Pokrzyk wilcza jagoda: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
(→Sposoby przyjmowania, dawkowanie i zagrożenia: jednak nie, sorry. zbyt dużo błędów, także niebezpiecznych dla użytkownika.) |
|||
| Linia 42: | Linia 42: | ||
== Chemia i farmakologia substancji == | == Chemia i farmakologia substancji == | ||
| + | |||
| + | Pokrzyk zawiera alkaloidy (podstawowe substancje czynne) we wszystkich narządach: w korzeniach (0,4-1,3%), łodygach (0,2-0,65%), w liściach (0,14-1,20%), owocach (0,70%) i kwiatach (0,2-0,6%). W NRD otrzymano mieszańca zawierającego w liściach do 2,6% alkaloidów. Główne alkaloidy to hyoscyjamina, atropina i skopolamina. Największą ilość alkaloidów liście zawierają w okresie zawiązywania pąków kwiatowych i kwitnienia, cała roślina - na początku zawiązywania nasion, korzenie zaś - w końcu okresu wegetacji. | ||
| + | |||
| + | Liście pokrzyku zawierają alkaloidy tropinowe w ilości do 1,3%. Główne alkaloidy — 1-hioscjamina i atropina stanowią ponad 90% ogólnej ilości alkaloidów. Obecna jest poza tym apoatropina, belladonina, skopolamina, metyloporolina, metylopirolidyna i pirydyna. | ||
| + | |||
| + | W stanie świeżym roślina zawiera lewoskrętną 1-hioscjaminę; przy suszeniu, przechowywaniu i przeróbce surowca przechodzi ona w racemiczną 1-hioscjaminę czyli atropinę. | ||
| + | |||
| + | Korzenie zawierają alkaloidy w ilości do 1,5%, głównie 1-hioscjaminę i atropinę, ponadto skopolaminę, belladoninę, apoatropinę, bella-radynę oraz substancje garbnikowe (do 12%). | ||
| + | |||
| + | |||
| + | Roślina należy do środków o bardzo silnym działaniu na układ nerwowy. W surowcu mamy synergetyczne działanie alkaloidów typu hioscjaminy i skopolaminy. Hioscjamina jest związkiem optycznie czynnym. Atropina optycznie obojętna jest słabsza w działaniu niż 1-hioscjamina. Hioscjamina oraz jej izomer atropina działają porażająco na zakończenie nerwów parasympatycznych. -Większe dawki hamują czynności gruczołów wydzielniczych (potowych, łzowych, ślinianek), powodują rozszerzenie źrenic i osłabienie czynności organów zbudowanych z mięśni gładkich. U ludzi przy zatruciach pokrzykiem występuje drapanie i suchość w gardle, podniecenie ruchowe i psychiczny niepokój, zaburzenia wzrokowe, zmniejszenie apetytu, zwiększone pragnienie. Przy większych dawkach wzmożona pobudliwość, która stopniowo przechodzi w szał. Puls przyśpieszony (aż do 160), silne uderzenia serca, temperatura do 41 stopni, nawet ponad 42 stopnie, rozszerzenie źrenic, utrata możności widzenia, szum w uszach, wypieki, wargi sinawe, utrata przytomności, drgawki, bezwład, sen i śmierć, bez odzyskania przytomności w ciągu 3—15 godzin, na skutek porażenia ośrodka oddechowe | ||
== Uzależnienie i sposoby jego leczenia == | == Uzależnienie i sposoby jego leczenia == | ||
Wersja z 08:59, 29 kwi 2015
Klasyfikacja podstawowa[edytuj]
Metka substancji[edytuj]
hyperreal.info
Tripraporty na NeuroGroove: http://neurogroove.info/tagi/natura/atropa-belladonna-pokrzyk-wilcza-jagoda
Dyskusja na forum Talk: https://hyperreal.info/talk/pokrzyk-wilcza-jagoda-atropa-belladonna-t10068.html
Inne nazwy substancji
belladonna, wilcza jagoda
Odmiany nazwy substancji
belladonny, belladonnie, belladonną, belladonnę, pokrzyku, pokrzykiem, pokrzykowi, wilczą jagodą, wilczej jagody, wilczej jagodzie, wilczą jagodę
Wikipedia[edytuj]
Na polskiej Wikipedii substancji poświęcona jest strona: https://pl.wikipedia.org/wiki/Pokrzyk wilcza jagoda
Informacje ogólne[edytuj]
Opracowania naukowe[edytuj]
Autorskie zdjęcia i filmy związane z substancją[edytuj]
Otrzymywanie / pozyskiwanie[edytuj]
Zastosowanie[edytuj]
Zastosowanie medyczne[edytuj]
Zastosowanie rekreacyjne[edytuj]
Inne zastosowania[edytuj]
Sposoby przyjmowania, dawkowanie i zagrożenia[edytuj]
Funkcjonowanie na rynku lub w podziemiu[edytuj]
Roślina dziko rosnąca, dość często spotykana w lasach mieszanych.
