Ketamina
Klasyfikacja podstawowa
Metka substancji
hyperreal.info
Tripraporty na NeuroGroove: http://neurogroove.info/tagi/chemia/ketamina
Dyskusja na forum Talk: https://hyperreal.info/talk/ketamina-t13118.html
Wzór chemiczny
![[]](/wzory/Ketamina.svg)
CNC1(CCCCC1=O)C2=CC=CC=C2ClInne nazwy substancji
keta, 2-(2-chlorofenylo)-2-(N-metyloamino)cykloheksanon
Odmiany nazwy substancji
ketaminy, ketaminą, ketaminę, ketaminie
Wikipedia
Na polskiej Wikipedii substancji poświęcona jest strona: https://pl.wikipedia.org/wiki/ketamina
Informacje ogólne
Ketamina (2 chlorofenylo-2-metyloamino-cykloheksanon) to silny i szybko działający lek znieczulający ogólnie, będący pochodną fencyklidyny - substancji należącej do grupy środków psychodysleptycznych, określanych również jako dysocjanty. Szeroko stosowana jest w medycynie i - w szczególności - weterynarii jako lek do znieczulania przedoperacyjnego, a także rekreacyjnie jako psychodeliczny dysocjant.
Opracowania naukowe
Ketamina i metoksetamina – stary lek i jego nowa pochodna narkotyczna [1]
Zastosowanie antagonisty receptorów NMDA (N-metylo-D--asparaginianu) – ketaminy w leczeniu depresji lekoopornej [2]
Przypadek pacjenta uzależnionego od ketaminy [3]
Autorskie zdjęcia i filmy związane z substancją
Otrzymywanie / pozyskiwanie
Zastosowanie
Zastosowanie medyczne
Ketamina jest stosowana w medycynie i weterynarii jako lek do znieczulania przedoperacyjnego. Ponadto działa przeciwbólowo. Zastosowanie znalazła także w leczeniu chorób psychicznych - ciężkich postaci choroby afektywnej jedno- i dwubiegunowej. Bywa używana również w celu leczenia uzależnień od alkoholu i heroiny, ponieważ łagodzi objawy odstawienia. Niedługo być może stanie się lekiem antydepresyjnym, ponieważ z badań brytyjskich naukowców z Oxford Health NHS Foundation Trust oraz University of Oxford wynika, że ketamina łagodzi objawy depresji, nawet tej odpornej na leczenie.
Zastosowanie rekreacyjne
Ketamina stosowana jest również jako środek odurzający. Wywołuje ona stan odrealnienia, uczucie oderwania od rzeczywistości oraz halucynacje wzrokowo-słuchowe, jak i czuciowe. Najsilniejszym skutkiem przyjęcia dużej dawki ketaminy jest tzw. K-hole. Jest to stan, w którym dochodzi do utraty kontaktu ze światem zewnętrznym oraz charakterystycznych, nieprzyjemnych doznań bliskich śmierci i koszmarów sennych (psychiatrzy porównują ten stan z objawami silnej schizofrenii). U osoby uzależnionej mogą pojawiać się tzw. flashbacks, czyli niespodziewane powroty przebytych wcześniej doznań psychotycznych, pomimo nieobecności ketaminy w organizmie.
Inne zastosowania
Ponieważ ketamina rozpuszcza się w wodzie i alkoholu oraz wywołuje niepamięć wsteczną, jest czasem stosowana w celach przestępczych jako substancja zniewalająca (obezwładniająca), określana popularnie „pigułką gwałtu” (daterape drug) lub jako trucizna dla celów zbrodniczych . Przykładem może być zabójstwo żony za pomocą ketaminy dokonane w 2008 roku przez ratownika medycznego, szeroko nagłośnione w polskich mediach. W czasach zimnej wojny ketaminę próbowano wykorzystywać podczas przesłuchań jeńców jako tzw. „serum prawdy”, lecz ze względu na trudności w ocenie prawdomówności przesłuchiwanych, „badania” te szybko zostały przerwane. (za: Alkoholizm i Narkomania 2012, Tom 25, nr 3, s.320)
Sposoby przyjmowania, dawkowanie i zagrożenia
Ketaminę jako narkotyk można przyjąć w formie płynu, tabletek, ampułek lub w postaci sproszkowanej, zwykle drogą doustną i donosową, rzadziej w formie zastrzyków. Ketamina, podobnie jak PCP i DXM, jest psychodelikiem dysocjacyjnym - substancją, której działanie polega głównie na redukowaniu lub blokowaniu (często w sensie fizycznym) sygnałów z mózgu do "świadomości". Przyjęta w dawce 0,5 g i wyższej, wywołuje krótkotrwałe (około piętnastominutowe) uczucie depersonalizacji, odrealnienia, oderwania od ciała. Osoba, która zażyła ketaminę, relacjonuje potem, że przeżyła podróż w głąb siebie, zwiedzała inne światy i miała zaburzone poczucie czasu (jego wydłużenie), czemu towarzyszyły barwne efekty wizualne (ketamina działa halucynogennie). Początek działania występuje po 5–10 minutach od podania i ustępuje po 1-3 godzinach.
