3-MeO-PCP: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Linia 119: | Linia 119: | ||
3-MeO-PCP jest sklasyfikowany jako narkotyk i jego posiadanie, produkcja, dostawa lub import są nielegalne. | 3-MeO-PCP jest sklasyfikowany jako narkotyk i jego posiadanie, produkcja, dostawa lub import są nielegalne. | ||
=== Anglia === | |||
3-MeO-PCP jest narkotykiem klasy B w Wielkiej Brytanii i jego posiadanie, produkcja, dostawa lub import są nielegalne. Jako pochodna 1-fenylocykloheksyloaminy, w której amina została zastąpiona grupą 1-piperydylową, dalej podstawioną w pierścieniu fenylowym podstawnikiem alkoksylowym, jest objęta klauzulą rodzajową arylocykloheksyloaminy dodaną do ustawy o nadużywaniu narkotyków przez S.I. 2013/239, która weszła w życie 26 lutego 2013 r. | |||
== Obecność substancji / rośliny w dziełach kultury i dyskursie społecznym == | == Obecność substancji / rośliny w dziełach kultury i dyskursie społecznym == |
Wersja z 13:53, 20 lis 2023
Klasyfikacja podstawowa
Metka substancji
hyperreal.info
Tripraporty na NeuroGroove: http://neurogroove.info/tagi/chemia/3-MeO-PCP
Dyskusja na forum Talk: https://hyperreal.info/talk/meo-pcp-t29692.html
Wzór chemiczny
Inne nazwy substancji
3-metoksyfencyklidyna
Informacje ogólne
3-metoksyfencyklicydyna (znana również jako 3-MeO-PCP) jest mało znaną nową substancją dysocjacyjną należącą do klasy chemicznej arylocykloheksyloamin. 3-MeO-PCP jest pochodną fencyklidyny (PCP) i jest chemicznie spokrewniona z substancjami takimi jak metoksetamina i 3-MeO-PCE. Działa poprzez blokowanie receptorów NMDA w mózgu.
3-MeO-PCP po raz pierwszy zsyntetyzowano w 1979 r. podczas badania pochodnych fencyklidyny (PCP). Jednak aktywność tego związku chemicznego u ludzi została opisana dopiero w roku 1999, kiedy to chemik używający pseudonimu John Q. Beagle zgłosił jakościowe podobieństwo tejże substancji do PCP wraz z porównywalną doń siłą. W 2009 r. zaczęto omawiać 3-MeO-PCP na forach internetowych, takich jak bluelight.ru. Wówczas też udostępniono ten dysocjant do sprzedaży na rynku chemii badawczej.
Podobnie jak inne arylocykloheksyloaminy, 3-MeO-PCP indukuje stan określany jako „znieczulenie dysocjacyjne”, chociaż donosi się, że stopień, w jakim ono zachodzi, jest wysoce zależny od dawki i zmienny pod względem działania. Zwykle przyjmuje się substancję doustnie bądź donosowo, chociaż można ją również palić i wstrzykiwać. W związku z subtelnym narastaniem działania po zażyciu oraz występowaniem złudzenia trzeźwości, zauważono u użytkowników tendencję do kompulsywnego ponownego zażywania dawek.
Istnieje bardzo mało danych dotyczących farmakologii, metabolizmu i toksyczności 3-MeO-PCP. Ze względu na silne działanie halucynogenne i brak badań, zdecydowanie zaleca się stosowanie praktyk redukcji szkód przy stosowaniu tej substancji.
Opracowania naukowe
Autorskie zdjęcia i filmy związane z substancją
Otrzymywanie / pozyskiwanie
Zastosowanie
Zastosowanie rekreacyjne
Inne zastosowania
W ostatnich latach substancja sprzedawana była jako odczynnik chemiczny do badań laboratoryjnych, nieprzeznaczony do spożycia przez człowieka.
Sposoby przyjmowania, dawkowanie i zagrożenia
Dawkowanie wg psychonautwiki:
Niezależnie od drogi podania duże dawki mogą wywołać psychozę oraz manię.
