2C-B
Klasyfikacja podstawowa
Metka substancji
hyperreal.info
Tripraporty na NeuroGroove: http://neurogroove.info/tagi/chemia/2C-B
Dyskusja na forum Talk: https://hyperreal.info/talk/topic21563.html
Wzór chemiczny
![[]](/wzory/2C-B.svg)
COC1=CC(=C(C=C1CCN)OC)BrInne nazwy substancji
2,5-dimetoksy-4-bromofenyloetyloamina
Wikipedia
Na polskiej Wikipedii substancji poświęcona jest strona: https://pl.wikipedia.org/wiki/2C-B
Informacje ogólne
4-bromo-2,5-dimetoksyfenyloetyloamina (znana również jako Nexus, Bromo Mescaline, BDMPEA, Venus i 2C-B) to nowa substancja psychodeliczna z klasy fenetyloamin. Jest to prawdopodobnie najbardziej znany członek rodziny 2C-x, które są strukturalnie spokrewnione z klasyczną psychodeliczną meskaliną. Mechanizm działania nie jest w pełni znany, choć uważa się, że główną rolę odgrywa tu wiązanie receptorów serotoninowych.
Opracowania naukowe
Autorskie zdjęcia i filmy związane z substancją
Otrzymywanie / pozyskiwanie
Synteza według PIHKAL:
Roztwór 100 g 2,5-dimetoksybenzaldehydu w 220 g nitrometanu został potraktowany 10 g bezwodnego octanu amonu i ogrzewany na łaźni parowej przez 2,5 godziny przy okresowym mieszaniu. Ciemnoczerwona mieszanina reakcyjna została pozbawiona nadmiaru nitrometanu pod zmniejszonym ciśnieniem a pozostałość spontanicznie wykrystalizowała. Surowy nitrostyren został oczyszczony poprzez sproszkowanie w alkoholu izopropylowym, przefiltrowanie i wysuszenie, do otrzymania 85 g 2,5-dimetoksy-β-nitrostyrenu w postaci żółto-pomarańczowego produktu o czystości odpowiedniej dla następnego kroku. Produkt o wyższej czystości może być uzyskany przez rekrystalizację z wrzącego alkoholu izopropylowego.
Do 2-litrowej kolby okrągłodennej zaopatrzonej w magnetyczne mieszadło umieszczonej w obojętnej atmosferze wlano 750 ml bezwodnego tetrahydrofuranu (THF) zawierającego 30 g glinowodorku litu Li[AlH4]. Następnie dodano roztwór 60 g 2,5- dimetoksy-β-nitrostyrenu także w THF. Ostatecznie roztwór brudno-żółto-brązowego koloru był utrzymywany w temperaturze wrzenia przez 24 godziny. Po ochłodzeniu nadmiar wodorku został zneutralizowany przez dodanie kroplami alkoholu izopropylowego. Następnie dodano 30 ml 15% NaOH celem przekształcenia substancji nieorganicznych do nierozpuszczalnej masy możliwej do odsączenia. Mieszanina została przefiltrowana a pozostałość przemyta THF a następnie metanolem. Połączony roztwór wyjściowy i popłuczyny zostały pozbawione rozpuszczalnika pod zmniejszonym ciśnieniem a z pozostałości utworzono zawiesinę w 1,5 l wody, którą z kolei zakwaszono HCl, przemyto 3x100 ml CH2Cl2, silnie zalkalizowano 25% NaOH i ponownie wyekstrahowano 4x100 ml CH2Cl2. Wyciągnięte ekstrakty pozbawiono rozpuszczalnika pod zmniejszonym ciśnieniem, pozostawiając 26 g oleistej cieczy, którą przedestylowano w temp. 120-130 °C pod ciśnieniem 0,5 mmHg dając ostatecznie 21 g białego oleju – 2,5-dimetoksyfenetylaminy szybko absorbującej CO2 z powietrza.