Dawkowanie wg Erowid:
Dawkowanie ketaminy podawane może być ogólnie, lub w przeliczeniu na masę ciała, która ma w tym wypadku istotne znaczenie. W poniższych zestawiniach waga podawana jest w funtach, dla zachowania prostoty obliczeń ich zamiana na system metryczny w tabelce nie ma sensu, rekomendowane jest rozpoczęcie ewentualnego ustalanie dawkowania od przeliczenia masy ciała na funty (lb). Oprócz tradycyjnego podziału działanie wyczuwalne/progowe - lekko - średnio - mocno podawana jest także szacunkowa ilość substancji potrzebna do uzyskania stanu znanego jako K-Hole.
Donosowo
Działanie wyczuwalne: 0.1 mg / lb lub 10 - 15 mg
Lekko: 0.15 mg / lb lub 15 - 30 mg
Średnio: 0.3 mg / lb lub 30 - 75 mg
Mocno 0.5 - .75 mg / lb lub 60 - 125 mg
K Hole 1 mg / lb lub 100 - 250 mg
Wejście: 5-15 minut
Czas trwania: 45-60 minut
Efekty zejściowe: 1 do 3 godzin
Doustnie
Działanie wyczuwalne: 0.3 mg / lb lub 40 - 50 mg
Lekko: 0.6 mg / lb lub 50 - 100 mg
Średnio: 0.75 - 2 mg / lb lub 75 - 300 mg
Mocno 1.5 - 2.5 mg / lb lub 200 - 450 mg
K Hole 3 - 4 mg / lb lub 500 + mg
Wejście: 5 - 20 minut (zależnie do zawartości żołądka)
Czas trwania: 90 minut
Efekty zejściowe: 4 do 8 godzin
Doodbytniczo
Działanie wyczuwalne: 0.3 mg / lb lub 40 - 50 mg
Lekko: 0.6 mg / lb lub 50 - 100 mg
Średnio: 0.75 - 2 mg / lb lub 75 - 300 mg
Mocno 1.5 - 2.5 mg / lb lub 200 - 450 mg
K Hole 3 - 4 mg / lb lub 500 + mg
Wejście: 5 - 20 minut
Szczyt (peak): 30 - 60 minut
Czas trwania: 1 - 2 godziny
Efekty zejściowe: 1 do 4 godzin
Domięśniowo
Działanie wyczuwalne: 0.1 mg / lb lub 10 - 15 mg
Lekko: 0.15 mg / lb lub 15 - 30 mg
Średnio: 0.2 mg / lb lub 25 - 50 mg
Mocno 0.5 mg / lb lub 40 - 100 mg
K Hole 0.75 mg / lb lub 60 - 125 mg
Dawka anestetyczna 1 mg / lb lub 100 - 200 mg
Wejście: 1 - 5 minut (zależnie od dawki i miejsca wkłucia)
Czas trwania: 30 - 60 minut
Efekty zejściowe: 2 do 4 godzin
Ketamina - działania niepożądane
Działaniami niepożądanymi przyjmowania ketaminy są liczne uszkodzenia i choroby przewodu pokarmowego oraz układu moczowego, m.in. poszerzenie dróg żółciowych i ból brzucha oraz uszkodzenie nerek i pęcherza moczowego (zapalenie, włóknienie i powstawanie owrzodzeń). Szczególnie powinny uważać na nią osoby z niedokrwieniem mięśnia sercowego, gdyż możliwe jest zaostrzenie objawów choroby. Ponadto brytyjscy naukowcy z University College London wykazali, że przy długotrwałym stosowaniu ketaminy trwale upośledzone zostaje zapamiętywanie oraz kojarzenie faktów. Ponadto większość dostępnego na czarnym rynku narkotyku jest zanieczyszczona, między innymi amfetaminą, która ma „poprawić” wrażenia po zażyciu ketaminy, co jest jeszcze większym zagrożeniem dla zdrowia.
