Hioscyjamina: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 20: | Linia 20: | ||
=== Zastosowanie medyczne === | === Zastosowanie medyczne === | ||
| + | Alkaloid ten występuje często w roślinach z rodziny Solanaceae. Są one estrami tropiny i kwasu tropowego. Hioscyjamina jest związkiem optycznie czynnym. Asymetryczny węgiel w fragmencie cząsteczki pochodzącej od kwasu tropowego posiada konfigurację S. Racematem hioscyjaminy, czyli mieszaniną równych części lewo i prawoskrętnego izomeru jest atropina. Bardzo często zdarza się, że podczas suszenia surowców roślinnych praktycznie cała hioscjamina ulega racemiazacji do wyżej wymienionej atropiny. | ||
| + | |||
| + | Alkaloidy te różnią się od siebie pod względem farmakologicznym jedynie siłą działania. Hioscyjamina działa dwa razy silniej od atropiny. W lecznictwie jest jednak częściej stosowana atropina. Jest ona kompetencyjnym antagonistą acetylocholiny w obrębie receptora M. Znosi wpływ nerwu błędnego na serce, co wykorzystuje się w trakcie zabiegów chirurgicznych w celu zapobiegnięcia zatrzymaniu akcji serca wskutek pobudzenia tego nerwu. Hamuje czynność gruczołów wydzielniczych przewodu pokarmowego oraz gruczołów potowych i ślinowych (suchość w ustach). Działa rozluźniająco na mięśnie przewodu pokarmowego, dróg żółciowych i moczowodów. | ||
| + | Wyciągi z surowców zawierających atropinę i hioscyjaminę i, rzadziej, same surowce są stosowane stanach skurczowych przewodu pokarmowego ( kolki ). Podanie atropiny prowadzi do uwolnienia histaminy, co objawia się rozszerzeniem naczyń krwionośnych skóry. Ponadto rozszerza źrenicę, poraża akomodację i podnosi ciśnienie śródgałkowe - nie może więc być stosowana u chorych na jaskrę. | ||
| + | Atropinę radko stosuje się do badań dna oka gdyż jej czas działania na źrenicę jest bardzo długi - liczony w dniach. Została ona wyparta przez inne leki, na przykład Tropikamid. | ||
| + | Alkaloid ten ma także działanie ośrodkowe, co wykorzystuje się w psychiatrii podając podskórnie duże dawki atropiny. W dawkach leczniczych może powodować skurcz zwieracza pęcherza i trudności w wydalaniu moczu. Czasem obserwuje się również zaleganie treści pokarmowej w żołądku i jelitach. | ||
=== Zastosowanie rekreacyjne === | === Zastosowanie rekreacyjne === | ||
Wersja z 21:07, 15 lis 2019
Klasyfikacja podstawowa[edytuj]
Metka substancji[edytuj]
hyperreal.info
Tripraporty na NeuroGroove: http://neurogroove.info/tagi/apteka/Inne
Dyskusja na forum Talk: https://hyperreal.info/talk/atropina-jej-pochodne-inne-tropany-t28009.html
Wzór chemiczny
![[]](wzory/Hioscyjamina.svg)
CN1C2CCC1CC(C2)OC(=O)[C@H](CO)C3=CC=CC=C3Inne nazwy substancji
L-atropina, 3-hydroksy-2-fenylopropanian(2S)-8-metylo-8-azabicyklo[3.2.1]oktan-3-ylu
Odmiany nazwy substancji
hioscyjaminy, hioscyjaminą, hioscyjaminę, hioscyjaminie
Wikipedia[edytuj]
Na polskiej Wikipedii substancji poświęcona jest strona: https://pl.wikipedia.org/wiki/hioscyjamina
Informacje ogólne[edytuj]
Opracowania naukowe[edytuj]
Autorskie zdjęcia i filmy związane z substancją[edytuj]
Otrzymywanie / pozyskiwanie[edytuj]
Zastosowanie[edytuj]
Zastosowanie medyczne[edytuj]
Alkaloid ten występuje często w roślinach z rodziny Solanaceae. Są one estrami tropiny i kwasu tropowego. Hioscyjamina jest związkiem optycznie czynnym. Asymetryczny węgiel w fragmencie cząsteczki pochodzącej od kwasu tropowego posiada konfigurację S. Racematem hioscyjaminy, czyli mieszaniną równych części lewo i prawoskrętnego izomeru jest atropina. Bardzo często zdarza się, że podczas suszenia surowców roślinnych praktycznie cała hioscjamina ulega racemiazacji do wyżej wymienionej atropiny.
Alkaloidy te różnią się od siebie pod względem farmakologicznym jedynie siłą działania. Hioscyjamina działa dwa razy silniej od atropiny. W lecznictwie jest jednak częściej stosowana atropina. Jest ona kompetencyjnym antagonistą acetylocholiny w obrębie receptora M. Znosi wpływ nerwu błędnego na serce, co wykorzystuje się w trakcie zabiegów chirurgicznych w celu zapobiegnięcia zatrzymaniu akcji serca wskutek pobudzenia tego nerwu. Hamuje czynność gruczołów wydzielniczych przewodu pokarmowego oraz gruczołów potowych i ślinowych (suchość w ustach). Działa rozluźniająco na mięśnie przewodu pokarmowego, dróg żółciowych i moczowodów. Wyciągi z surowców zawierających atropinę i hioscyjaminę i, rzadziej, same surowce są stosowane stanach skurczowych przewodu pokarmowego ( kolki ). Podanie atropiny prowadzi do uwolnienia histaminy, co objawia się rozszerzeniem naczyń krwionośnych skóry. Ponadto rozszerza źrenicę, poraża akomodację i podnosi ciśnienie śródgałkowe - nie może więc być stosowana u chorych na jaskrę. Atropinę radko stosuje się do badań dna oka gdyż jej czas działania na źrenicę jest bardzo długi - liczony w dniach. Została ona wyparta przez inne leki, na przykład Tropikamid. Alkaloid ten ma także działanie ośrodkowe, co wykorzystuje się w psychiatrii podając podskórnie duże dawki atropiny. W dawkach leczniczych może powodować skurcz zwieracza pęcherza i trudności w wydalaniu moczu. Czasem obserwuje się również zaleganie treści pokarmowej w żołądku i jelitach.