Do dobrze mieszanego roztworu 24,8 g 2,5-dimetoksyfenetylaminy w 40 ml lodowego kwasu octowego dodano 22 g pierwiastkowego bromu rozpuszczonego w 40 ml kwasu octowego. Po kilku minutach nastąpiło wytrącanie osadu i równoczesne wydzielanie sporej dawki ciepła. Następnie pozwolono mieszaninie na powrót do temperatury pokojowej, przefiltrowano ją a osad został przemyty niewielką ilością zimnego kwasu octowego. Był to bromowodorek. Występuje wiele skomplikowanych form tej soli, razem z polimorficznymi odmianami i hydratami, które to mogą uczynić wyizolowanie i opisanie 2C-B bardzo zawodnym i zdradliwym. Najszczęśliwszą drogą jest doprowadzenie do nierozpuszczalnego chlorowodorku z wolnej zasady. Całkowita masa uwodnionego octanu jest rozpuszczana w ciepłej wodzie, alkalizowana do pH 11 25 NaOH i ekstrahowana 3x100 ml CH2Cl2. Usunięcie rozpuszczalnika dało 33,7 g pozostałości, która została przedestylowana w 115-130 °C pod ciśnieniem 0,4 mmHg. Biały olej o masie 27,6 g został rozpuszczony w 50 ml wody zawierającej 7 g kwasu octowego. Ten przejrzysty roztwór podczas energicznego mieszania został potraktowany 20 ml stężonego HCl. Nastąpiło natychmiastowe wytrącenie bezwodnej soli chlorowodorku 2,5-dimetoksy-4-bromofenetylaminy (2C-B). Kryształy te zostały zebrane poprzez filtrację (może być rozpuszczony znacznie poprzez dodanie dodatkowych 60 ml wody), przemyty wodą a następnie kilkoma porcjami 50 ml eteru dietylowego. Po całkowitym osuszeniu uzyskano 31,05 g ładnych białych igieł o t.t. 237-239 °C z rozkładem. W przypadku, gdyby było za dużo wody, ostateczne dodanie stężonego HCl może skutkować otrzymaniem uwodnionego 2C-B. Bromowodorek topi się w temperaturze 214,5-215 °C. Octan w 208-209 °C.
Zastosowanie
Zastosowanie medyczne
Zastosowanie rekreacyjne
Ustępuje mu jedynie MDMA, kokaina i ketamina. Niewielka pigułka (15-20 mg)z potrafi dać efekt na 4 godziny. Środek działa silnie na receptory serotoninowe, wywołując poprawę nastroju, pobudzenie. W „repertuarze” są także halucynacje, zmiany percepcji. Po raz pierwszy uzyskał go w 1974 roku Alexander Shulgin, naukowiec stojący także za wynalazkiem MDMA. Z początku 2C-B znalazł zastosowanie jako afrodyzjak, pojawiał się także w przemyśle i medycynie. W Polsce od 2005 roku znajduje się na liście substancji psychotropowych, a więc zarówno na wytwarzanie, posiadanie jak i każde inne związane z nim działanie trzeba mieć specjalne zezwolenie zgodne z wymogami ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.
W 2018 międzynarodowe badanie Global Drugs Survey pokazało, że do używania 2C-B przyznało się 6,7% respondentów, więcej niż w przypadku heroiny i kraku. Użytkownicy tego narkotyku często rekrutują się z grup, które nie mogą sobie pozwolić na cały dzień na kacu (alkohol) czy „zjeździe” (amfetamina): ludzie pracujący w weekendy, wolni strzelcy. Do tego dochodzi często duża wiedza teoretyczna, dzięki wymianie informacji na forach internetowych wielu ludzi doskonale wie jaką chemiczną substancję zażywa, jak ona działa i jakie są jej skutki uboczne. Czy narkotyki stają się przez to bezpieczniejsze? Niekoniecznie, ale przynajmniej bilans zysków i strat jest jaśniejszy.
