w przypadku sprzedaży, posiadania lub produkcji bez recepty zgodnie z NPSG (Neue-Psychoaktive-Substanzen-Gesetz).

Australia[edytuj]

Ketamina jest w Australii narkotykiem z Wykazu 8, co oznacza, że jej posiadanie, wytwarzanie lub dostarczanie bez zezwolenia jest nielegalne.

Pamiętaj! Na forum hyperreala mamy dział poruszający prawne kwestie użytkowania narkotyków: https://hyperreal.info/talk/prawo.html

Zastrzeżenia

Informacje zawarte na stronach Narkopedii są opracowywane przez społeczność serwisu hyperreal.info. W żaden sposób nie mogą być traktowane jako źródła wiedzy medycznej, naukowej, co więcej, mogą być to informacje fikcyjne albo błędne. Ani serwis hyperreal.info, ani autorzy haseł, nie mają nic wspólnego z ewentualnymi szkodami na zdrowiu bądź ewentualnej śmierci czytelnika, który całkowicie odpowiada za swoje działania podjęte w konsekwencji zapoznania się z wiedzą dostępną w Narkopedii.

Serwis przeznaczony jest wyłącznie dla osób pełnoletnich.

Serwis używa ciasteczek, ale wyłącznie abyś mógł się zalogować, nie wykorzystujemy ich do niczego innego.

Licencja

Zawartość Narkopedii jest dostępna na licencji CC BY-SA 4.0.

Kliknij aby uzyskać więcej informacji.