THC
Klasyfikacja podstawowa
Metka substancji
hyperreal.info
Tripraporty na NeuroGroove: http://neurogroove.info/tagi/chemia/Inne
Dyskusja na forum Talk: https://hyperreal.info/talk/topic199.html
Wzór chemiczny
![[]](/wzory/THC.svg)
CCCCCC1=CC2=C(C3C=C(CCC3C(O2)(C)C)C)C(=C1)OInne nazwy substancji
tetrahydrokannabinol, dronabinol, (6aR,10aR)-6a,7,8,10a-tetrahydro-6,6,9-trimetylo-3-pentylo-6H-dibenzo[b,d]piran-1-ol
Odmiany nazwy substancji
tetrahydrokannabinolu, tetrahydrokannabinolem, tetrahydrokannabinolowi, dronabinolu, dronabinolowi, dronabinolem
Wikipedia
Na polskiej Wikipedii substancji poświęcona jest strona: https://pl.wikipedia.org/wiki/THC
Informacje ogólne
Opracowania naukowe
Autorskie zdjęcia i filmy związane z substancją
Otrzymywanie / pozyskiwanie
Ekstrakcja THC i analogów z materiału roślinnego:
(metoda półciągła, przy użyciu acetonu jako rozpuszczalnika)
Metoda polega na wypłukiwaniu z materiału konopnego (zmielone liście, szczyty, łodygi) substancji rozpuszczalnych w acetonie. W acetonie rozpuszcza się bardzo wiele związków, dlatego przed ekstrakcją dobrze jest materiał roślinny macerować przez 2-3 godziny w roztworze wodnym kwasu cytrynowego o stężeniu (10g/litr wody) w temperaturze 60-80 stopni Celsjusza. Tak przygotowaną masę należy wysuszyć w temperaturze 60-80 stopni i poddać ekstrakcji. Aparaturę można wykonać ze szkła powszechnie dostępnego, a nawet z słoików tzw "weków", w których musimy wywiercić dziury (wiertła tytanowe). Weki uszczelniamy tekturką zasączoną gliceryną. Używamy korków naturalnych w ostateczności gumowych. Wszystkie rurki powinny być szklane, a w miejscach łączenia gumowe. Nie należy używać wężyków PCV, gdyż początkowo wydzielają chlorek winylu, który nadaje palonemu ekstraktowi kwaśny smak i jest szkodliwy w dużych dawkach [chlorek winylu rozkłada się w podwyższonej temperaturze na winyl i chlorowodór, winyl podlega dalszemu utlenianiu, natomiast kwas solny działa drażniąco na jamę ustną i górne drogi oddechowe] Chłodnicę należy kupić, gdyż wykonanie we własnym zakresie jest dość trudne, choć mozliwe. Przy konstrukcji trzeba zwrócić uwagę na fakt, że wszystko co się rozpuszcza w acetonie będzie zagęszczone w naszym ekstrakcie, a więc prócz THC wiele substancji balastowych, od konstrukcji ekstraktora zależy czy znajdą się tam substancje niepotrzebne, lub wręcz toksyczne.
Gdy już zmontujemy aparaturę należy do kolby wlać aceton i oddestylować go celem dokonania pierwszej ekstrakcji. Ekstrakt I wlewamy do kolby i ponownie destylujemy, cykle powtarzamy aż do momentu w którym wypływający ekstrakt po odparowaniu nie będzie dawał pozostałości (najczęściej zanika całkowicie barwa wypływajacego płynu).
Po całkowitym wyekstrahowaniu materiału możemy odzyskać z niego aceton: umieszczamy masę roślinną w butelce, która wytrzymuje temperaturę 60 stopni Celsjusza, zatykamy szczelnie i łączymy z naszą chłodnicą. Butelke umieszczamy w temperaturze wody 60 stopni Celsjusza i oddalamy się, gdyż proces destylacji trwa bardzo długo. Po 3-4 godzinach masa w butelce powinna być już sucha. Odrzucamy ją jako całkowicie nieprzydatną. Aceton możemy natomiast użyć do ekstrakcji kolejnego ładuku.
Teraz przystepujemy do oczyszczenia naszego ekstraktu. Umieszczamy pozostałą w kolbie maź w zlewce (lub słoiku), resztę zas, która nie chce spłynąć, wypłukujemy świeżą porcją acetonu. Naczynie umieszczamy na 1 godzinę w temperaturze 60 stopni Celsjusza a nastepnie na 2-3 dni umieszczamy w przewiewnym, ciemnym miejscu o temperaturze 30-40 stopni. Jeżeli nasz ekstrakt jest płynny lub w dalszym ciągu czujemy zapach acetonu, mozna go utwrdzić i oczyścić poprzez zastosowanie strumienia goracego powietrza (do 100 stopni Celsjusza !) np. z suszarki do włosów lub dmuchawy elektrycznej.
Do utwardzania możemy stosować także węglan wapnia lub węgiel aktywowany które to materiały nasaczamy naszym ekstraktem. Metoda ta ma zastosowanie w przypadku palenia substancji. Węglan wapnia (kreda, np. szkolna) stosuje się raczej do bezpośredniego podgrzewania np. na foli aluminiowej i wdychania par THC, natomiast węgiel aktywowany (koniecznie o grubym uziarnieniu [1 - 2 mm]) stosujemu w celu konwencjonalnego palenia w fajce lub innym urządzeniu o podobnym zastosowaniu.