2C-B w przeciwieństwie do MDMA nie wypłukuje serotoniny, hormonu dającego nam efektu poczucia szczęścia. Zamiast tego kopiuje go, podobnie jak robią to antydepresanty. Dzięki temu prawdopodobieństwo spadku nastroju, stanów zmęczenia, depresji, a nawet uszkodzenia mózgu są znacznie mniej prawdopodobne. Choć badania nad efektami substancji nie są specjalnie bogate wiadomo, że tolerancja 2C-B wyrównuje się po około 48 godzinach. W przypadku innych narkotyków czas ten jest znacznie dłuższy, co prowadzi do powiększania dawek przez biorących.
Jest zabawa, ale jest także ryzyko. Badania pokazują, że wywołane przez narkotyk stany euforyczne mogą uszkodzić układ nerwowy, po przedawkowaniu zdarzają się bóle głowy, a nawet zaburzenia pracy serca. Dlatego przy korzystaniu z niego miłośnicy (szczególnie korzystający z niego w klubach na imprezach tanecznych) doradzają by dużo pić i dbać o nawodnienie całego organizmu.
Nieznana jest śmiertelna dawka 2C-B. W tej samej rodzinnie związków chemicznych jest także 2C-P, który pojawia się w raportach o przedawkowaniach z lat 90-tych ubiegłego wieku. W 2017 zanotowano w jego wyniku zgon. Dziś podobno jest znacznie trudniejszy do zdobycia niż łagodniejszy 2C-B.
Inne zastosowania
Sposoby przyjmowania, dawkowanie i zagrożenia
Substancja przeważnie przyjmowana oralnie, zazwyczaj dostępna w formie pigułek lub proszku, w tym drugim wypadku może być przyjmowana także donosowo. Proszek możemy otrzymać w dwóch różnych wariantach HCl lub HBR. HCL - sprawia większy ból przy wciąganiu, oraz trochę gorzej rozpuszcza się w wodzie. Jest także bardziej aktywne niż HBR. HBR - sprawia mniejszy ból przy wciąganiu w porównaniu do HCl, lepiej rozpuszczalne w wodzie. Waga molowa HCL jest mniejsza od HBR (HCL aktywniejsze o ~10-15%). Co oznacza, że taka sama dawka HCL co HBR zadziała mocniej.
Dawkowanie wg Erowid:
Doustnie
Działanie wyczuwalne: 2 - 5 mg
Lekko: 5 - 15 mg
Średnio: 15 - 25 mg
Mocno: 25 - 50 mg
Czas działania:
Całkowity czas trwania: 5 - 7 godziny
Pierwsze efekty: 20 - 40 minut
Wejście: 60 - 90 minut
Szczyt (peak): 60 - 90 minut
Efekty zejściowe: 2.5 - 4 godzin
Efekty po zejściu (after effects): 2 - 4 godziny
Donosowo
Działanie wyczuwalne: 1 - 5 mg
Lekko: 5 - 12 mg
Średnio: 12 - 20 mg
Mocno: 20 - 25 mg
Zależnie od drogi podania, substancja potrafi zadziałać nawet 2 razy mocniej (dla przykładu 25mg wciągnięte powinno dać efekt jak przynajmniej ~ 50mg doustnie) Pierwsze efekty przy wciąganiu pojawiają się bardzo szybko, co skutkuje dużo bardziej intensywnym wejściem i większymi efektami ubocznymi w postaci mocnych nudności. Większość powinna być zauważalna w przeciągu 15/20 minut.
Funkcjonowanie na rynku lub w podziemiu:=
Dawniej jedna z najtrudniejszych do zdobycia substancji psychoaktywnych w Polsce obecnie jednak staje się coraz popularniejsza.
Chemia i farmakologia substancji
W przeciwieństwie do większości psychedelików, 2C-B okazał się być częściowym agonistą lub nawet całkowitym antagonistą receptora serotoninowego 5-HT2A o niskiej skuteczności. Sugeruje to, że receptor 5-HT2C jest głównie odpowiedzialny za pośredniczenie w efektach doświadczanych przez użytkowników 2C-B, chociaż funkcjonalny antagonizm 5-HT2A lub aktywacja szlaku fosfolipazy D sprzężonej z 5-HT2A może również odgrywać rolę. Rząd w kolejności siły działania antagonisty receptora 5-HT2A dla tej rodziny leków to 2C-I> 2C-B> 2C-D> 2C-H.
