Difenhydramina: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Linia 23: | Linia 23: | ||
=== Zastosowanie rekreacyjne === | === Zastosowanie rekreacyjne === | ||
+ | Skutki zastosowania rekreacyjnego difenhydraminy obejmują majaczenie, psychozę, lęk, dezorientację, a także zwiększoną częstość akcji serca, zwiększone ciśnienie krwi, suchość w jamie ustnej, zatrzymanie moczu, zawroty głowy i rozszerzone źrenice. | ||
+ | |||
+ | Użytkownik może zupełnie nie być w stanie odróżnić rzeczywistości od halucynacji wywołanych przez difenhydraminę. Istnieje również znaczące ryzyko reakcji na urojeniowe środowisko i prawdopodobieństwo zranienia siebie lub innych osób, a także zbyt dużej aktywności fizycznej, która może dodatkowo nadwerężyć serce lub spowodować rabdomiolizę. | ||
+ | |||
+ | Sprawozdania użytkowników sugerują, że difenhydramina powoduje psychozę i majaczenie znacznie szybciej niż inne halucynogeny (tj. psychodeliki, dysocjanty). Istnieje wiele raportów z doświadczeń, które opisują stany psychotycznego delirium, amnezji i innych poważnych konsekwencji po nadużywaniu substancji. | ||
+ | |||
+ | Zasadniczo nie zaleca się rekreacyjnego stosowania difenhydraminy. Decydując się na stosowanie tej substancji, należy stosować szczególną ostrożność i praktyki redukcji szkód, takie jak posiadanie trzeźwych opiekunów podróży. | ||
=== Inne zastosowania === | === Inne zastosowania === |
Wersja z 20:01, 29 gru 2018
Klasyfikacja podstawowa[edytuj]
Metka substancji[edytuj]
hyperreal.info
Tripraporty na NeuroGroove: http://neurogroove.info/tagi/apteka/Inne
Dyskusja na forum Talk: https://hyperreal.info/talk/difenhydramina-watek-ogolny-t13200.html
Wzór chemiczny
Nazwa generyczna
Inne nazwy substancji
Diphenhydraminum, 2-(difenylometoksy)-N,N-dimetyloetanoamina
Odmiany nazwy substancji
difenhydraminy, difenhydraminą, difenhydraminę, difenhydraminie
Wikipedia[edytuj]
Na polskiej Wikipedii substancji poświęcona jest strona: https://pl.wikipedia.org/wiki/difenhydramina
Informacje ogólne[edytuj]
Opracowania naukowe[edytuj]
Autorskie zdjęcia i filmy związane z substancją[edytuj]
Otrzymywanie / pozyskiwanie[edytuj]
Zastosowanie[edytuj]
Zastosowanie medyczne[edytuj]
W medycynie difenhydramina jest stosowana w leczeniu alergii, aczkolwiek jest obecnie wypierana przez leki antyhistaminowe nowszej generacji. Stanowi również składnik preparatów złożonych ułatwiających zasypianie (jak np. Apap Noc). Ma również działanie przeciwwymiotne.
Zastosowanie rekreacyjne[edytuj]
Skutki zastosowania rekreacyjnego difenhydraminy obejmują majaczenie, psychozę, lęk, dezorientację, a także zwiększoną częstość akcji serca, zwiększone ciśnienie krwi, suchość w jamie ustnej, zatrzymanie moczu, zawroty głowy i rozszerzone źrenice.
Użytkownik może zupełnie nie być w stanie odróżnić rzeczywistości od halucynacji wywołanych przez difenhydraminę. Istnieje również znaczące ryzyko reakcji na urojeniowe środowisko i prawdopodobieństwo zranienia siebie lub innych osób, a także zbyt dużej aktywności fizycznej, która może dodatkowo nadwerężyć serce lub spowodować rabdomiolizę.
Sprawozdania użytkowników sugerują, że difenhydramina powoduje psychozę i majaczenie znacznie szybciej niż inne halucynogeny (tj. psychodeliki, dysocjanty). Istnieje wiele raportów z doświadczeń, które opisują stany psychotycznego delirium, amnezji i innych poważnych konsekwencji po nadużywaniu substancji.
Zasadniczo nie zaleca się rekreacyjnego stosowania difenhydraminy. Decydując się na stosowanie tej substancji, należy stosować szczególną ostrożność i praktyki redukcji szkód, takie jak posiadanie trzeźwych opiekunów podróży.
Inne zastosowania[edytuj]
Sposoby przyjmowania, dawkowanie i zagrożenia[edytuj]
Funkcjonowanie na rynku lub w podziemiu[edytuj]
Chemia i farmakologia substancji[edytuj]
Difenhydramina jest odwrotnym agonistą receptora histaminowego H1. Obwodowy odwrotny agonizm wywołuje efekty zmniejszające objawy alergii. Podobnie jak wiele leków przeciwhistaminowych I generacji, jest także konkurencyjnym antagonistą receptora mACH.
Difenhydramina jest antagonistą receptora ACh. Uważa się, że zahamowanie działania acetylocholiny jest głównie odpowiedzialne za delirium, sedację i intensywne, realistyczne halucynacje obok skrajnie niewygodnych i dysforycznych fizycznych skutków ubocznych.
Wykazano, że difenhydramina blokuje kanały sodowe i hamuje w pewnym stopniu wychwyt zwrotny serotoniny. Blokuje również bramkowane napięciem kanały potasowe, co oznacza, że może powodować wydłyżenie odstępu QT i prowadzić do torsade de pointes, groźnego zaburzenia rytmu serca, który mogącego prowadzić do nagłej śmierci sercowej.