Palenie:
Próg odczuwalnośći: 2 - 5 mg Lekko: 5 - 10 mg Średnio: 10 - 20 mg Mocno: 20 - 25 mg Bardzo mocno: 25 mg +
Całkowity czas działania: 45 - 120 minut
Podanie doustne:
Próg odczuwalności: 2 - 4 mg Lekko: 4 - 8 mg Średnio: 8 - 15 mg Mocno: 15 - 25 mg Bardzo mocno: 25 mg +
Całkowity czas działania: 4 - 8 godzin Początek: 30 - 90 minut od zażycia Narastanie: 45 - 120 minut Szczyt: 2-3 godziny Słabnięcie: 1 - 2 godziny Efekty po: 4 - 48 godzin
Podanie donosowe:
Próg odczuwalności: 1 mg Lekko: 2 - 5 mg Średnio: 5 - 10 mg Mocno: 10 - 15 mg Bardzo mocno: 15 mg +
Całkowity czas działania: 3 - 5 godzin Początek: 5 - 30 minut od zażycia Narastanie: 45 - 90 minut Szczyt: 1,5 - 2 godziny Słabnięcie: 45 - 60 minut Efekty po: 4 - 48 godzin
Funkcjonowanie na rynku lub w podziemiu
Chemia i farmakologia substancji
3-metoksyfencyklicydyna lub 3-MeO-PCP jest syntetycznym dysocjatorem należącym do klasy chemicznej arylocykloheksyloamin. Zawiera cykloheksan - sześcioczłonowy nasycony pierścień - związany z dwoma dodatkowymi pierścieniami w R1. Jednym z tych pierścieni jest pierścień piperydynowy - sześcioczęściowy pierścień azotowy - związany z grupą azotową. Drugi z pierścieni to pierścień fenylowy podstawiony przy R3 grupą metoksylową.
3-MeO-PCP jest pochodną fencyklidyny (PCP) i strukturalnie jest substancją analogiczną do 4-MeO-PCP.
Uzależnienie i sposoby jego leczenia
Status prawny w poszczególnych krajach
Substancja jest w Polsce zaklasyfikowana do grupy II-P wykazu substancji psychotropowych z Ustawy o Przeciwdziałaniu Narkomanii, co czyni nielegalnym zarówno jej posiadanie, jak i handel.
Austria
Posiadanie, produkcja i sprzedaż 3-MeO-PCP jest nielegalna na mocy NPSG (Neue-Psychoaktive-Substanzen-Gesetz Österreich).
Brazylia
Z dniem 17 maja 2018 r. 3-MeO-PCP został dodany do Portaria SVS/MS nº 344. Posiadanie, dystrybucja i używanie tej substancji jest obecnie uważane za nielegalne.
Niemcy
W dniu 21 listopada 2015 r. 3-MeO-PCP został dodany do "Anlage II" ustawy o substancjach kontrolowanych ("BtMG"), co czyni go nielegalnym w produkcji, sprzedaży lub posiadaniu.
Dania
Od 25 sierpnia 2015 r. wszystkie izomery MeO-PCP (w tym 3-MeO-PCP) zostały dodane do listy substancji nielegalnych w Danii.
Szwecja
Szwedzka agencja zdrowia publicznego zasugerowała sklasyfikowanie 3-MeO-PCP jako substancji niebezpiecznej w dniu 10 listopada 2014 roku.
Szwajcaria
3-MeO-PCP jest substancją kontrolowaną wymienioną w Verzeichnis E.
Turcja
3-MeO-PCP jest sklasyfikowany jako narkotyk i jego posiadanie, produkcja, dostawa lub import są nielegalne.
Anglia
3-MeO-PCP jest narkotykiem klasy B w Wielkiej Brytanii i jego posiadanie, produkcja, dostawa lub import są nielegalne. Jako pochodna 1-fenylocykloheksyloaminy, w której amina została zastąpiona grupą 1-piperydylową, dalej podstawioną w pierścieniu fenylowym podstawnikiem alkoksylowym, jest objęta klauzulą rodzajową arylocykloheksyloaminy dodaną do ustawy o nadużywaniu narkotyków przez S.I. 2013/239, która weszła w życie 26 lutego 2013 r.