Difenhydramina: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 20: | Linia 20: | ||
=== Zastosowanie medyczne === | === Zastosowanie medyczne === | ||
W medycynie difenhydramina jest stosowana w leczeniu alergii, aczkolwiek jest obecnie wypierana przez leki antyhistaminowe nowszej generacji. Stanowi również składnik preparatów złożonych ułatwiających zasypianie (jak np. Apap Noc). Ma również działanie przeciwwymiotne. | |||
=== Zastosowanie rekreacyjne === | === Zastosowanie rekreacyjne === | ||
Wersja z 19:45, 29 gru 2018
Klasyfikacja podstawowa
Metka substancji
hyperreal.info
Tripraporty na NeuroGroove: http://neurogroove.info/tagi/apteka/Inne
Dyskusja na forum Talk: https://hyperreal.info/talk/difenhydramina-watek-ogolny-t13200.html
Wzór chemiczny
![[]](/wzory/Difenhydramina.svg)
CN(C)CCOC(C1=CC=CC=C1)C2=CC=CC=C2Nazwa generyczna
Inne nazwy substancji
Diphenhydraminum, 2-(difenylometoksy)-N,N-dimetyloetanoamina
Odmiany nazwy substancji
difenhydraminy, difenhydraminą, difenhydraminę, difenhydraminie
Wikipedia
Na polskiej Wikipedii substancji poświęcona jest strona: https://pl.wikipedia.org/wiki/difenhydramina
Informacje ogólne
Opracowania naukowe
Autorskie zdjęcia i filmy związane z substancją
Otrzymywanie / pozyskiwanie
Zastosowanie
Zastosowanie medyczne
W medycynie difenhydramina jest stosowana w leczeniu alergii, aczkolwiek jest obecnie wypierana przez leki antyhistaminowe nowszej generacji. Stanowi również składnik preparatów złożonych ułatwiających zasypianie (jak np. Apap Noc). Ma również działanie przeciwwymiotne.
Zastosowanie rekreacyjne
Inne zastosowania
Sposoby przyjmowania, dawkowanie i zagrożenia
Funkcjonowanie na rynku lub w podziemiu
Chemia i farmakologia substancji
Difenhydramina jest odwrotnym agonistą receptora histaminowego H1. Obwodowy odwrotny agonizm wywołuje efekty zmniejszające objawy alergii. Podobnie jak wiele leków przeciwhistaminowych I generacji, jest także konkurencyjnym antagonistą receptora mACH.
Difenhydramina jest antagonistą receptora ACh. Uważa się, że zahamowanie działania acetylocholiny jest głównie odpowiedzialne za delirium, sedację i intensywne, realistyczne halucynacje obok skrajnie niewygodnych i dysforycznych fizycznych skutków ubocznych.
Wykazano, że difenhydramina blokuje kanały sodowe i hamuje w pewnym stopniu wychwyt zwrotny serotoniny. Blokuje również bramkowane napięciem kanały potasowe, co oznacza, że może powodować wydłyżenie odstępu QT i prowadzić do torsade de pointes, groźnego zaburzenia rytmu serca, który mogącego prowadzić do nagłej śmierci sercowej.