Chemia i farmakologia substancji[edytuj]
Pokrzyk zawiera alkaloidy (podstawowe substancje czynne) we wszystkich narządach: w korzeniach (0,4-1,3%), łodygach (0,2-0,65%), w liściach (0,14-1,20%), owocach (0,70%) i kwiatach (0,2-0,6%). W NRD otrzymano mieszańca zawierającego w liściach do 2,6% alkaloidów. Główne alkaloidy to hyoscyjamina, atropina i skopolamina. Największą ilość alkaloidów liście zawierają w okresie zawiązywania pąków kwiatowych i kwitnienia, cała roślina - na początku zawiązywania nasion, korzenie zaś - w końcu okresu wegetacji.
Liście pokrzyku zawierają alkaloidy tropinowe w ilości do 1,3%. Główne alkaloidy — 1-hioscjamina i atropina stanowią ponad 90% ogólnej ilości alkaloidów. Obecna jest poza tym apoatropina, belladonina, skopolamina, metyloporolina, metylopirolidyna i pirydyna.
W stanie świeżym roślina zawiera lewoskrętną 1-hioscjaminę; przy suszeniu, przechowywaniu i przeróbce surowca przechodzi ona w racemiczną 1-hioscjaminę czyli atropinę.
Korzenie zawierają alkaloidy w ilości do 1,5%, głównie 1-hioscjaminę i atropinę, ponadto skopolaminę, belladoninę, apoatropinę, bella-radynę oraz substancje garbnikowe (do 12%).
Roślina należy do środków o bardzo silnym działaniu na układ nerwowy. W surowcu mamy synergetyczne działanie alkaloidów typu hioscjaminy i skopolaminy. Hioscjamina jest związkiem optycznie czynnym. Atropina optycznie obojętna jest słabsza w działaniu niż 1-hioscjamina. Hioscjamina oraz jej izomer atropina działają porażająco na zakończenie nerwów parasympatycznych. -Większe dawki hamują czynności gruczołów wydzielniczych (potowych, łzowych, ślinianek), powodują rozszerzenie źrenic i osłabienie czynności organów zbudowanych z mięśni gładkich. U ludzi przy zatruciach pokrzykiem występuje drapanie i suchość w gardle, podniecenie ruchowe i psychiczny niepokój, zaburzenia wzrokowe, zmniejszenie apetytu, zwiększone pragnienie. Przy większych dawkach wzmożona pobudliwość, która stopniowo przechodzi w szał. Puls przyśpieszony (aż do 160), silne uderzenia serca, temperatura do 41 stopni, nawet ponad 42 stopnie, rozszerzenie źrenic, utrata możności widzenia, szum w uszach, wypieki, wargi sinawe, utrata przytomności, drgawki, bezwład, sen i śmierć, bez odzyskania przytomności w ciągu 3—15 godzin, na skutek porażenia ośrodka oddechowe