Badania sugerują, że 2C-B zwiększa poziom dopaminy w mózgach szczurów, co może przyczyniać się do jej psychoaktywności.
Uzależnienie i sposoby jego leczenia
Interakcje
Uwaga:
Ostrożnie:
Zagrożenie życia lub zdrowia:
Status prawny w poszczególnych krajach
Polska
Substancja nielegalna w Polsce, znajduje się na wykazie substancji psychotropowych grupy II-P. Jej posiadanie oraz handel nią są zabronione.
Argentyna
2C-B jest substancją kontrolowaną z Wykazu I.
Australia
2C-B jest uznawana za substancję zabronioną z Wykazu 9 w Australii zgodnie z Poisons Standard. Substancja z Wykazu 9 to substancja, która może być nadużywana lub niewłaściwie używana, a jej produkcja, posiadanie, sprzedaż lub używanie jest zabronione przez prawo, z wyjątkiem przypadków, gdy jest to wymagane do badań medycznych lub naukowych lub do celów analitycznych, dydaktycznych lub szkoleniowych za zgodą władz zdrowotnych Wspólnoty Narodów i / lub stanu lub terytorium.
Austria
2C-B jest nielegalny do posiadania, produkcji i sprzedaży w Austrii zgodnie z SMG (Suchtmittelgesetz Österreich). 2C-B jest wymieniony w wykazie V Suchtgiftverordnung, który szczegółowo określa SMG.
Belgia
Posiadanie, produkcja i sprzedaż 2C-B w Belgii jest nielegalna.
Brazylia
2C-B jest nielegalny do posiadania, produkcji i sprzedaży w Brazylii, ponieważ jest wymieniony w Portaria SVS/MS nr 344.
Kanada
2C-B jest narkotykiem z Wykazu III w Kanadzie.
Chorwacja
Posiadanie, produkcja i sprzedaż 2C-B w Chorwacji jest nielegalna, ponieważ jest to 2,5-dimetoksyfenyloetanamina.
Czechy
2C-B jest narkotykiem z Wykazu II.
Dania
2C-B jest substancją kontrolowaną z listy B.
Estonia
2C-B jest narkotykiem z Wykazu I w Estonii.
Finlandia
Posiadanie, produkcja i sprzedaż 2C-B jest nielegalna w Finlandii.
Niemcy
2C-B jest kontrolowany w ramach Anlage I BtMG (ustawa o środkach odurzających, wykaz I) od 31 stycznia 1993 roku. Wytwarzanie, posiadanie, importowanie, eksportowanie, kupowanie, sprzedawanie, nabywanie lub wydawanie tego narkotyku bez licencji jest nielegalne.
Włochy
2C-B jest narkotykiem ujętym w wykazie I (tabella I) we Włoszech
Japonia
Posiadanie, produkcja i sprzedaż są nielegalne.
Łotwa
2C-B jest substancją kontrolowaną z Wykazu I.
Luksemburg
2C-B jest substancją zabronioną od 2001 roku.
Holandia
Posiadanie, produkcja i sprzedaż są nielegalne.
Norwegia
2C-B jest narkotykiem z Wykazu II.
Rosja
Posiadanie, produkcja i sprzedaż są nielegalne.
Hiszpania
2C-B jest lekiem kategorii 2.
Szwecja
2C-B jest narkotykiem z Wykazu I.
Szwajcaria
2C-B jest substancją kontrolowaną wymienioną w Verzeichnis D.
Turcja
2C-B jest klasyfikowany jako narkotyk i jego posiadanie, produkcja, dostawa lub import są nielegalne.
Anglia
2C-B jest narkotykiem klasy A w Wielkiej Brytanii w wyniku klauzuli catch-all dotyczącej fenetyloaminy.
Stany Zjednoczone
2C-B jest narkotykiem z Wykazu I.