Ketamina stosowana w anestezjologii, bardzo często powoduje po wybudzeniu działania niepożądane w postaci oszołomienia, dreszczy, nudności, wymiotów, problemów z oddawaniem moczu, majaczenia / halucynacji, koszmarów sennych oraz lęku. Z tego powodu jest stosowana w medycynie coraz rzadziej. Istnieją również doniesienia o wywoływaniu przez ketaminę epizodów typu flashback.
Funkcjonowanie na rynku lub w podziemiu
Chemia i farmakologia substancji
Ketamina jest substancją bezbarwną i bezwonną, która łatwo rozpuszcza się w wodzie i alkoholu oraz wywołuje niepamięć wsteczną. W związku z tym czasem (zwykle w celach przestępczych) jest stosowana jako substancja wywołująca zaburzenia świadomości
Uzależnienie i sposoby jego leczenia
Do uzależnienia psychicznego od ketaminy dochodzi wyjątkowo rzadko. Dzieje się tak, ponieważ często jej efekty nie są zbyt przyjemne, a gdy są, osoba zażywająca woli doznawać halucynacji w dużych odstępach czasowych, aby pozostawić sobie czas na przemyślenia. Ketamina nie jest więc traktowana jako środek codziennego użytku, gdyż jej ciągle stosowanie doprowadziłoby do całkowitego zerwania z rzeczywistością i osoba biorąca nie byłaby w stanie normalnie funkcjonować w realnym świecie. Doszłoby do zaburzeń poznawczych i zerwania kontaktów międzyludzkich na rzecz przeżywania odrealnienia wywołanego tą substancją.
Jeśli jednak pojawia się zależność psychiczna i ketamina jest przyjmowana w krótkich odstępach czasu, a nawet codziennie, proces leczenia może odbywać się w ośrodku zamkniętym lub też przyjąć formę terapii grupowej, jak i indywidualnej pod opieką psychoterapeuty. Czasem włączane jest również leczenie farmakologiczne (benzodiazepiny), mające na celu zredukowanie nieprzyjemnych objawów psychicznych w postaci omamów, lęków i zaburzeń nastrojów, a także fizycznych, jak drżenia mięśni i niepokój ruchowy.
Należy również wspomnieć, iż są osoby, które potrafią godzić częste zażywanie ketaminy z normalnym życiem, zarówno społecznym, jak i prywatnym. Jednakże po latach zażywania dochodzi u nich do trwałych zaburzeń psychicznych (zazwyczaj o charakterze schizofrenicznym), które często są lekooporne. W takich sytuacjach również intensywna psychoterapia nie przynosi efektów.
Status prawny w poszczególnych krajach
Polska
Ketamina jest w Polsce substancją nielegalną, znajdującą się w grupie II-P substancji psychotropowych. Stosowana jest wyłącznie w lecznictwie zamkniętym w anestezjologii (preparat Ketanest) oraz w weterynarii.
Stany Zjednoczone
Ketamina jest w Stanach Zjednoczonych narkotykiem z Wykazu III.
Anglia
Ketamina jest narkotykiem klasy B w Wielkiej Brytanii.
Turcja
Ketamina jest substancją wydawaną wyłącznie na "zieloną receptę".
Tajwan
Ketamina jest narkotykiem z Wykazu III na Tajwanie.
Szwajcaria
Ketamina jest substancją kontrolowaną wymienioną w Verzeichnis B, jeśli jest posiadana lub używana bez licencji. Dozwolone jest stosowanie w celach leczniczych.
Szwecja
Ketamina jest w Szwecji narkotykiem z wykazu IV.
Hiszpania
Ketamina jest narkotykiem z Wykazu IV w Hiszpanii.
Korea Południowa
Posiadanie i sprzedaż ketaminy w Korei Południowej jest nielegalna.
Słowacja
Ketamina jest narkotykiem z Wykazu II na Słowacji.
Singapur
Ketamina jest narkotykiem klasy A w Singapurze.
Norwegia
Ketamina jest narkotykiem klasy A w Norwegii.
Nowa Zelandia
Ketamina jest narkotykiem klasy C w Nowej Zelandii.