Ayahuaska

Z Narkopedia
Skocz do:nawigacja, szukaj


Klasyfikacja podstawowa

Metka substancji

Wygląd

Ayahuaska

hyperreal.info

Inne nazwy substancji

ayahuasca, yage, aya

Odmiany nazwy substancji

ayahuaski, ayahuaskę, ayahuaską, ayahuasce, ayahuascy, ayahuascą, ayahuascę



Informacje ogólne

"Ayahuasca" to najpopularniejsza z nazw odnoszących się do przyrządzanych przez rdzenne ludy Amazonii wywarów roślinnych, których podstawowym składnikiem jest liana Banisteriopsis caapi, również określana nazwą "ayahuasca". Nazwa ta jest hiszpańską wersją określenia ayawaska, pochodzacego z języka keczua. Człon aya ma oznaczać "duszę" bądź "zmarłego", natomiast "waska" - lianę, stąd popularny przekład całego terminu jako "liana duszy" bądź "liana umarłych". Poza plemionami należącymi do keczuańskiej grupy językowej wywar nosi nazwy takie jak yagé lub yajé, natem czy shori.

Receptury ayahuaski są bardzo zróżnicowane, niemniej w tradycyjnej wersji podstawą jest zawsze Banisteriopsis caapi, najczęstszym zaś drugim składnikiem Psychotria viridis (chacruna). Pierwsza z tych roślin spełnia funkcję inhibitora MAO, blokując w ten sposób rozkład zawartego w drugiej DMT, stąd caapi określa się często jako siłę (strenght) zaś roślinę dostarczajacą DMT jako światło (light). W zależnosci od regionu, szamana, a czasem także celu, w jakim przyrządzany jest wywar, dodaje się do niego różne inne składniki. m.in, rośliny z rodziny psiankowatych. Należy pamiętać, że oparte o B. caapi wywary bez składnika zawierającego DMT również mogą być określane jako ayahuasca.

W kulturze Zachodu, oprócz kopiowania tradycyjnych receptur, stosuje się analogi ayahuaski, które również bywają określane po prostu mianem ayahuasca. Są to wywary, w których np. zamiast caapi stosuje się inny roślinny inhibitor MAO, najczęściej rutę stepową Ruta stepowa. Szczególnie popularne jest połączenie ruty stepowej z mimosą hostilis - wywar taki, mimo że zasada jego działania jest analogiczna, różni się pod pewnymi względami efektami od receptury tradycyjnej. W sytuacjach, gdy do inhibicji MAO używa się farmaceutyków, mówimy o pharmahuasce.


Opracowania naukowe

Nowe metody odurzania się. Cz. III. Roślinne halucynogeny: bieluń i ayahuasca [1]

Autorskie zdjęcia i filmy związane z substancją

Otrzymywanie / pozyskiwanie

Zastosowanie

Zastosowanie medyczne

W amazońskich społecznościach plemiennych ayahuasca od wieków cieszy się reputacją środka pomocnego w wielu chorobach, przy czym należy zaznaczyć, że wedle pojęć tamtejszych Indian leczy cała ceremonia, a nie sama substancja, zaś specyfika ich rozumienia tego, na jakiej zasadzie odbywa się to leczenie, wynika ze szczególnego pojmowania relacji między tym co duchowe i cielesne. Mocno podkreślany jest aspekt oczyszczenia, duchowego (poprzez wizje) i fizycznego (wymioty i biegunka). To ostanie znajduje akceptację wśród badaczy wywodzących się spośród przedstawicieli kultury Zachodu, którzy są skłonni przyznać, że ayahuaskowe oczyszczenie może istotnie przyczyniać się do pozbywania się pasożytów.

Nauka nie zgłębiła jeszcze potencjału korzyści dla zdrowia mogących płynąć ze stosowania ayahuaski, istnieją jedynie wstępne bądź na wczesnym etapie badania nad zastosowaniem wywaru m.in. w leczeniu depresji [2], stwardnienia zanikowego bocznego (ALS) [3], PTSD, czy uzależnienień. Obecna w ayahuasce harmina lub jej pochodne mogą wg badań przyczynić się do opracowania leku na cukrzycę [4].

Niezależnie od tego, wiele osób reprezentujących kultury Zachodu podejmuje próby samoleczenia ayahuaską bądź bierze udział w zorganizowanych ceremoniach pod kierunkiem curanderos, prawdziwych, bądź samozwańczych.

Zastosowanie rekreacyjne

Ayahuasca bywa z całą pewnością przygotowywana i wykorzystywana w celach, które można określić jako rekreacyjne, tudzież dla zaspokojenia ciekawości czy zaliczenia kolejnego tripu, jednakże dość długi i wymagający sposób preparacji, koniecznośc zachowywania diety, siła i nieprzewidywalność działania oraz efekty uboczne takie jak wymioty czy biegunka sprawiają, że konsumpcja wywaru w celach czysto rozrywkowych nie jest i zapewne nigdy nie będzie praktyką popularną.

Wydaje się, że większość użytkowników ayahuaski podchodzi do niej z respektem, stara się do doświadczenia przygotować, nawet jeśli przyjmują ją na własną rękę, poza kontekstem ceremonialnym, stąd pozaceremonialne i niezwiazane z oczekiwaniem efektu leczniczego cele używania wywaru zasadniej byłoby określić jako poznawcze.

Inne zastosowania

W tradycyjnym ujęciu ayahuasce przypisano zastosowania rytualne i magiczne. Jest ona dla szamanów narzędziem badania różnych ukrytych spraw, pozwalającym im na poznawanie przyszłości i odwiedzanie odległych miejsc w tym lub w innych światach oraz wykonywania tam magicznych działań, mogących pomóc członkom własnej grupy lub zaszkodzić wrogom. Ceremonie ayahuaskowe pełnią też ważną rolę scalającą tradycyjne społeczności.

Ayahuasca jest stosowana jako sakrament przez kilka działających w różnych częściach świata zwiazków religijnych i Kościołów, w tym przez wywodzace się z Brazylii União do Vegetal oraz Santo Daime. Na terenie Europy i USA działalność odłamów tych Kościołow lub innych organizacji o podobnej charakterystyce bywała przedmiotem śledztw i spraw sądowych.

Uzależnienie i sposoby jego leczenia

Nie istnieje zjawisko uzależnienia (fizycznego czy psychicznego) od ayahuaski. Przeciwnie - kolejne badania i praktyka wskazują raczej na jej skutecznośc w terapii uzależnień.

Pamiętaj! Hyperreal posiada spis placówek pomocy uzależnionym: https://hyperreal.info/help

Status prawny w poszczególnych krajach

Polska

Nie istnieją w Polsce regulacje dotyczace ayahuaski jako takiej, niemniej najważniejsze rośliny, z których się ją (lub jej analogi) sporządza, figurują w wykazie środków odurzających grupy I-N. Rośliny te to Banisteriopsis caapi, Psychotria viridis, Mimosa hostilis i Ruta stepowa.

Pamiętaj! Na forum hyperreala mamy dział poruszający prawne kwestie użytkowania narkotyków: https://hyperreal.info/talk/prawo.html

Obecność substancji / rośliny w dziełach kultury i dyskursie społecznym